پرش به محتوا

حسینیه ارشاد: تفاوت میان نسخه‌ها

۴٬۹۱۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۶ ژانویهٔ ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۸: خط ۳۸:
</div>
</div>


'''حسینیه ارشاد'''، حاصل اخلاص و آگاهی و ارادت مردان بزرگ و چهره‌های قابل احترامی بود که با انگیزه‌هایی الهی پا به میدان مبارزه فرهنگی و سیاسی علیه [[رژیم پهلوی]] گذاشته بودند و در این پایگاه مذهبی و سیاسی، اندیشه‌های دینی را با تفسیری نوگرایانه برای دانشجویان ارایه می‌کردند. با سخنرانی‌های جذاب و پرشور اشخاصی چون [[علی شریعتی]]، آنجا به کانونی مهم برای مخالفت علیه رژیم پهلوی تبدیل شد.


در مبارزات علیه رژیم پهلوی فاصله تاریخی ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ تا ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ خورشیدی نقطه عطفی مهم به شمار می‌رود. پررنگ شدن نقش [[مذهب]] و به‌ویژه [[مساجد]] و حسینیه‌ها بعد از [[قیام ۱۵]] خرداد و شکل‌گیری مبارزه مسلحانه در میان دانشجویان و جوانان از شاخصه‌های این دوران بود. با گسترش افکار [[مارکسیستی]]، متدینانی که دل در گرو اندیشه‌های اسلامی داشتند، درصدد برآمدند با ارایه تفسیری جدید از مفاهیم دینی، جوانان و دانشجویان را تغذیه فکری کنند که حسینیه ارشاد برآیند چنین فضایی بود اما در ۱۴ آبان ۱۳۵۱ خورشیدی این کانون مذهبی و فرهنگی تاثیرگذار از طرف [[ساواک]] تعطیل شد. ساواک در گزارشی که ۱۱ آبان همان سال تهیه کرد، نوشت: برای آخرین‌بار به مسوولان حسینیه هشدار داده شده که بر اساس تعهدات پیشین خود ‌باید جلو هرگونه فعالیت مضره را بگیرند.


=منبع=
=تاسیس حسینه=
 
آغاز به کار حسینیه ارشاد بدین شکل بود که در ۱۳۴۳ خورشیدی و در حاشیه جاده‌ای که تهران را به شمیران متصل می‌کرد، توسط عده‌ای از متدینین در ایام سوگواری به رسم مألوف، چادری برپا و [[حسینیه]] آغاز به کار می کرد <ref>حسینیه ارشاد به روایت اسناد ساواک، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، ۱۳۸۳، مقدمه، ص ۷</ref> امّا سخنرانی‌های آیت الله [[مرتضی مطهری]] و استقبال گسترده قشر تحصلیکرده از مباحث تازه و نویی که در خصوص مسایل دینی انجام می‌پذیرفت.
<ref> دانشنامه تهران بزرگ، جعفری، شیوا و سیما طایفه، حسینیه ارشاد، تهران، دایره‌المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۹۲، ص ۳۷۹</ref> باعث شد تا بنیان‌گذاران حسینیه ارشاد، محمد همایون، ناصر میناچی مقدم و عبدالحسین علی آبادی در نخستین اقدام، زمینی به مساحت چهار هزار متر مربع، در خیابان معروف به جاده قدیم شمیران (که نام کنونی آن خیابان شریعتی است) خریداری کنند. <ref>همان، مقدمه، ص ۳۸، ۳۹</ref>
 
در سال ۱۳۴۴ کارهای ساختمانی حسینیه پایان یافت و در همان سال نیز بانیان حسینیه به دنبال ثبت آن برآمدند. بنا بر اسناد ساواک، آیت الله مطهری، ناصر میناچی مقدم و محمد همایون پی‌گیر ثبت بودند و در بررسی سوابق سیاسی مؤسسان برای ایجاد مؤسسه از طرف شهربانی به غیر از آیت‌الله مرتضی مطهری، بقیه فاقد پیشینه سیاسی بودند. <ref> همان، ص ۶-۸</ref> پس از استعلامات اولیه اداری و در راستای انجام ثبت مؤسسه بود که «عبدالحسین علی‌آبادی» حقوقدان نیز به هیات‌مدیره دعوت شد. با دعوت از علمای برجسته‌ای چون [[علامه محمدتقی جعفری]] و [[حجت‌الاسلام علی شاهچراغی]] جهت حضور در هیات مدیره حسینیه، کارهای ثبت آن جدی‌تر دنبال شد و سرانجام در دی ۱۳۴۶ در اداره ثبت شرکت‌ها و دایره‌ مؤسسه‌های غیرانتفاعی به ثبت رسید. <ref>«حسینیه ارشاد، خطبا و گویندگان آن به روایت میناچی»، حمیدزاده، اکبر، مجله یاد، ش۷۸، ۱۳۸۴، ص ۳۳۳</ref>
 
=پانویس=
   
   


confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱

ویرایش