نهضت محمدیه اندونزی: تفاوت میان نسخه‌ها

اکنون جمعیت محمدیه دارای بخش های مختلفی است که مهم ترین این بخش ها قسم الدعوة والارشاد، قسم التربية و الثقافة، قسم الاعلام و قسم الشوون الاجتماعية می باشند. قسم الدعوة مبلغانی به سراسر کشور اعزام می کند و اکنون ده هزار حلقه دینی (کانون فرهنگی در اندونزی دایر کرده است. قسم التربية به تاسیس مدارس و موسسات آموزشی اهتمام دارد و اکنون یازده هزار و سیصد و پنج (۱۱۳۰۵) مدرسه و موسسه آموزشی تاسیس کرده است که حدود 55 عدد از این تعداد، موسسه آموزش عالی است. کثرت این تعداد هنگامی مشخص می شود که بدانیم تعداد مدارس و موسسات تحت پوشش نهضت العلمای اندونزی به عنوان بزرگترین تشکل مذهبی این کشور، شانزده هزار مدرسه و موسسه است. جمعیت محمدیه اکنون حدود یک هزار و یکصد و سی و سه (۱۱۳۳) بیمارستان و درمانگاه و دارالایتام و مراکز خیریه و همچنین حدود سه هزار مسجد را تحت پوشش خود دارد.  

وظیفه قسم الإعلام سازمان محمدیه انتشار کتاب های دینی و مجلات و منشورات اسلامی است. این بخش آثاری همچون کتاب مرشد العبادات و مرشد العقيده و مرشد الصلاه را به چاپ رسانده و نیز حدود بیست و هشت مجله و روزنامه دارد. مجلاتی مثل سوارا محمدیه به معنای صوت المحمديه، مجله العادل، مجله الفجر، مجله التربيه المحمديه، مجله نور المحمديه، مجله سوارا اسلام (صوت الاسلام)، مجله الجوهر و امثال آن. جماعت های وابسته به این سازمان عبارتند از: الجمعية العائشية، جمعية شباب المحمدية، جمعية الناشئة العائشية، اتحاد الطلبة الجامعيين المحمديين، اتحاد رجال الأعمال المحمديين و اتحاد المزارعين المسلمين الاندونيسيين.[1]

• نهضت پرساتوان اسلام از دیگر سازمانهای سلفی نیز در سال ۱۳4۱ق/ 1923م/ 1302ش  توسط حاج زمزم و حاج محمد یونس تأسیس گردید، ولی از سال ۱۳4۳ق/۱۹۲۵م/4 ۱۳۰ش با حضور يك استاد هندی به نام احمد حسن که فردی سلفی و تحت تاثير شديد وهابیت بود این سازمان تبدیل به گروهی تندرو گردید.

• سازمان رابطة العالم الاسلامی در سال ۱۳۸۹ق/۱۹6۹م/۱۳4۸ش در جاکارتا تأسیس کرد و مسئولیت این دفتر بر عهده محمد نصیر از رهبران  اسلامی اندونزی که ارتباطات نزديك و خوبی را با سعودی ها داشت گذاشته شد. محمد نصیر در سال ۱۹۱۳ق/۱۹۹۳م/ ۱۳۷۲ش از دنیا رفت تا آن زمان هم چنان رئیس این مجموعه بود. وی توانست مبالغ هنگفتی را از سعودی ها جهت ساختن  و بازسازی مساجد و سایر فعالیت ها در اندونزی دریافت کند.

دهه ۸۰ دوره پر رونق ترویج اسلام وهابی در مناطق مختلف اندونزی بود و به همین دلیل گرایش به وهابیت در اندونزی در این دهه بیشتر شد. توزیع هزاران کتاب مجانی اعم از قرآن و یا کتابهای مؤسس وهابیت محمد بن عبدالوهاب و دیگر وهابیان از جمله این فعالیت هاست. مولف کتاب «اندونيسيا بين الحملات التنصيرية و الدعوة الاسلامية من منتصف القرن العشرين الى اواخره» می نویسد: « مصادر مالی دعوت اسلامی در اندونزی نامعلوم است، اما موقوفات بسیار فراوانی برای این موسسات صورت گرفته است. کمکهای مردمی، کمکهای دولت اندونزی و کمک های کشورهای خارجی از مجموعه منابع مالی دعوت اسلامی در اندونزی است. مثلا معهد دارالسلام در غونتور (gontor) ۲۳۰ هکتار از اراضی کشاورزی (زراعی) را در اختیار دارد و مدرسه هدایت الله در کالیمانتان شرقی حدود یکصد هکتار؛ همچنین بقیه مدارس و سازمان ها، کمک دولت و خیرین کویتی و جمعیت دعوت اسلامی لیبی و مملکت سعودی از جمله کمکهای کشورهای خارجی به جمعیت های دعوت اسلامی در اندونزی است. برای مثال ساخت مدرسه، دانشگاه، مسجد، بیمارستان، سینما و کارخانه برق و اهدای ۳۰۰۰۰ (سی هزار) نسخه قرآن چاپ عربستان فقط برخی از کمک های کشور عربستان به جمعیت محمدیه اندونزی است که در برخی جراید آمده و می توانیم از آن گزارش دهیم؛ اما وضعیت مصادر مالی جمعیت های اسلامی دقیقا مشخض نیست».[2]

• مرکزی دیگری که با فعالیت های وهابی و سلفی مرتبط است، موسسه وحدت اسلامی است که به صورت رسمی در سال ۱4۲۳ق/۲۰۰۲م/۱۳۸۱ش در شهر ماكاسار تأسیس شد، ولی به گفته یکی از رهبرانش، از اواسط دهه ۸۰ فعالیت خود را آغاز کرده است. شکل گیری سازمان وحدت اسلامی به دلیل اختلافات داخلی ای بود که میان اعضای سازمان نهضت محمدیه درباره پذیرش یا عدم پذیرش مبانی قانون اساسی اندونزی پدید آمد. آن عده ای که این مبانی را نپذیرفتند دست به تأسیس سازمان «وحدت اسلامی» زدند. این موسسه که دغدغه اصلی اش آموزش و تبلیغ است دارای يك مدرسه شبانه روزی است و در کنار آن سازماندهی تعدادی از خطبا و سخنرانان اسلامی را برعهده دارد.

• هر يك از شعبه های این موسسه تا حد زیادی به طور مستقل و غیر وابسته به مرکز خود عمل می کنند. پس از یازدهم سپتامبر سال ۲۰۰۱ م/۱4۲۱ق/۱۳۸۰ش برخی از شعبه های این سازمان متهم شدند که از سازمان های تروریستی حمایت های مالی به عمل می آورند. به همین دلیل شعبه های این موسسه در کرواسی، بوسنی، اتیوپی از فعالیت ممنوع شدند.

• اگرچه موسسه حرمین به طور رسمی نمایندگی و شعبه ای در اندونزی ندارد، ولی چندین موسسه هم چون مدرسه اسلامي المناهل که از حمایت مالی آنان برخوردارند؛ نمایندگان غیر رسمی آنان محسوب می شوند. اگرچه تا سال ۱4۲۵ق/۲۰۰4م/۱۳۸۳ش نامی از مدرسه المناهل در میان نبود، ولی در این سال سازمان ملل متحد لیستی از موسسات مرتبط با فعالیت های تروریستی را منتشر کرد که یکی از این موسسات همين المناهل بود و به همین دلیل فعالیت این موسسه به اتفاق موسسه حرمین ممنوع اعلام شد. در اینجا شاید مناسب باشد ذکری هم از مدرسه اسلامی حرمین به میان آید.

مسئولیت این مؤسسه را هدایت نور وحيد بر عهده دارد. وی فارغ التحصیل از کشور عربستان سعودی است و اخیرا به عنوان رئیس یکی از دو مجلس کشور اندونزی برگزیده شد. در سال ۱4۲5ق/۲۰۰4م/۱۳۸۳ش سازمان ملل متحد مدعی شد که این مدرسه به عنوان شعبه موسسه سعودی حرمین، با شبکه های تروریستی مرتبط است، ولی هدایت نور وحید هرگونه ارتباطی را با موسسه سعودی تکذیب کرد و البته پس از آن سازمان ملل از ادعای خود دست کشید.  

لازم به ذکر است اخیرا تحولاتی در حزب مترقی عدالت به رهبری هدایت نور وحید رخ داده و از بنیادگرایی نزديك به وهابیت به سوی اخوان المسلمین پیدا کرده است و نیز به تعامل با دیگر جریانات موجود در اندونزی پرداخته است.

یکی دیگر از این سازمانها جبهه حزب الله است . این جبهه که در سال 1419ق/ ۱۹۹۹م/۱۳۷۸ش تأسیس شد نیز از گروههای تندرو و افراطی اندونزی به شمار می رود. موسس این گروه، چچپ بوستومی نام دارد که از منطقه بانتن می باشد. هدف این موسسه احیای سازمانی است با همین نام که در سالهای آغازین استقلال اندونزی فعال بوده است. نروی بوناسيو، دبیرکل این موسسه بر این اعتقاد است که وضعیت فعلی اندونزی همانند وضعیت دوره انقلاب و استقلال است و مسلمانان همگی باید در جبهه ای واحد بر علیه دشمن خدا متحد و یکپارچه شوند چرا که این امر خود نوعی جهاد به شمار می رود. منظور اینان دشمن خدا کسانی اند که مراکز فساد و عیش و نوش و فعالیت های آلوده به گناه را سازماندهی می کنند.

بی مناسبت نیست به گونه ای گذرا به تأثیر سید قطب و اخوان المسلمین در اندونزی بپردازیم. نیازی به ذكر ندارد که اگر چه میان وهابیت و گرایش اخوان المسلمين و پیروان سید قطب اشتراکاتی وجود دارد ولی نقاط افتراق آنها هم کم نیست. علمای وهابی معاصر معمولا اخوانی ها را مورد انتقاد قرار می دهند و با آنها مخالفت می کنند. در فتاوای روحانیون وهابی موارد متعددی را می توان یافت که اینان، مردم را از متابعت اخوانی ها منع می کنند و آنها را منحرف از اسلام می دانند و مدعی اند که اولا اخوان المسلمين از اسلام به عنوان ابزاری برای دست یابی به اهداف سیاسی خود استفاده می کند و ثانيا قرائت های نوینی را از اسلام ارائه می دهد. و اما جهت مشترك اینان این است که هر دو معتقدند که عقب افتادگی مسلمانان از قافله پیشرفت به دلیل مهجوریت آموزه های قرآن و سنت است و برای دست یابی به این پیشرفت باید مجددا بازگشت به قرآن و سنت نمود. دیدگاه های سید قطب و اخوان المسلمین تأثیر قابل توجهی در کشور اندونزی و به خصوص در میان نسل جوان داشته است.این تاثیر را از آغاز دهه ۸۰ که فعالیت های اسلامی دانشجویان در دانشگاه های سکولار اندونزی آغاز شد می توان مشاهده کرد.

• اوایل دهه ۸۰، گروهی از دانشجویان شهر باندونگ که وابسته به مسجد سلمان بودند حلقه رابط بین شبکه أسره که وابسته به اخوان المسلمین بود و دانشجویان شدند. از ویژگی های اعضای شبکه اسره این است که عضویت آنها در این گروه صرفا از طریق بیعت انجام می شود که در اخوان مطرح است. شبکه اسره از کتاب های سید قطب به عنوان مبنای ایدئولوژی خود استفاده می کند و کتاب معالم في الطريق او، منبع فکری اصلی اعضا است.

• [1] . این بخش اقتباسی است از کتاب اندونيسيا بين حملات التنصيرية والدعوة الإسلامية من منتصف القرن العشرين إلى أواخره، تاليف محمد ریحان ناسوتيون، ص ۱۹۹-۲۰۳. این کتاب پایان نامه کارشناسی ارشد ایشان در كلية الدعوة الاسلامية طرابلس لیبی است و از آثار فراوانی در این زمینه استفاده کرده است که همگی دست اول این بحث می باشند. منشورات كلية الدعوة الإسلامية، چاپ اول، طرابلس، لیبی، ۲۰۰۲.

[2] . محمد ریحان ناسوتيون، اندونيسيا...، ص ۲۲۰- ۲۲۵.