۸۷٬۸۱۰
ویرایش
احمد بن ابی حواری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'می کند' به 'می‌کند'
جز (جایگزینی متن - 'ابو ' به 'ابو') |
جز (جایگزینی متن - 'می کند' به 'می‌کند') |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
'''ابوالحسن احمد بن ابی الحواری''' از علما و صوفیان برجسته [[اهل سنت]] در قرن سوم هجری بود<ref>طبقات الصوفیة، تألیف: أبو عبدالرحمن السلمی، ص91-95، دار الکتب العلمیة، ط2003</ref>. اصالتاً اهل [[کوفه]] و ساکن [[دمشق]] در [[سوریه]] بود[[. ابن کثیر]] او را «از علمای زاهد و بندگان خاص، صالحان، بزرگان و دارای کرامت‌های آشکار» توصیف کرده است. | '''ابوالحسن احمد بن ابی الحواری''' از علما و صوفیان برجسته [[اهل سنت]] در قرن سوم هجری بود<ref>طبقات الصوفیة، تألیف: أبو عبدالرحمن السلمی، ص91-95، دار الکتب العلمیة، ط2003</ref>. اصالتاً اهل [[کوفه]] و ساکن [[دمشق]] در [[سوریه]] بود[[. ابن کثیر]] او را «از علمای زاهد و بندگان خاص، صالحان، بزرگان و دارای کرامت‌های آشکار» توصیف کرده است. | ||
=در کلام یحیی بن معین= | =در کلام یحیی بن معین= | ||
یحیی بن معین درباره او گفت: گمان می کنم خداوند مردم شام را با آن سیراب | یحیی بن معین درباره او گفت: گمان می کنم خداوند مردم شام را با آن سیراب می‌کند. [[جنید بغدادی|جنید]] او را «ریحانه شام» توصیف کرد. او با ابوسلیمان الدارانی همراه بود و از سفیان بن عیینه و بشر بن السری و دیگران [[حدیث]] نقل کرده است. | ||
=راویان از او= | =راویان از او= | ||
ابوداود، محمد بن ماجه، ابوحاتم، ابوزرعه دمشقی و أبو زرعة الرازی از او روایت نقل کرده اند. وی در سال 164 هجری قمری متولد شد و در سال 230 هجری قمری درگذشت. | ابوداود، محمد بن ماجه، ابوحاتم، ابوزرعه دمشقی و أبو زرعة الرازی از او روایت نقل کرده اند. وی در سال 164 هجری قمری متولد شد و در سال 230 هجری قمری درگذشت. | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
خداوند بنده ای را به سخت تر از غفلت و ظلم مبتلا نکرده است<ref>طبقات الأولیاء، تألیف: ابن الملقن، ص55</ref>. | خداوند بنده ای را به سخت تر از غفلت و ظلم مبتلا نکرده است<ref>طبقات الأولیاء، تألیف: ابن الملقن، ص55</ref>. | ||
هر که دنیا را بشناسد از آن دوری می‌کند و هر که آخرت را شناخت آن را طلب | هر که دنیا را بشناسد از آن دوری می‌کند و هر که آخرت را شناخت آن را طلب می‌کند و هر که خدا را بشناسد رضایت او را ترجیح می‌دهد<ref>حلیة الأولیاء، تألیف: أبو نعیم، ج10، ص5</ref>. | ||
نه با اطاعت خوشحال شدند، بلکه با رضایت اطاعت کردند و نه با نافرمانی شقی شدند، بلکه باید گفت شقاوت باعث نافرمانی شد<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A8%D9%86_%D8%A3%D8%A8%D9%8A_%D8%A7%D9%84%D8%AD%D9%88%D8%A7%D8%B1%D9%8A#cite_note-%D8%B7%D8%A8%D9%82%D8%A7%D8%AA-1 أحمد بن أبی الحواری]</ref>. | نه با اطاعت خوشحال شدند، بلکه با رضایت اطاعت کردند و نه با نافرمانی شقی شدند، بلکه باید گفت شقاوت باعث نافرمانی شد<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A8%D9%86_%D8%A3%D8%A8%D9%8A_%D8%A7%D9%84%D8%AD%D9%88%D8%A7%D8%B1%D9%8A#cite_note-%D8%B7%D8%A8%D9%82%D8%A7%D8%AA-1 أحمد بن أبی الحواری]</ref>. | ||