عبدالله بن منازل: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ابومحمد عبدالله بن محمد ابن منازل''' از علمای [[اهل سنت]] و جماعت و از [[صوفیان]] برجسته در قرن چهارم هجری بود<ref>طبقات الصوفية، أبو عبد الرحمن السلمي، ص277-280، دار الكتب العلمية، ط2003</ref>.

[[ابوالقاسم قشیری]] درباره او گفته است که او از مشایخ طریقه [[ملاتیه]] بود و از پرهیزگاران دوران خود به حساب می آمد<ref>الرسالة القشيرية، أبو القاسم القشيري، ص25</ref>.

هر که خود را در نزد مردم برتری بخشید، باید خود را نزد ایشان خوار شمرد (تواضع کند)، آیا ندیدی که ابراهیم(ع) که خداوند او را هنگامی که به مقام خلیل اللهی رساند او به خداوند عرض کرد: و مرا و پسرانم را از پرستش بت ها بازدار ﴿واجنبنی وَبنی أَن نعْبد الْأَصْنَام﴾. بندگی یعنی رجوع در همه چیز به خدای متعال در حد وسع انسان<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%B9%D8%A8%D8%AF_%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87_%D8%A8%D9%86_%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%B2%D9%84#cite_note-%D9%82%D8%B4%D9%8A%D8%B1%D9%8A-2 عبد الله بن منازل]</ref>.