۸۷٬۷۸۵
ویرایش
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'می دهد' به 'میدهد') |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
</div> | </div> | ||
یکی از صفات والای اخلاقی که در آموزههای دینی مورد توجه قرار گرفته، '''صدق و راستی''' است. ترغیب [[انسان]] به راستگویی و در مقابل آن تحذیر وی از کذب و دروغگویی است. به موجب این آموزهها صدق اقسام و مراتبی دارد. از جهتی می توان مراتب صدق در نیت، صدق در گفتار و صدق در کردار را در نظر گرفت و از سوی دیگر صدق در حوزههای فردی و اجتماعی قابل تقسیم است و صدق اجتماعی خود محورهای چندی را به خود اختصاص | یکی از صفات والای اخلاقی که در آموزههای دینی مورد توجه قرار گرفته، '''صدق و راستی''' است. ترغیب [[انسان]] به راستگویی و در مقابل آن تحذیر وی از کذب و دروغگویی است. به موجب این آموزهها صدق اقسام و مراتبی دارد. از جهتی می توان مراتب صدق در نیت، صدق در گفتار و صدق در کردار را در نظر گرفت و از سوی دیگر صدق در حوزههای فردی و اجتماعی قابل تقسیم است و صدق اجتماعی خود محورهای چندی را به خود اختصاص میدهد. صدق و راستی، آثار و دست آوردهای مهمی از جهت زندگانی دنیا و آخرت دارد که در صدر آنها میتوان از جلب نظر [[خداوند|الهی]] به انسان، نجات او از مهالک، نیل به موفقیت، به سامان یافتن امور، تحکیم مبانی ایمان، تقویت دیگر [[فضائل اخلاقی|صفات اخلاقی]] از جمله [[صبر]]، تسلیم در برابر خداوند، افزایش بصیرت و [[تقوا]] و نهایتا دست یابی به پیروزی در دنیا و فوز و فلاح در [[عالم آخرت]] اشاره کرد. | ||
=معنای صدق و راستی= | =معنای صدق و راستی= |