۸۷٬۸۳۶
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'شخصیت ها' به 'شخصیتها') |
جز (جایگزینی متن - 'می مانند' به 'میمانند') |
||
خط ۱۰۱: | خط ۱۰۱: | ||
به گفته ابوالحسن ندوی، مودودی حتی «الهیات اسلامی» را نیز تحریف و سیاسی کردهاست. زیرا شرک در حاکمیت، با شرک در الوهیت و عبادت، برابر یا حتی بدتر از آن است. زیرا نخستین و مهمترین هدف [[پیامبران]] در طول تاریخ، تصحیح عقاید مردم در رابطه به خدا و بندگی وی بودهاست. | به گفته ابوالحسن ندوی، مودودی حتی «الهیات اسلامی» را نیز تحریف و سیاسی کردهاست. زیرا شرک در حاکمیت، با شرک در الوهیت و عبادت، برابر یا حتی بدتر از آن است. زیرا نخستین و مهمترین هدف [[پیامبران]] در طول تاریخ، تصحیح عقاید مردم در رابطه به خدا و بندگی وی بودهاست. | ||
مودودی در این کتاب تصریح میکند که هیچکدام از عبادات | مودودی در این کتاب تصریح میکند که هیچکدام از عبادات اسلامیمانند نماز، [[روزه]]، [[زکات]] و [[حج]] اموری مطلوب لذاته نیستند و تنها ابزاری برای تشکیل حکومت اسلامی هستند. ندوی در نقد این ادعا میگوید که معنی چنین بینشی این است که مسلمانان برای روح و جوهره پرستش و اخلاص، کمال نفس، و خشوع درونی خود ارزشی قائل نشوند و به قدرت و ثروت و مقاصد دنیوی روی بیاورند. | ||
به گفته مودودی، پیامد این ادعا که هدف [[بعثت]] پیامبران، ایجاد انقلاب سیاسی بوده که از درون آن، تمدنی با اقتصاد و اجتماع سالم برآید و اینکه که خشنودی خدا و رستگاری در آخرت در گرو ایجاد نظامی اسلامی است، این خواهد بود که مومنان به جای توجه به آخرت و طلب رضای پروردگار، همه تلاش خود را را برای به دست آوردن «قدرت سیاسی» به خرج میدهند و مسیر مادهپرستی را میپیمایند. | به گفته مودودی، پیامد این ادعا که هدف [[بعثت]] پیامبران، ایجاد انقلاب سیاسی بوده که از درون آن، تمدنی با اقتصاد و اجتماع سالم برآید و اینکه که خشنودی خدا و رستگاری در آخرت در گرو ایجاد نظامی اسلامی است، این خواهد بود که مومنان به جای توجه به آخرت و طلب رضای پروردگار، همه تلاش خود را را برای به دست آوردن «قدرت سیاسی» به خرج میدهند و مسیر مادهپرستی را میپیمایند. |