ابوبکر بن ابی قحافه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ابوبکر بن ابی‌قحافه''' (درگذشت: ۱۳ق، مدینه)، از [[مسلمانان]] اولیه و مهاجر، صحابی مشهور، پدرِ همسر و نخستین خلیفه پیامبر (ص) (درگذشت:۱۱ق) بود. او در هجرت پیامبر از [[مکه]] به [[مدینه]] و در تمام [[غزوات]] همراه وی بود. او پس از وفات پیامبر توسط گروهی که در سقیفه بنی ساعده گرد آمده بودند به عنوان [[خلیفه]] تعیین شد. انتخاب او به خلافت سرفصل تقسیم پیروان دین اسلام به دو گروه [[شیعه]] و [[سنی]] شد. او دو سال و سه ماه حکومت اسلامی را در دست داشت. از جمله اقدامات او  گرفتن فدک از فاطمه (س)، دستور حمله به شهرهای تحت تسلط ساسانیان ([[عراق]]<ref>ر.ک:مقاله عراق</ref>) و روم شرقی ([[شام]]<ref>ر.ک:مقاله شام</ref>)، توصیه به عدم نقل حدیث و جمع‌‌اوری اولیه [[قرآن]] بود. او پیش از مرگ عمر را به جانشینی منصوب کرد.