۸۷٬۸۳۶
ویرایش
عبدالقاهر بغدادى: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|- | |- | ||
|اسامی دیگر | |اسامی دیگر | ||
|ابن طاهر بغدادی • بغدادی • ابو م‍ن‍ص‍ور عبد القاهر • عبد القاهر ال‍ب‍غ‍دادی • عبد القاهر ال‍ت‍م‍ی‍م‍ی | |ابن طاهر بغدادی • بغدادی • ابو م‍ن‍ص‍ور عبد القاهر • عبد القاهر ال‍ب‍غ‍دادی • عبد القاهر ال‍ت‍م‍ی‍م‍ی | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|طاهر بن محمد | |طاهر بن محمد | ||
|- | |- | ||
|زادهٔ | |زادهٔ | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
|[[اسلام]] • [[شافعی]] | |[[اسلام]] • [[شافعی]] | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|ابواسحاق اسفراینى • ابو احمد عبدالله ابن عَدی • ابوبكر محمد بن حسن بن فورَك • ابوعمرو اسماعیل بن نُجَید | |ابواسحاق اسفراینى • ابو احمد عبدالله ابن عَدی • ابوبكر محمد بن حسن بن فورَك • ابوعمرو اسماعیل بن نُجَید | ||
|- | |- | ||
|آثار | |آثار | ||
|اصول الایمان • | |اصول الایمان • أصول‌الدین (تمیمی بغدادی) • الملل و النحل (بغدادی، عبد القاهر ابن طاهر) • الفرق بین الفرق • بیان فرقة الناجیة منهم | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
'''عبدالقاهر بن طاهر بن محمد بغدادی اسفراینی تمیمی'''، [[فقیه]] [[شافعی]] و [[متکلم]] [[اشعری]] قرن چهارم هجری قمری است. وی در [[بغداد]] متولد شده و سپس در [[نیشابور]] سکونت گزیده است. وی که از [[قبیله تمیمی]] بوده هم چون پدرش (م: 383هـ. ق) اهل علم بوده و بازرگانی ثروتمند شناخته شده است. | '''عبدالقاهر بن طاهر بن محمد بغدادی اسفراینی تمیمی'''، [[فقیه]] [[شافعی]] و [[متکلم]] [[اشعری]] قرن چهارم هجری قمری است. وی در [[بغداد]] متولد شده و سپس در [[نیشابور]] سکونت گزیده است. وی که از [[قبیله تمیمی]] بوده هم چون پدرش (م: 383هـ. ق) اهل علم بوده و بازرگانی ثروتمند شناخته شده است. | ||
وی عمر علمی خویش را در نیشابور که در آن روزگار از شهرهای مهم [[خراسان]] محسوب | وی عمر علمی خویش را در نیشابور که در آن روزگار از شهرهای مهم [[خراسان]] محسوب می‌شده، گذرانده و در سال آخر عمر به اسفراین نقل مکان کرده و در 429 هجری قمری در همان شهر بدرود حیات گفته است. وی که در علم کلام دنباله رو مکتب [[اشاعره]] است بواسطه احاطه در علم حساب و مهارت در ملل و نحل از آوازه بلندی برخوردار است. کتاب معروف [[الفرق بین الفرق]] را پس از فرق الشیعة حسن بن موسی نوبختی و مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین [[ابوالحسن اشعری]] باید از مهم ترین و قدیمی ترین کتاب‌های این فن به حساب آورد. چنان که الملل و النحل [[محمد شهرستانی]] بر اساس این کتاب نگاشته شده است. کتاب الفرق اگرچه در نقل اقوال مخالفان، چندان خالی از تعصب نیست و به نوعی دستخوش درگیری‌های بغدادی با کرامیه است، ولی از سند‌های مهم این رشته محسوب می‌شود. | ||
=زندگی‌نامه= | =زندگی‌نامه= | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
سال ورود خاندان بغدادی به نیشابور روشن نیست، اما می‌دانیم كه عبدالقاهر در ۳۷۰ق / ۹۸۰م در مناظره‌ای در ناحیه [[خراسان]] و احتمالاً در نیشابور شركت داشته است. <ref>بغدادی، عبدالقاهر، الفرق...، ۲۲۴</ref> براساس برخی شواهد می‌توان حدس زد زمانی كه عبدالقاهر از درسهای شیوخ بغداد بهره برده، حدود ۲۰ سال داشته است. <ref>نکـ: همو، اصول ...، ۳۱۴- ۳۱۵، نیز نکـ: ادامۀ مقاله</ref> | سال ورود خاندان بغدادی به نیشابور روشن نیست، اما می‌دانیم كه عبدالقاهر در ۳۷۰ق / ۹۸۰م در مناظره‌ای در ناحیه [[خراسان]] و احتمالاً در نیشابور شركت داشته است. <ref>بغدادی، عبدالقاهر، الفرق...، ۲۲۴</ref> براساس برخی شواهد می‌توان حدس زد زمانی كه عبدالقاهر از درسهای شیوخ بغداد بهره برده، حدود ۲۰ سال داشته است. <ref>نکـ: همو، اصول ...، ۳۱۴- ۳۱۵، نیز نکـ: ادامۀ مقاله</ref> | ||
عبدالقاهر در نیشابور نیز به تكمیل تحصیلات خود پرداخت و در حلقه درس ابواسحاق اسفراینی (د ۴۱۸ق / ۱۰۲۷م) حاضر شد و پس از استاد خویش و به خواست | عبدالقاهر در نیشابور نیز به تكمیل تحصیلات خود پرداخت و در حلقه درس ابواسحاق اسفراینی (د ۴۱۸ق / ۱۰۲۷م) حاضر شد و پس از استاد خویش و به خواست وی بر مسند او تكیه زد و سالیانی به تدریس علوم پرداخت. <ref>ابن‌عساكر، همانجا؛ صریفینی، ۵۴۵</ref> عبدالقاهر از بسیاری استادان دیگر نیز درس آموخته و [[حدیث]] شنیده است كه از آن میان می‌توان از ابواحمد عبدالله ابن‌عَدی، ابوبكر محمد بن حسن بن فورَك، ابوعمرو اسماعیل بن نُجَید، ابوعمرو محمد ابن جعفر بن مَطَر و قاضی ابومحمد عبدالله بن عمر مالكی نام برد. <ref>بغدادی، عبدالقاهر، اصول، ۲۵۳، ۳۱۰، ۳۱۴، الفرق، ۶ ؛ سبكی، عبدالوهاب، ۳ / ۲۲۳، ۵ / ۱۳۷، ۱۴۱. برای استادان دیگر، نکـ: بغدادی، عبدالقاهر، اصول، ۱۰۴، ۱۴۶، جمـ ، الفرق، ۴-۵؛ واحدی، ۳۴، ۳۰۱؛ ابن‌جوزی، ۱ / ۱۳۶؛ سبكی، عبدالوهاب، ۳ / ۳۵۵، ۱۰ / ۲۲۵</ref> | ||
جامعیت علمی عبدالقاهر كه گفته می‌شود ۱۷نوع از علوم را تدریس می‌كرده است، <ref>مثلاً نکـ: ابن عساكر، همانجا</ref> حلقه درس وی را به یكی از مهم‌ترین حلقه‌های درسی منطقه خراسان و محل توجه دانشجویان آن زمان بدل ساخته بود. <ref>نکـ: صریفینی، همانجا؛ سبكی، عبدالوهاب، ۵ / ۱۳۶</ref> از شمار شاگردان او، ابوبكر احمدبن حسین بیهقی، ابوالقاسم قشیری و امام‌الحرمین جوینی پرآوازه‌ترند. <ref>ابن‌عساكر، همانجا؛ نووی، تهذیب ...، ۱(۲) / ۲۶۸؛ ذهبی، ۱۷ / ۵۷۲؛ سبكی، عبدالوهاب، ۵ / ۱۳۷؛ برای دیگر نامها، نکـ: سلفی، ۵۱؛ ابن‌جوزی، همانجا؛ صفدی، ۱۹ / ۴۶؛ سبكی، عبدالوهاب، ۴ / ۲۸، ۵ / ۱۴۱-۱۴۳، جمـ، ۱۰ / ۲۲۵</ref> | جامعیت علمی عبدالقاهر كه گفته می‌شود ۱۷نوع از علوم را تدریس می‌كرده است، <ref>مثلاً نکـ: ابن عساكر، همانجا</ref> حلقه درس وی را به یكی از مهم‌ترین حلقه‌های درسی منطقه خراسان و محل توجه دانشجویان آن زمان بدل ساخته بود. <ref>نکـ: صریفینی، همانجا؛ سبكی، عبدالوهاب، ۵ / ۱۳۶</ref> از شمار شاگردان او، ابوبكر احمدبن حسین بیهقی، ابوالقاسم قشیری و امام‌الحرمین جوینی پرآوازه‌ترند. <ref>ابن‌عساكر، همانجا؛ نووی، تهذیب ...، ۱(۲) / ۲۶۸؛ ذهبی، ۱۷ / ۵۷۲؛ سبكی، عبدالوهاب، ۵ / ۱۳۷؛ برای دیگر نامها، نکـ: سلفی، ۵۱؛ ابن‌جوزی، همانجا؛ صفدی، ۱۹ / ۴۶؛ سبكی، عبدالوهاب، ۴ / ۲۸، ۵ / ۱۴۱-۱۴۳، جمـ، ۱۰ / ۲۲۵</ref> | ||
در | در سرگذشت‌نامه‌ها از نیک طبعی و گشاده‌دستی عبدالقاهر سخن به میان آمده است، چنانکـه گفته‌اند: دارایی فراوان خود را در راه كسب دانش و دستگیری از دانش‌آموزان صرف كرد و چیزی برای خود باقی نگذارد؛ <ref>مثلاً نکـ: صریفینی، همانجا؛ یافعی، ۳ / ۵۲؛ سبكی، عبدالوهاب، ۵ / ۱۳۸</ref> اما افزون بر این گزارش مستقل دیگری درباره ویژگیهای شخصی و زندگی فردی عبدالقاهر، جز اینکـه دخترش را به عقد ابوالمظفر شاهفور (شهفور) بن طاهر اسفراینی (د ۴۷۱ق / ۱۰۷۸م) درآورد <ref>نکـ: سبكی، عبدالوهاب، ۵ / ۱۱، ۶۴</ref>، در دست نیست و در نتیجه باید هر گونه ارزیابی دیگر را بر پایه قراین موجود بنا كرد. | ||
اندک شواهد موجود از سفرهای عبدالقاهر به برخی شهرها مانند بلخ و [[ری]] حکـایت دارد. به نظر می‌رسد كه اشتغال عمده او در این سفرها، املای حدیث به خواهندگان آن و یا ارشاد و ایراد مناظرات كلامی بوده باشد. <ref>نکـ: بغدادی، عبدالقاهر، الفرق، ۲۱۰، الملل...، ۱۴۴؛ سبكی، عبدالوهاب، ۷ / ۲۴۹، حاشیه</ref> | |||
سرانجام عبدالقاهر بر اثر واقعه‌ای كه از آن باعنوان «فتنه تركمانان» یاد كرده‌اند نیشابور را به قصد اسفراین ترک كرد؛ اما چندی نگذشت كه درهمان‌جا درگذشت و در كنار آرامگاه استادش ابواسحاق اسفراینی به خاک سپرده شد. <ref>ابن‌عساكر، ۲۵۳-۲۵۴؛ صریفینی، ۵۴۵ - ۵۴۶؛ سبكی، عبدالوهاب، ۵ / ۱۳۷-۱۳۹؛ نیز نکـ: ابن‌خلكان، ۶ / ۳۹۴</ref> | |||
بر اساس گزارشی از ذهبی كه عبدالقاهر را در هنگام مرگ مردی كهن‌سال خوانده است (۱۷ / ۵۷۳)، احتمالاً سن او در آن زمان، هفتاد و بیش از آن بوده است؛ و از آنجاكه او در بغداد از ابن عدی (د ۳۶۵ق / ۹۷۶م) نیز حدیث شنیده بود، شاید بتوان تولد او را در حدود سال ۳۵۰ق / ۹۶۱م تخمین زد. | بر اساس گزارشی از ذهبی كه عبدالقاهر را در هنگام مرگ مردی كهن‌سال خوانده است (۱۷ / ۵۷۳)، احتمالاً سن او در آن زمان، هفتاد و بیش از آن بوده است؛ و از آنجاكه او در بغداد از ابن عدی (د ۳۶۵ق / ۹۷۶م) نیز حدیث شنیده بود، شاید بتوان تولد او را در حدود سال ۳۵۰ق / ۹۶۱م تخمین زد. | ||
=آثار= | =آثار= | ||
از عبدالقاهر اشعاری باقی مانده است كه بیشتر شیوه | از عبدالقاهر اشعاری باقی مانده است كه بیشتر شیوه نظمهای تعلیمی را دارد و به ندرت می‌توان در آنها ذوقی یا حلاوتی جست. او برخی از اشعار خویش را در نقض و احتجاج بر اهل دیگر فرق كلامی سروده است. مجموعه‌ای مشتمل بر حدود ۵۵ بیت را می‌توان از لابه‌لای نگاشته‌های خود وی و آثار دیگر نویسندگان، سراغ گرفت <ref>نکـ: بغدادی، عبدالقاهر، الفرق، ۴۲، ۴۳، جمـ، الملل، ۵۲، ۸۶؛ ثعالبی، ۴ / ۴۱۴؛ ابن‌عساكر، ۲۵۴؛ ابن‌شاكر، ۱ / ۶۱۴ - ۶۱۵</ref> آثار دیگری كه از عبدالقاهر برجای مانده، اندكی است از آنچه او نگاشته است: | ||
==چاپی== | ==چاپی== | ||
۱. | ۱. اصول الدین كه با نام التبصرة البغدادیة نیز شناخته می‌شده است. <ref>نکـ: دنبالۀ مقاله</ref>این كتاب نخستین‌بار به كوشش هلموت ریتر در [[استانبول]] (۱۳۴۶ق/۱۹۲۸م) به چاپ رسیده است. | ||
۲. الایضاح عن اصول صناعة المسّاح. <ref>نکـ: دنبالۀ مقاله</ref> | ۲. الایضاح عن اصول صناعة المسّاح. <ref>نکـ: دنبالۀ مقاله</ref> | ||
۳. [[الفَرق بین الفِرَق]]، در ۵باب كه با شرح حدیث «افتراق امت» آغاز می‌شود و پس از آن، در ضمن ۳باب به بیان گرایشهای كلامی در میان [[مسلمانان]] می‌پردازد و در پایان، به توضیح آنچه خود، گروه رستگاران (الفرقه الناجیه) نامیده است، می‌پردازد. از میان چاپهای این كتاب، چاپ محمد زاهد كوثری (۱۳۶۷ق/۱۹۴۸م) و چاپ محمد محیی‌الدین عبدالحمید (۱۳۸۴ق/ ۱۹۶۴م) كه هر دو در [[قاهره]] منتشر شده، قابل ذكر است. این كتاب در سدۀ ۷ق، به‌وسیله عبدالرزاق بن رزق الله رَسعَنی خلاصه شد كه با عنوان مختصر كتاب الفرق بین الفرق، به كوشش فیلیپ حِتّی در قاهره (۱۹۲۴م) به چاپ رسید. همچنین الفرق به وسیله محمد جواد مشكور و با نام تاریخ مذاهب اسلام به فارسی ترجمه شده است (تبریز، ۱۳۳۳ش، تهران، ۱۳۴۴ش). نیمۀ نخست آن هم توسط خانم سیلی و نیمه دوم آن نیز توسط هالكین به انگلیسی ترجمه و منتشر شده است. | ۳. [[الفَرق بین الفِرَق]]، در ۵باب كه با شرح حدیث «افتراق امت» آغاز می‌شود و پس از آن، در ضمن ۳باب به بیان گرایشهای كلامی در میان [[مسلمانان]] می‌پردازد و در پایان، به توضیح آنچه خود، گروه رستگاران (الفرقه الناجیه) نامیده است، می‌پردازد. از میان چاپهای این كتاب، چاپ محمد زاهد كوثری (۱۳۶۷ق/۱۹۴۸م) و چاپ محمد محیی‌الدین عبدالحمید (۱۳۸۴ق/ ۱۹۶۴م) كه هر دو در [[قاهره]] منتشر شده، قابل ذكر است. این كتاب در سدۀ ۷ق، به‌وسیله عبدالرزاق بن رزق الله رَسعَنی خلاصه شد كه با عنوان مختصر كتاب الفرق بین الفرق، به كوشش فیلیپ حِتّی در قاهره (۱۹۲۴م) به چاپ رسید. همچنین الفرق به وسیله محمد جواد مشكور و با نام تاریخ مذاهب اسلام به فارسی ترجمه شده است (تبریز، ۱۳۳۳ش، تهران، ۱۳۴۴ش). نیمۀ نخست آن هم توسط خانم سیلی و نیمه دوم آن نیز توسط هالكین به انگلیسی ترجمه و منتشر شده است. | ||
| خط ۱۱۹: | خط ۱۱۹: | ||
=عقاید كلامی بغدادی= | =عقاید كلامی بغدادی= | ||
بغدادی در كتاب اصول‌الدین كوشیده است تا در قالب ۱۵ اصل كه خود آنها را «[[اصول دین]]» می‌خواند، طرح معرفتی منسجمی از [[الهیات]] اشاعره پی‌افكند و جالب اینجاست كه وی هر | بغدادی در كتاب اصول‌الدین كوشیده است تا در قالب ۱۵ اصل كه خود آنها را «[[اصول دین]]» می‌خواند، طرح معرفتی منسجمی از [[الهیات]] اشاعره پی‌افكند و جالب اینجاست كه وی هر یک از این اصول را نیز در قالب ۱۵ مسئله بررسی كرده است و حاصل این طرح ریاضی‌گونه كه تأثیر دانش ریاضی را بر دستگاه الهیاتی او نشان می‌دهد، ۲۲۵ مسئلۀ شده است. او فشرده این اصول را در كتاب الفرق بین الفرق نیز آورده است. <ref>نکـ: ص ۳۲۳ ببـ </ref> بغدادی معتقد است كه بر هر شخص عاقل و بالغی واجب است كه به حقیقت این اصول معرفت پیدا كند، زیرا در شاخه‌های هر یک از این اصول، مسائلی هست كه اهل سنت درمورد آنها یک اعتقاد واحد دارند و آنان كسانی را كه با ایشان در این اصول مخالفت ورزند، گمراه می‌دانند. <ref>همان، ۳۲۳</ref> فشرده اصول اعتقادی اشاعره و اهل سنت از نگاه بغدادی از این قرار است: | ||
'''اصل اول'''. بغدادی در این اصل همچون سایر فیلسوفان و متكلمان [[رئالیست]]، پس از مسلم انگاشتن عالم خارج از ذهن، معرفتهای زاییده از ادراكات بدیهی، حسی و استدلالی را واقع نما و معتبر می‌انگارد و از این رهگذر، سوفسطاییان را كه منکـر علوم و حقایق اشیائند، گمراه و [[كافر]] می‌خواند <ref>همان، ۳۲۴- ۳۲۵، اصول‌الدین، ۴-۷</ref> | '''اصل اول'''. بغدادی در این اصل همچون سایر فیلسوفان و متكلمان [[رئالیست]]، پس از مسلم انگاشتن عالم خارج از ذهن، معرفتهای زاییده از ادراكات بدیهی، حسی و استدلالی را واقع نما و معتبر می‌انگارد و از این رهگذر، سوفسطاییان را كه منکـر علوم و حقایق اشیائند، گمراه و [[كافر]] می‌خواند <ref>همان، ۳۲۴- ۳۲۵، اصول‌الدین، ۴-۷</ref> | ||