۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی') |
جز (جایگزینی متن - 'می آید' به 'میآید') |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
ربط در لغت به معنای بستن و محکم کردن است.<ref>ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج 7، ص 302، دار الفکر، بیروت، 1414ق</ref> این که قرآن کریم می فرماید: «وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَ مِنْ رِباطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَ عَدُوَّکُمْ وَ آخَرینَ مِنْ دُونِهِم...».<ref>انفال، 60</ref> در این جا، رباط مصدر به معناى مربوط است؛ یعنى بسته شده، یا جمع «ربیط» است و به همان معنا، ولى استعمال آن در اسب هایى که براى جهاد بسته مىشوند غلبه پیدا کرده است.<ref>ریاضی، حشمت الله، ترجمه بیان السعادة، ج 6، ص 71، مرکز انتشارات دانشگاه پیام نور، تهران، 1372ش</ref> بنابراین "رباط الخیل" به معنای اسب هایی است که برای جنگ آماده شده است. | ربط در لغت به معنای بستن و محکم کردن است.<ref>ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج 7، ص 302، دار الفکر، بیروت، 1414ق</ref> این که قرآن کریم می فرماید: «وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَ مِنْ رِباطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَ عَدُوَّکُمْ وَ آخَرینَ مِنْ دُونِهِم...».<ref>انفال، 60</ref> در این جا، رباط مصدر به معناى مربوط است؛ یعنى بسته شده، یا جمع «ربیط» است و به همان معنا، ولى استعمال آن در اسب هایى که براى جهاد بسته مىشوند غلبه پیدا کرده است.<ref>ریاضی، حشمت الله، ترجمه بیان السعادة، ج 6، ص 71، مرکز انتشارات دانشگاه پیام نور، تهران، 1372ش</ref> بنابراین "رباط الخیل" به معنای اسب هایی است که برای جنگ آماده شده است. | ||
مرابطه هم از ریشۀ "ربط" است که به باب مفاعلة رفته و به معنای مواظبت کردن(از طریق بستن و منع کردن) است.<ref>فیومی، احمد بن محمد، المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی، ج 2، ص 215، دار الرضی، قم، بی تا</ref> به شخصی که در مرزها حاضر شده و از تمامیت کشور اسلامی محافظت می کند، "مرابط" گفته می شود.<ref>فراهیدی، خلیل بن احمد، کتاب العین، ج 7، ص 422، انتشارات هجرت، قم، 1410ق</ref> رباط؛ نیز مصدر "ربط" است که به همان معنای بستن | مرابطه هم از ریشۀ "ربط" است که به باب مفاعلة رفته و به معنای مواظبت کردن(از طریق بستن و منع کردن) است.<ref>فیومی، احمد بن محمد، المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی، ج 2، ص 215، دار الرضی، قم، بی تا</ref> به شخصی که در مرزها حاضر شده و از تمامیت کشور اسلامی محافظت می کند، "مرابط" گفته می شود.<ref>فراهیدی، خلیل بن احمد، کتاب العین، ج 7، ص 422، انتشارات هجرت، قم، 1410ق</ref> رباط؛ نیز مصدر "ربط" است که به همان معنای بستن میآید. | ||
در اصطلاح فقهاء رباط و مرابطه به وقتی گقته می شود که عده ای جهت مراقبت از مرزها و مراقبت از تحرکات دشمن در آنسوی مرزها در آن مناطق حاضر شوند و اگر در آن جا برای مدتی ساکن شوند به آنان "مرابط" گفته می شود.<ref>عاملی، زین الدین بن علی، الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة (المحشى - کلانتر)، ج 2، ص 385، انتشارات داوری، قم، 1410ق</ref> | در اصطلاح فقهاء رباط و مرابطه به وقتی گقته می شود که عده ای جهت مراقبت از مرزها و مراقبت از تحرکات دشمن در آنسوی مرزها در آن مناطق حاضر شوند و اگر در آن جا برای مدتی ساکن شوند به آنان "مرابط" گفته می شود.<ref>عاملی، زین الدین بن علی، الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة (المحشى - کلانتر)، ج 2، ص 385، انتشارات داوری، قم، 1410ق</ref> |