confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
خواجه نظام الملک دارای همتی بالا بود و به ایران عشق می ورزید و همواره به دنبال راهی برای رشد میهن و ساختن مدارسی بود که علم را دوباره برای هم وطن هایش رونق بخشد. | خواجه نظام الملک دارای همتی بالا بود و به ایران عشق می ورزید و همواره به دنبال راهی برای رشد میهن و ساختن مدارسی بود که علم را دوباره برای هم وطن هایش رونق بخشد. | ||
[[آلب ارسلان]] خواجه را به عنوان وزیر خویش برگزید و او را پدری دلسوز و مهربان می پنداشت و هیچ امری را بدون مشورت وی انجام نمی داد و خلاف امر وی را نمی پسندید؛ پس از اینکه آلب ارسلان لحظات آخر عمرش را سپری میکرد، فرزندش ملک شاه [[وصیت]] کرد که در ادارهی امور حکومتی از رای خواجه، سرپیچی نکند و او را پدری دلسوز و مهربان بداند و ملک شاه نیز پذیرفت و او را در سمت وزارت باقی نگاه داشت. | |||
خواجه نظام الملک در عهد وزارت خود خدمات فرهنگی بسیار عظیمی را انجام داد که بدون تردید می توان گفت که در طول تاریخ سابقه نداشته است. او به ایجاد و تأسیس مدارس پرداخت که در تاریخ به نام وی و به [[مدارس نظامیه]] مشهورند. | |||
همان مدارس هستند که سرمشق دانشگاه ها شدند و مهم ترین آنها عبارتند از: | |||
نظامیه های [[بغداد]]، موصل، [[نیشابور]]، بلخ، هرات، مرو، [[آمل]]، [[گرگان]]، [[بصره]]، [[شیراز]] و [[اصفهان]]. نهضتی که نظامالملک با ساختن نظامیه های متعدد به وجود آورد، به زودی و با سرعت شگفت آوری از طرف تمامی نقاط ایران و بسیاری دیگر از بلاد [[کشور های اسلامی]] دنبال شد، به طوری که در قرن های پنجم و ششم هجری هیچ شهری نبود که در آن مدارس متعدد وجود نداشته باشد. | |||
در این مدارس درس هایی چون علوم ادبی، ریاضیات، طب و [[حکمت]]، [[فقه]]، [[حدیث]]، تفسیر تدریس می شد و همچنین کلیهی مدارس دارای کتابخانه هایی معتبر بودند. خواجه دستور داد برای هر کتابخانه، کاتبان، 5 شاهنامه از حکیم طوس [[فردوسی]] جاودانه سخن را رونویسی و نگهداری کنند. | |||
[[رده:منتقدان تشیع]] | [[رده:منتقدان تشیع]] | ||
[[رده:وزیران سلجوقیان]] | [[رده:وزیران سلجوقیان]] | ||
[[رده: نویسندگان دوره سلجوقیان]] | [[رده: نویسندگان دوره سلجوقیان]] |