۸۷٬۷۷۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'می کرد' به 'میکرد') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
بعد از این پیروزی ها، گروه های سیاسی دچار اختلاف شده و به جای مبارزه با اشغالگران، به جنگ با یکدیگر پرداختند. اختلاف های داخلی جبهه مقاومت باعث شد که ارتش اتیوپی مناطق از دست داده را پس بگیرد. | بعد از این پیروزی ها، گروه های سیاسی دچار اختلاف شده و به جای مبارزه با اشغالگران، به جنگ با یکدیگر پرداختند. اختلاف های داخلی جبهه مقاومت باعث شد که ارتش اتیوپی مناطق از دست داده را پس بگیرد. | ||
<br> | <br> | ||
در سال 1981 با میانجی گری بعضی از کشورهای اسلامی، گروه های درگیر برای حل اختلاف ها از راه مذاکره به توافق رسیدند. در پی این توافق، یکبار دیگر نبرد با رژیم حاکم بر اتیوپی شدت گرفت و سال های 1984 ـ 1990، سال های دشواری برای ارتش اتیوپی بود؛ زیرا رژیم حاکم بر اتیوپی در برابر نیروهای مقاومت، احساس ناتوانی | در سال 1981 با میانجی گری بعضی از کشورهای اسلامی، گروه های درگیر برای حل اختلاف ها از راه مذاکره به توافق رسیدند. در پی این توافق، یکبار دیگر نبرد با رژیم حاکم بر اتیوپی شدت گرفت و سال های 1984 ـ 1990، سال های دشواری برای ارتش اتیوپی بود؛ زیرا رژیم حاکم بر اتیوپی در برابر نیروهای مقاومت، احساس ناتوانی میکرد و یارای رویارویی با آنها را نداشت. این امر سبب شد که امریکاییان برای کمک و کاهش فشار به دولت اتیوپی در سپتامبر 1989 مسأله میانجی گری را مطرح کردند که بدون نتیجه عملی و تأکید بر ادامه مذاکره در سال 1990 پایان یافت. | ||
<br> | <br> | ||
جبهه آزادی بخش اریتره، سرانجام پس از سی سال مقاومت، در 28 ماه مه 1991 شیر «اسمره» را تصرف کرد و در ماه مه همان سال وارد «[[آدیس آبابا]]» گردید و دولت موقت اریتره را تشکیل داد. در همه پرسی ای که در 23 تا 25 آوریل 1991، با نظارت سازمان ملل متحد صورت گرفت، 8/99 درصد مردم اریتره به استقلال از اتیوپی رأی مثبت دادند و به این ترتیب استقلال اریتره در سال 1991 به رسمیت شناخته شد. | جبهه آزادی بخش اریتره، سرانجام پس از سی سال مقاومت، در 28 ماه مه 1991 شیر «اسمره» را تصرف کرد و در ماه مه همان سال وارد «[[آدیس آبابا]]» گردید و دولت موقت اریتره را تشکیل داد. در همه پرسی ای که در 23 تا 25 آوریل 1991، با نظارت سازمان ملل متحد صورت گرفت، 8/99 درصد مردم اریتره به استقلال از اتیوپی رأی مثبت دادند و به این ترتیب استقلال اریتره در سال 1991 به رسمیت شناخته شد. | ||
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
در این گردهم آیی که در 23 دسامبر 1982 پایان یافت، گروه های شرکت کننده به توافق هایی در زمینه مسایل سیاسی، نظامی و... دست یافتند، ولی مشکل گروه های سیاسی به طور کلی حل نشد؛ زیرا مشکل اساسی نیروهای آزادی خواه، خطوط فکری بود که توسط افراد نفوذی و وابسته به گروه های سوسیالیستی و مارکسیستی، در جبهه مقاومت راه پیدا کرده بود. | در این گردهم آیی که در 23 دسامبر 1982 پایان یافت، گروه های شرکت کننده به توافق هایی در زمینه مسایل سیاسی، نظامی و... دست یافتند، ولی مشکل گروه های سیاسی به طور کلی حل نشد؛ زیرا مشکل اساسی نیروهای آزادی خواه، خطوط فکری بود که توسط افراد نفوذی و وابسته به گروه های سوسیالیستی و مارکسیستی، در جبهه مقاومت راه پیدا کرده بود. | ||
<br> | <br> | ||
گرایش مارکسیستی به اندازه ای در میان رهبران جبهه آزادی بخش گسترش یافته بود که برخی از احزاب مانند «جبهه آزادی بخش مردم اریتره» که از ناراضیان دیگر گروه ها تشکیل شده بود، به طور رسمی از ایدئولوژی مارکسیسم پیروی | گرایش مارکسیستی به اندازه ای در میان رهبران جبهه آزادی بخش گسترش یافته بود که برخی از احزاب مانند «جبهه آزادی بخش مردم اریتره» که از ناراضیان دیگر گروه ها تشکیل شده بود، به طور رسمی از ایدئولوژی مارکسیسم پیروی میکرد. بنابراین انحراف جنبش آزادی بخش اریتره از اصول اولیه و خط اسلام، علت اصلی ناکامی آن به شمار می آید. | ||
<br> | <br> | ||
==پانویس== | ==پانویس== |