۸۷٬۷۷۵
ویرایش
علی بن الحسین (زین العابدین): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'زین العابدین' به 'زین‌العابدین'
جز (جایگزینی متن - 'می کند' به 'می‌کند') |
جز (جایگزینی متن - 'زین العابدین' به 'زین‌العابدین') |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|- | |- | ||
|القاب | |القاب | ||
|سجاد، | |سجاد، زین‌العابدین، سیدالساجدین، ذوالثفنات | ||
|- | |- | ||
|ولادت | |ولادت | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
=پدر و مادر امام سجاد(ع)= | =پدر و مادر امام سجاد(ع)= | ||
علی بن حسین بن علی بن ابی طالب، مشهور به امام سجاد و | علی بن حسین بن علی بن ابی طالب، مشهور به امام سجاد و زین‌العابدین چهارمین امام شیعیان و فرزند امام حسین(ع) و ( طبق برخی روایات ) [[شهربانو]]. این بانوی بزرگوار در رویایی صادقه، [[اسلام]] آورده و همچون [[نرجس خاتون]] مادر [[امام مهدی]] (عجّ) توسط [[حضرت صدیقه کبری]] (س برای فرزند عزیزش امام حسین (ع) خواستگاری شده بود، پس از سختی های بسیاری که متحمل شد، به [[مدینه]] آمد.<ref>مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ج2، ص135</ref> | ||
=کنیه و القاب امام سجاد(ع)= | =کنیه و القاب امام سجاد(ع)= | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
کنیه امام سجاد(ع)، [[ابوالحسن]]، [[ابوالحسین]]، [[ابومحمّد]]، [[ابولقاسم]] و [[ابوعبداللّه]] است.<ref>طبرسی، اعلام الوری، 1390ق، ص256</ref> | کنیه امام سجاد(ع)، [[ابوالحسن]]، [[ابوالحسین]]، [[ابومحمّد]]، [[ابولقاسم]] و [[ابوعبداللّه]] است.<ref>طبرسی، اعلام الوری، 1390ق، ص256</ref> | ||
القاب وی، [[ | القاب وی، [[زین‌العابدین]]، [[سیدالساجدین]]، [[سجاد]]، ذوالثفنات، [[هاشمی]]، [[علوی]]، [[مدنی]]، [[قرشی]]، علی اکبر است.<ref>ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب، 1379ق، ج4، ص175</ref> | ||
=فلسفه اسامی و القاب امام سجاد(ع)= | =فلسفه اسامی و القاب امام سجاد(ع)= | ||
| خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
«پدرم هیچ نعمتی از نعمت‌های الهی را یاد نکرد، مگر اینکه [[سجده]] به جا آورد؛ هیچ آیه‌ای از [[قرآن]] که در آن از سجده یاد شده بود را قرائت نکرد، مگر به سجده رفت؛ هیچ رنجی از او برطرف نشد، مگر اینکه سجده کرد؛ از هیچ نماز واجبی فارغ نشد، جز آن‌که آن‌را به سجده‌ای پیوند داد؛ موفّق به اصلاح اختلاف بین دو نفر نگشت، مگر اینکه برای این توفیق، سر به سجده گذاشت؛ در همه مواضع سجود او اثر سجده آشکار بود؛ به همین جهت، پدرم را سجّاد نامیده‌اند».<ref> صدوق، محمد بن على، علل الشرائع، ج 1، ص 232- 233، قم، کتاب فروشی داوری، چاپ اول، 1385ش</ref> | «پدرم هیچ نعمتی از نعمت‌های الهی را یاد نکرد، مگر اینکه [[سجده]] به جا آورد؛ هیچ آیه‌ای از [[قرآن]] که در آن از سجده یاد شده بود را قرائت نکرد، مگر به سجده رفت؛ هیچ رنجی از او برطرف نشد، مگر اینکه سجده کرد؛ از هیچ نماز واجبی فارغ نشد، جز آن‌که آن‌را به سجده‌ای پیوند داد؛ موفّق به اصلاح اختلاف بین دو نفر نگشت، مگر اینکه برای این توفیق، سر به سجده گذاشت؛ در همه مواضع سجود او اثر سجده آشکار بود؛ به همین جهت، پدرم را سجّاد نامیده‌اند».<ref> صدوق، محمد بن على، علل الشرائع، ج 1، ص 232- 233، قم، کتاب فروشی داوری، چاپ اول، 1385ش</ref> | ||
2. | 2. زین‌العابدین: | ||
وجود [[مقدّس]] امام سجّاد(ع)، در تمام عمرشان آن‌چنان غرق مناجات و دعا بودند که هر کجا و هر زمان نام مقدّسش برده می‌شد، گریه و زاری، اصرار و الحاح، دعا و مناجات به ذهن شنوندگان تداعی می‌شد. [[عمران بن سلیم]] می‌گوید: هر گاه زُهری از علیّ بن الحسین مطلبی نقل می‌کرد، می‌گفت: مرا | وجود [[مقدّس]] امام سجّاد(ع)، در تمام عمرشان آن‌چنان غرق مناجات و دعا بودند که هر کجا و هر زمان نام مقدّسش برده می‌شد، گریه و زاری، اصرار و الحاح، دعا و مناجات به ذهن شنوندگان تداعی می‌شد. [[عمران بن سلیم]] می‌گوید: هر گاه زُهری از علیّ بن الحسین مطلبی نقل می‌کرد، می‌گفت: مرا زین‌العابدین روایت کرد. یک‌بار [[سفیان بن عُیَیْنه]] به او گفت: چرا به او زین‌العابدین می‌گوئی؟! پاسخ داد: | ||
از [[سعید بن مسیّب]] شنیدم که رسول خدا فرمود: در روز قیامت فریاد کننده‌ای آواز برمی‌آورد: زینت عبادت کنندگان کجا است؟(أیْنَ زَیْنُ الْعابِدینَ؟). سپس فرمود: چنان می‌بینم که فرزندم علی بن الحسین با تمام وقار و سکون در میان مردم [[محشر]] برای رسیدن به جایگاهش قدم بر می‌دارد. <ref> صدوق، محمد بن على، علل الشرائع، ج 1،ص 230 ، قم، کتاب فروشی داوری، چاپ اول، 1385ش</ref> | از [[سعید بن مسیّب]] شنیدم که رسول خدا فرمود: در روز قیامت فریاد کننده‌ای آواز برمی‌آورد: زینت عبادت کنندگان کجا است؟(أیْنَ زَیْنُ الْعابِدینَ؟). سپس فرمود: چنان می‌بینم که فرزندم علی بن الحسین با تمام وقار و سکون در میان مردم [[محشر]] برای رسیدن به جایگاهش قدم بر می‌دارد. <ref> صدوق، محمد بن على، علل الشرائع، ج 1،ص 230 ، قم، کتاب فروشی داوری، چاپ اول، 1385ش</ref> | ||
| خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
در روایت دیگری آمده است: آن‌حضرت سحرگاهی در محراب خود به تهجد می‌پرداخت که شیطانی به صورت روباه در برابرش مجسّم شد تا وی را از حال خوشی که با محبوبش داشت باز دارد. آن‌حضرت کمترین توجّهی به او نکرد. | در روایت دیگری آمده است: آن‌حضرت سحرگاهی در محراب خود به تهجد می‌پرداخت که شیطانی به صورت روباه در برابرش مجسّم شد تا وی را از حال خوشی که با محبوبش داشت باز دارد. آن‌حضرت کمترین توجّهی به او نکرد. | ||
آن شیطان روباه‌نما شست پای او را گزید. باز هم امام توجهی نکرد. سپس بدنش را به درد آورد، اما امام نمازش را قطع نکرد و به قیام، قعود، ذکر و مناجاتش ادامه داد ... آنگاه گوینده‌ای غیبی سه مرتبه فریاد زد: تو حقیقتاً | آن شیطان روباه‌نما شست پای او را گزید. باز هم امام توجهی نکرد. سپس بدنش را به درد آورد، اما امام نمازش را قطع نکرد و به قیام، قعود، ذکر و مناجاتش ادامه داد ... آنگاه گوینده‌ای غیبی سه مرتبه فریاد زد: تو حقیقتاً زین‌العابدین هستی؛ (أنْتَ زَیْنُ الْعابِدینَ حَقّا) از این‌رو این لقب برایش مشهور شد.<ref>کشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج 2، ص 74</ref> | ||
3. ذوالثفنات(صاحب پینه‌ها): | 3. ذوالثفنات(صاحب پینه‌ها): | ||
| خط ۱۱۶: | خط ۱۱۶: | ||
=صفات و ویژگی های اخلاقی امام سجاد(ع)= | =صفات و ویژگی های اخلاقی امام سجاد(ع)= | ||
یکی از ویژگی های امام سجاد عبادت خالصانه ایشان به درگاه خداوند و خشوع و خضوع ایشان می باشد ، به طوری که [[مالک بن انس]] می گوید:علی بن حسین در شبانه روز هزار رکعت [[نماز]] می خواند تا اینکه از دنیا رحلت کرد. لذا به ایشان | یکی از ویژگی های امام سجاد عبادت خالصانه ایشان به درگاه خداوند و خشوع و خضوع ایشان می باشد ، به طوری که [[مالک بن انس]] می گوید:علی بن حسین در شبانه روز هزار رکعت [[نماز]] می خواند تا اینکه از دنیا رحلت کرد. لذا به ایشان «زین‌العابدین» می گویند. <ref>ذهبی، العِبَر، دار الکتب العلمیه، ج1، ص83</ref> | ||
امام سجاد(ع) بسیار به فقرا و مستمندان کمک می کرد و به آنها شبانه و مخفیانه غذا می داد. از [[ابوحمزه ثمالی]] نقل شده است [[علی بن حسین(ع)]] شبانه مقداری غذا بر دوش خود می گذاشت و در تاریکی شب به صورت مخفیانه به فقرا می رساند و می فرمود:[[صدقه]]<ref>ر.ک:مقاله صدقه</ref> ای که در تاریکی شب داده شود، غضب خداوند را خاموش می‌کند. <ref>ذهبی، سیراعلام النبلاء، 1414ق، ج4، ص393</ref> | امام سجاد(ع) بسیار به فقرا و مستمندان کمک می کرد و به آنها شبانه و مخفیانه غذا می داد. از [[ابوحمزه ثمالی]] نقل شده است [[علی بن حسین(ع)]] شبانه مقداری غذا بر دوش خود می گذاشت و در تاریکی شب به صورت مخفیانه به فقرا می رساند و می فرمود:[[صدقه]]<ref>ر.ک:مقاله صدقه</ref> ای که در تاریکی شب داده شود، غضب خداوند را خاموش می‌کند. <ref>ذهبی، سیراعلام النبلاء، 1414ق، ج4، ص393</ref> | ||
امام سجاد(ع) در حالی که نیازی به بردگان نداشت، آنها را جهت آزاد کردن می خرید. امام سجاد(ع) در هر زمان و موقعیتی به آزادی آنها می پرداخت، به طوری که در شهر مدینه عده زیادی، همچون یک لشکر از موالی آزاد شده، از زن و مرد، به چشم می خورد که همگی از موالی امام بودند. <ref>سید الاهل، | امام سجاد(ع) در حالی که نیازی به بردگان نداشت، آنها را جهت آزاد کردن می خرید. امام سجاد(ع) در هر زمان و موقعیتی به آزادی آنها می پرداخت، به طوری که در شهر مدینه عده زیادی، همچون یک لشکر از موالی آزاد شده، از زن و مرد، به چشم می خورد که همگی از موالی امام بودند. <ref>سید الاهل، زین‌العابدین، 1961م، ص7و47</ref> | ||
=همسر و فرزندان امام سجاد(ع)= | =همسر و فرزندان امام سجاد(ع)= | ||