۸۷٬۷۷۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'می رفت' به 'میرفت') |
||
خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
=مازندران= | =مازندران= | ||
دیگر سرزمین خوش وقت [[مازندران]] است؛ زیرا شاه عباس همیشه به اینکه از طرف مادری مازندرانی بود افتخار می ورزید؛ مادر او از اهالی [[ساری]] – و یا به روایت برخی، از اهالی اشرف – بود. بدین سان شاه عباس در سال ۱۰۳۲ شهر اشرف ( [[بهشهر]] امروزی ) را به وجود آورد و عمارت های کلاه فرنگی و بناهای زیبای عباسی را به وجود آورد و شاه که فردی گردشگر بود همیشه به آن جا برای شکار | دیگر سرزمین خوش وقت [[مازندران]] است؛ زیرا شاه عباس همیشه به اینکه از طرف مادری مازندرانی بود افتخار می ورزید؛ مادر او از اهالی [[ساری]] – و یا به روایت برخی، از اهالی اشرف – بود. بدین سان شاه عباس در سال ۱۰۳۲ شهر اشرف ( [[بهشهر]] امروزی ) را به وجود آورد و عمارت های کلاه فرنگی و بناهای زیبای عباسی را به وجود آورد و شاه که فردی گردشگر بود همیشه به آن جا برای شکار میرفت. | ||
در سال ۱۰۳۳ نیز شهر فرح آباد را احداث کرد و آن را مرکز حکومت مازندران کرد – تا پیش از آن بارفروش ( [[بابل]] امروزی ) مرکز مازندران بود – و برای آن شهر کوشش بسیار نهاد – که بدبختانه آن شهر و ساری در هجوم روسها در دوران [[پطر کبیر]] در آتش خاکستر شد و ساری باری دیگر مرکز ایالت مازندران گشت- شاه عباس از [[جاجرم]] در خراسان تا [[دشت مغان]] در [[اردبیل]] شاهراهی ایجاد کرد تا به وسیله آن مازندران به رونق سابق بازگردد. همچنین دیواری عظیم در نزدیکی بندر گز ایجاد کرد تا بهوسیله آن مازندران از هجوم ترکمن ها در آرامش بسر برد؛ پیتر دلاواله در سفرنامه خویش از فرهنگ و تمدنی در مازندران وصف میکند که تا به آن زمان در هیچ کجای دنیا نظیر آن را ندیده بود. | در سال ۱۰۳۳ نیز شهر فرح آباد را احداث کرد و آن را مرکز حکومت مازندران کرد – تا پیش از آن بارفروش ( [[بابل]] امروزی ) مرکز مازندران بود – و برای آن شهر کوشش بسیار نهاد – که بدبختانه آن شهر و ساری در هجوم روسها در دوران [[پطر کبیر]] در آتش خاکستر شد و ساری باری دیگر مرکز ایالت مازندران گشت- شاه عباس از [[جاجرم]] در خراسان تا [[دشت مغان]] در [[اردبیل]] شاهراهی ایجاد کرد تا به وسیله آن مازندران به رونق سابق بازگردد. همچنین دیواری عظیم در نزدیکی بندر گز ایجاد کرد تا بهوسیله آن مازندران از هجوم ترکمن ها در آرامش بسر برد؛ پیتر دلاواله در سفرنامه خویش از فرهنگ و تمدنی در مازندران وصف میکند که تا به آن زمان در هیچ کجای دنیا نظیر آن را ندیده بود. |