ابوحنیفه: تفاوت میان نسخه‌ها

|مراجعه به  قرآن،  سنت نبوی، اتفاق نظر مجتهدان  صحابه  و دیگران و  قیاس .

وى در فتوا دادن از کتاب خدا و سنت رسول خدا ـ به شرطى که اولا متواتر یا مورد عمل همه علمای مناطق باشد یا آن سنت را یکی از صحابه در میان خود صحابه نقل کرده و مخالفی هم نداشته باشد بهره می‌برد و اگر به سنتی دست نمی‌یافت تابع اجماع صحابه بود و در صورت نبودن آن، به اجتهاد و قیاس و پس از آن به استحسان تمسّک مى جست. ابوحنیفه چون در عمل به سنت سخت گیر بود، روایات اندکى به عنوان سنت در نزد وى ثابت شده بود، به طور گسترده به قیاس و استحسان روى آورد. <ref> تاریخ الفقه الاسلامى، ص ۱۲۱-۱۲۰ .</ref>ابن خلدون نقل می‌کند که ابوحنیفه فقط هفده حدیث از رسول خدا را صحیح شمرده و به آن‌ها اعتماد می‌کرد.<ref> تاریخ ابن خلدون، ج ۲، ص ۷۹۶ (فصل ششم، علوم حدیث)</ref>