۸۷٬۸۰۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'أبو ال' به 'أبوال') |
جز (جایگزینی متن - 'می کند' به 'میکند') |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
=توصیف ابوعبدالرحمن سلمی= | =توصیف ابوعبدالرحمن سلمی= | ||
او را از بزرگان مشایخ [[صوفیه]] و علمای فارس معرفی | او را از بزرگان مشایخ [[صوفیه]] و علمای فارس معرفی میکند. او دارای احولات عرفانی و مقاماتی در سلوک عرفانی بود. | ||
=معاصرین= | =معاصرین= | ||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
پایبندی به [[کتاب خدا]] و رعایت برای حق در همه احوال و به کتاب خدا چنگ بزنیم، هیچ چیز از امور دنی و دنیوی پنهان نیست و زندگی در دنیا او را دچار غفلت نخواهد کرد. | پایبندی به [[کتاب خدا]] و رعایت برای حق در همه احوال و به کتاب خدا چنگ بزنیم، هیچ چیز از امور دنی و دنیوی پنهان نیست و زندگی در دنیا او را دچار غفلت نخواهد کرد. | ||
با [[خدا]] آرامش یابید و از خدا فارغ نشوید. زیرا هرکه با خدا آرام گیرد نجات پیدا | با [[خدا]] آرامش یابید و از خدا فارغ نشوید. زیرا هرکه با خدا آرام گیرد نجات پیدا میکند و هر که از خدا فارغ شود هلاک می شود و آرامش الهی با یاد اوست که قلب را آرام میکند و فارغ شدن از خدا غفلت دائمی است. | ||
احترام به [[خداوند]] تبارک و تعالی به شناخت [[حرام]] و احترام به بزرگان است.او قداست خود را در قلب خلقت قرار داد و هرکس از آن محروم شود خداوند حرمت او را از قلوب می برد بنابراین نفرت او دلها ایجاد می شود حتی اگر اخلاقش خوب و شرایطش مناسب باشد. [[پیامبر(ص)|پیامبر صلی الله علیه و آله]] می فرماید احترام نمودن و گرامی داشتن شخص مومن ریش سفید از گرامی داشتن عظمت الهی به شمار می آید<ref>لواقح الأنوار فی طبقات الأخیار، عبدالوهّاب الشعرانی، ج1، ص97</ref>. | احترام به [[خداوند]] تبارک و تعالی به شناخت [[حرام]] و احترام به بزرگان است.او قداست خود را در قلب خلقت قرار داد و هرکس از آن محروم شود خداوند حرمت او را از قلوب می برد بنابراین نفرت او دلها ایجاد می شود حتی اگر اخلاقش خوب و شرایطش مناسب باشد. [[پیامبر(ص)|پیامبر صلی الله علیه و آله]] می فرماید احترام نمودن و گرامی داشتن شخص مومن ریش سفید از گرامی داشتن عظمت الهی به شمار می آید<ref>لواقح الأنوار فی طبقات الأخیار، عبدالوهّاب الشعرانی، ج1، ص97</ref>. | ||
قلبها ظرف و نگهدارنده هستند و هر ظرفی نگهدارنده چیزی است. قلوب اولیای خدا جایگاه معرفت الله هستند. قلبهای عرفا محل محبت خدا و قلب محبان الهی جایگاه شوق به او و دلهای آرزومندانش محل انس با اوست که هر کدام از این احوالات آدابی را طلب | قلبها ظرف و نگهدارنده هستند و هر ظرفی نگهدارنده چیزی است. قلوب اولیای خدا جایگاه معرفت الله هستند. قلبهای عرفا محل محبت خدا و قلب محبان الهی جایگاه شوق به او و دلهای آرزومندانش محل انس با اوست که هر کدام از این احوالات آدابی را طلب میکند که اگر مودب به آن آداب نشوید به آنچه که به آن امید دارید هلاک می شوید<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B3%D9%8A%D9%86_%D8%A8%D9%86_%D9%87%D9%86%D8%AF أبوالحسین بن هند]</ref>. | ||
=پانویس= | =پانویس= |