ترکیه: تفاوت میان نسخه‌ها

بنا بر برآورد و سرشماری انجام گرفته در سال ۲۰۲۰، جمعیت این کشور حدود ۸۴ میلیون نفر می‌باشد؛ حدودا ۷۵ تا ۸۵ درصد مردم ترکیه سنی و ۱۵ تا ۲۵ درصد آن ها نیز علوی هستند. حدود چهار صدم جمعیت ترکیه را [[مسیحیان]] و یهودیان تشکیل می دهند. این کشور حکومتی لائیک دارد؛ اما بسیاری از مردم آن مسلمان هستند. اکثر مردم ترکیه به یکی از اقوام ترک یا کرد تعلق دارند؛ می توان گفت که حدود ۷۰ تا ۷۵ درصد از مردم ترک، ۱۸ درصد کرد بوده و ۷ تا ۱۲ درصد آن ها نیز به سایر اقوام تعلق دارند.

حدود یک سوم از اراضی ترکیه برای کشاورزی استفاده می شود که در این بین حدود نیمی از زمین های کشاورزی برای کاشت محصولات زراعی و حدود یک سوم آن برای چرای دام ها استفاده می شود. در بخشی از این اراضی کشاورزی باغ های انگور، زیتون و سبزیجات وجود دارد. اما مهم ترین محصولات زراعی که در زمین های این کشور کشت می شود، غلات بوده که در بین غلات نیز بیشتر زمین ها زیر کشت گندم است و در بخش کوچک تری از اراضی نیز جو، چاودار، جو دو سر، ذرت و برنج کاشته می شود.از دیگر محصولات کشاورزی این کشور می توان به پنبه، چغندر قند، توتون و سیب زمینی اشاره کرد. در کنار محصولات کشاورزی، این کشور دارای محصولات و فرآورده های دامی نیز می‌باشد. بخش عمده ای درآمد ترکیه نیز از صادرات این محصولات به دست می آید. پنبه، تنباکو، میوه ها، سبزیجات، آجیل و محصولات دامی از جمله اقلام اساسی صادراتی به دیگر کشورها محسوب می شوند.

از نظر فرهنگی نیز مانند بسیاری از جنبه های دیگر، ترکیه بین شرق و غرب قرار دارد و بخشی از عناصر فرهنگی هر دو را در خود گنجانده و ترکیب منحصر به فردی را ارائه می‌دهد. جمهوری ترکیه دارای نشانه هایی از تمدن های اروپای کلاسیک و خاورمیانه اسلامی می‌باشد. از جمله آثار تاریخی و باستانی که توسط سازمان یونسکو نیز به عنوان میراث جهانی ثبت رسیده است می توان به مناطق تاریخی استانبول، شهر تاریخی پاموکالا، شهر کاپادوکیا و مسجد ایا صوفیه اشاره کرد.

ماتریدیه چون مذهبی کلامی است، جزو ناخودآگاه مردم است و فقط عالمان به آن واقف هستند. در نتیجه مردم ترکیه نیز به طور ناخودآگاه پیرو کلام ماتریدیه هستند ولی اگر از آنها سوال کنید پیرو چه اعتقاداتی هستی می‌گوید من اهل سنت هستم. به عبارت دیگر باید عرض کنیم که دین از دو بخش تشکیل می‌شود. اعتقادات کلامی که علما با آن سر و کار دارند و مناسکی که توده آن را می‌فهمند و به آن عامل هستند. اعتقادات اهل سنت ترکیه در میان عوام مشخص نیست بلکه از روی کتابهای درسی آنها می توان به آن پی برد. در دارالعلوم ها، حوزه ها، مدارس و دانشگاهها سرفصلهایی که ارائه می شود، مربوط به مکتب ماتریدی است.<ref>http://shabestan.ir/detail/News/1004012</ref>

شیعیان ترکیه را به رغم تقسیم بندیهایی که در درون خود بر اساس ایدئولوژی، طبفه، جنسیت و نژاد دارند به دوگروه اساسی تقسیم کرد: گروه اول را می توان شیعیان قومی یا فرهنگی نامید که شمار قابل توجهی از جمعیت شیعی را تشکیل می دهند. این گروه اکثراً آذری هستند و عمدتاً در شهرهای آغری، ایغدیر و کارس و تا حدودی استانبول، آنکارا، ازمیر، بورسا، مانیسا، ازمیت و یالووا زندگی می‌کنند که به لحاظ اجتماعی و سیاسی برای سکونت آنها متناسب است.

گروه دوم را می توان شیعیان ایدئولوژی دانست که شامل تعداد کمتری از فرقه جعفری می شود. این گروه بیشتر سنی ها و علوی های تغییر مذهب داده اند که عمدتاً پس از انقلاب اسلامی ایران و بنا به داشتن علاقه به اسلام¬گراهای بنیادگرا، به مذهب جعفری گرایش پیدا کرده اند.<ref>نور الدین اکبری، شیعیان ترکیه، فرصتها و چالشهای پیش رو،مجله پانزده خرداد، شماره 40، سال 1393</ref>

احکام مهم دینی علویون به صورت نقل قول و شفاهی بیشتر توسط طبقه روحانی یعنی دده ها  منتقل می شود. این منابع شفاهی در قالب مناقب نامه ها و نفسها ( اشعاری که اصول عقاید بکتاشی علوی در انها بیان شده است). معارف مکتوب علویون در مجموعه ای به نام بویروکلار(فرمایشات) جمع است.این منابع هم محدود است، هم در اختیار همگان نیست و هم ماهیت یکسانی ندارند. ضمن اینکه این منابع در زمانهای متأخر نوشته شده است. که قدیمی ترین آنها مربوط به قرن 18 است. فلذا نمی توانند مرجع رجوع تمامی علویان قرار گرفته و جامعه علویان را یکدست نمایند.

انجمن تایدر((TAYDER (انجمن تحقیقات وهمیاری اجتماعی) در سال 2006 با هدف شناسایی، سازماندهی و آموزش دانشجویان شیعه ترکیه و نیز بسط اندیشه انقلاب اسلامی در این کشور تأسیس شد. این انجمن پس از سناسایی و ارتباط گیری با دانشجویان شیعه در شهرهای مختلف ترکیه فعالیت های خود را در زمینه حفظ و تقویت هویت مذهبی آنها و سازماندهی و ایجاد اتحاد بین آنها ادامه دارد. فعالیت-های انجمن تایدر را می توان در سه بخش کلی طبقه بندی نمود: