۸۷٬۸۱۰
ویرایش
ابن ناصر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ،' به '،'
جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ابن ناصر''' عنوان افراد خاندانی از عالمان و صوفیان [[شاذلی]] و فقیهان [[مالکی]] سده‌های 10-13ق/16-19م در [[مغرب]] بود. ناصر نام یکی از نیاکان این خاندان است. شناخت این تبار از جهت اثری که وی بر وحدت مذاهب اسلامی می‌توانند داشته باشند، حائز اهمیت است. | '''ابن ناصر''' عنوان افراد خاندانی از عالمان و صوفیان [[شاذلی]] و فقیهان [[مالکی]] سده‌های 10-13ق/16-19م در [[مغرب]] بود. ناصر نام یکی از نیاکان این خاندان است. شناخت این تبار از جهت اثری که وی بر وحدت مذاهب اسلامی می‌توانند داشته باشند، حائز اهمیت است. | ||
اینان که اصلاً عرب‌نژاد بودند، از [[حجاز]] به [[مصر]] رفته، سپس در سده 5ق/11م وارد مغرب شدند. به گفتۀ سلاوی <ref>سلاوی، 7/106</ref> که خود از این خاندان است، نسب آنان به [[عبداللّه بن جعفر]] بن ابی‌طالب می‌رسد و به همین سبب به جعفری زینبی نیز شهرت دارند <ref> | اینان که اصلاً عرب‌نژاد بودند، از [[حجاز]] به [[مصر]] رفته، سپس در سده 5ق/11م وارد مغرب شدند. به گفتۀ سلاوی <ref>سلاوی، 7/106</ref> که خود از این خاندان است، نسب آنان به [[عبداللّه بن جعفر]] بن ابی‌طالب می‌رسد و به همین سبب به جعفری زینبی نیز شهرت دارند <ref> زرکلی، 1/120؛ کنون، 1/293</ref>، چنانکه به دَرعی نیز مشهورند، زیرا غالب آنان در درعه، شهری در نزدیکی سجلماسه <ref> یاقوت، 2/567؛ زبیدی، 5/326</ref> می‌زیستند. شخصیتهای متأخر این خاندان بیشتر به سلاوی شهرت دارند. نامدارترین افراد این خاندان عبارتند از: | ||
==ابوعبداللّه محمدبن محمدبن احمدبن محمدبن حسین بن ناصر درعی== | ==ابوعبداللّه محمدبن محمدبن احمدبن محمدبن حسین بن ناصر درعی== | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
*الدرعیه، در فقه که نسخه‌ای از آن در قاهره هست؛ | *الدرعیه، در فقه که نسخه‌ای از آن در قاهره هست؛ | ||
*سیف‌النصر لکلّ ذی بغی و مکر (رجز). نسخه‌هایی از آن در برلین، دوسلان، و سلا <ref>حجی، 269</ref> موجود است؛ | *سیف‌النصر لکلّ ذی بغی و مکر (رجز). نسخه‌هایی از آن در برلین، دوسلان، و سلا <ref>حجی، 269</ref> موجود است؛ | ||
*غنیمه العبدالمنیب فی‌التوسل بصلاه (بالصلاه علی) النبی‌الحبیب. نسخه‌هایی از این اثر در پاریس <ref>بلوشه، 216</ref>، قاهره <ref> ، همانجا</ref> و سلا <ref>حجی، 286</ref> نگهداری می‌شود؛ | *غنیمه العبدالمنیب فی‌التوسل بصلاه (بالصلاه علی) النبی‌الحبیب. نسخه‌هایی از این اثر در پاریس <ref>بلوشه، 216</ref>، قاهره <ref>، همانجا</ref> و سلا <ref>حجی، 286</ref> نگهداری می‌شود؛ | ||
*مناسک‌الحج. نسخه‌هایی از آن در سلا هست <ref>همو، 205</ref>. همچنین قصیده‌ای در دعا در حدود 70 بیت از او باقی است که در النبوغ المغربی <ref>کنون، 3/310-314</ref> چاپ شده است. | *مناسک‌الحج. نسخه‌هایی از آن در سلا هست <ref>همو، 205</ref>. همچنین قصیده‌ای در دعا در حدود 70 بیت از او باقی است که در النبوغ المغربی <ref>کنون، 3/310-314</ref> چاپ شده است. | ||
==ابوالعباس احمدبن ابی عبداللّه محمد درعی== | ==ابوالعباس احمدبن ابی عبداللّه محمد درعی== | ||
متولد و متوفای 1057-1129ق/1647-1717م، فقیه، محدث و صوفی. وی در سجلماسه زاده شد <ref>سرکیس، 872</ref> و نزد پدرش و کسانی چون ابوسالم عیاشی، محمد بن ابی‌الفتوح تلمسانی، فقیه ابوالعباس جزولی، فقه و حدیث و تفسیر و ادب آموخت و از برخی از آنان اجازۀ نقل حدیث یافت <ref>ازهری، 1/43؛ مراکشی، 2/160</ref>. او بارها به [[مصر]] و [[حجاز]] سفر کرد و از برخی عالمان آن دیار اجازۀ روایت یافت <ref>کتانی، 2/90؛ مراکشی، 2/160-161</ref>. وی از 1076ق تا 1121ق چهار بار به زیارت حج رفت <ref>مراکشی، همانجا</ref>. در آخرین سفر، در مدینه استقبال گرمی از وی شد <ref>سلاوی، 7/112؛ مراکشی، همانجا</ref> و در همین سفر بود که سفرنامۀ مشهور خود الرحله الحجازیه را نوشت. وی در این سفرنامه مشایخ خود را برشمرده است <ref> | متولد و متوفای 1057-1129ق/1647-1717م، فقیه، محدث و صوفی. وی در سجلماسه زاده شد <ref>سرکیس، 872</ref> و نزد پدرش و کسانی چون ابوسالم عیاشی، محمد بن ابی‌الفتوح تلمسانی، فقیه ابوالعباس جزولی، فقه و حدیث و تفسیر و ادب آموخت و از برخی از آنان اجازۀ نقل حدیث یافت <ref>ازهری، 1/43؛ مراکشی، 2/160</ref>. او بارها به [[مصر]] و [[حجاز]] سفر کرد و از برخی عالمان آن دیار اجازۀ روایت یافت <ref>کتانی، 2/90؛ مراکشی، 2/160-161</ref>. وی از 1076ق تا 1121ق چهار بار به زیارت حج رفت <ref>مراکشی، همانجا</ref>. در آخرین سفر، در مدینه استقبال گرمی از وی شد <ref>سلاوی، 7/112؛ مراکشی، همانجا</ref> و در همین سفر بود که سفرنامۀ مشهور خود الرحله الحجازیه را نوشت. وی در این سفرنامه مشایخ خود را برشمرده است <ref> ازهری، همانجا</ref>. | ||
پدرش پیش از مرگ او را رسماً به جانشینی خویش برگزید <ref>مراکشی، همانجا</ref> و او در این مقام از نفوذ و اعتبار معنوی فراوانی در میان مردم و به‌ویژه در میان پیروانش برخوردار بود <ref>سلاوی، 7/112-113</ref>. وی زاویه‌ای به نام زاویه الفضل و زاویه‌های دیگر و نیز مدارس و مساجدی تأسیس کرد <ref>مراکشی، همانجا</ref> و همواره به تعلیم و تربیت اشتغال داشت. کسان بسیاری از او بهرۀ علمی و معنوی برده و روایت کرده‌اند که از آن میان می‌توان به موسی و یوسف (برادرزادگانش)، عبداللّه سوسی، محمد ابن عبدالسلام بنانی، <ref>مخلوف، 1/332؛ ازهری، 1/42</ref>، محمدصالح شرقی و ابوعبداللّه مرینو اندلسی <ref>مراکشی، 2/161-162</ref> اشاره کرد. | پدرش پیش از مرگ او را رسماً به جانشینی خویش برگزید <ref>مراکشی، همانجا</ref> و او در این مقام از نفوذ و اعتبار معنوی فراوانی در میان مردم و به‌ویژه در میان پیروانش برخوردار بود <ref>سلاوی، 7/112-113</ref>. وی زاویه‌ای به نام زاویه الفضل و زاویه‌های دیگر و نیز مدارس و مساجدی تأسیس کرد <ref>مراکشی، همانجا</ref> و همواره به تعلیم و تربیت اشتغال داشت. کسان بسیاری از او بهرۀ علمی و معنوی برده و روایت کرده‌اند که از آن میان می‌توان به موسی و یوسف (برادرزادگانش)، عبداللّه سوسی، محمد ابن عبدالسلام بنانی، <ref>مخلوف، 1/332؛ ازهری، 1/42</ref>، محمدصالح شرقی و ابوعبداللّه مرینو اندلسی <ref>مراکشی، 2/161-162</ref> اشاره کرد. | ||