پرش به محتوا

محمد تقی شیرازی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'زین العابدین' به 'زین‌العابدین'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'زین العابدین' به 'زین‌العابدین')
خط ۲۳: خط ۲۳:
|-
|-
|برخی از استادان
|برخی از استادان
|حضرات آیات‌ عظام‌: <br> میرزا حسن شیرازی(میرزای اول)؛ زین العابدین مازندرانی؛فاضل اردکانی؛ و سید علی تقی طباطبایی.
|حضرات آیات‌ عظام‌: <br> میرزا حسن شیرازی(میرزای اول)؛ زین‌العابدین مازندرانی؛فاضل اردکانی؛ و سید علی تقی طباطبایی.
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
خط ۴۲: خط ۴۲:
محمدتقی فرزند میرزا محب‌علی، نوه میرزا محمدعلی و برادرزاده میرزا حبیب الله(قاآنی)، شاعر معروف دوره ناصری است<ref>ریحانة الادب، ج۶، ص۶۵</ref>. او در ۱۲۵۶ق در [[شیراز]] به دنیا آمد و در ۱۲۷۱ق در [[کربلا]] اقامت گزید<ref>نقباء البشر، ج۱، ص۲۶۱،۲۶۳</ref>.
محمدتقی فرزند میرزا محب‌علی، نوه میرزا محمدعلی و برادرزاده میرزا حبیب الله(قاآنی)، شاعر معروف دوره ناصری است<ref>ریحانة الادب، ج۶، ص۶۵</ref>. او در ۱۲۵۶ق در [[شیراز]] به دنیا آمد و در ۱۲۷۱ق در [[کربلا]] اقامت گزید<ref>نقباء البشر، ج۱، ص۲۶۱،۲۶۳</ref>.


شیرازی در درس [[زین العابدین مازندرانی]]،<ref>حرزالدین، معارف‌الرجال، ج۱، ص۲۳۳</ref> فاضل اردکانی و سید علی تقی طباطبایی حاضر شد. در ۱۲۹۱ق با هم‌مباحثه خود [[سید محمد فشارکی اصفهانی]]، به همراه [[میرزا حسن شیرازی]] معروف به میرزای اول، یا میرزای بزرگ به [[سامرا]] رفت و در درس میرزا شرکت کرد. در همان زمان از جانب میرزا حسن شیرازی برای گروهی از شاگردان میرزا، به شیوه و روش وی درس می‌گفت<ref>نقباء البشر، ج۱، ص۲۶۱</ref>.
شیرازی در درس [[زین‌العابدین مازندرانی]]،<ref>حرزالدین، معارف‌الرجال، ج۱، ص۲۳۳</ref> فاضل اردکانی و سید علی تقی طباطبایی حاضر شد. در ۱۲۹۱ق با هم‌مباحثه خود [[سید محمد فشارکی اصفهانی]]، به همراه [[میرزا حسن شیرازی]] معروف به میرزای اول، یا میرزای بزرگ به [[سامرا]] رفت و در درس میرزا شرکت کرد. در همان زمان از جانب میرزا حسن شیرازی برای گروهی از شاگردان میرزا، به شیوه و روش وی درس می‌گفت<ref>نقباء البشر، ج۱، ص۲۶۱</ref>.


پس از درگذشت میرزای بزرگ در ۱۳۱۲ق، متصدی اداره حوزه علمیه سامرا و تدریس آن شد. وی تا صفر ۱۳۳۶ق در سامرا اقامت داشت و سپس به [[کاظمین]] رفت و مدتی بعد به کربلا رفت و تا پایان عمر در آنجا به تألیف، تدریس و تربیت شاگردان پرداخت <ref>همان،ص۲۶۱</ref>.
پس از درگذشت میرزای بزرگ در ۱۳۱۲ق، متصدی اداره حوزه علمیه سامرا و تدریس آن شد. وی تا صفر ۱۳۳۶ق در سامرا اقامت داشت و سپس به [[کاظمین]] رفت و مدتی بعد به کربلا رفت و تا پایان عمر در آنجا به تألیف، تدریس و تربیت شاگردان پرداخت <ref>همان،ص۲۶۱</ref>.
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۷۷۵

ویرایش