۸٬۲۰۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
سرانجام حكومت وي نيز پس از 23 سال دیکتاتوری، خودکامگی و اختناق در شرایطی مشابه، در 14 ژانویه 2011 (24 دی 1389) بواسطه قیام مردمی سرنگون شد و خود او به عربستان سعودی گریخت. با خروج بن علی، جایگاه رئیس جمهور تضعیف و نخست وزیر به عنوان رئیس حکومت، نقش اصلی را در اداره امور کشور به عهده گرفت. پس از پیروزی انقلاب تونس، محمد الغنوشی آخرین نخست وزیر دولت بن علی، تلاش نمود با کنترل اوضاع، خود را در رأس دولت حفظ نماید؛ ولی پافشاری مردم و تحصن آنها در مقابل ساختمان نخست وزیری، منجر به خروج تمامی چهره های دولت بن علی از قدرت گردید. آقایان باجی قائد السبسی، حمادی الجبالی و علی العریض نخست وزیران دولت انقلابی بودند که هر کدام بدلایلی ناچار به ترک عنوان خود شدند. <ref>https://fa.alkawthartv.com/news/103989</ref> | سرانجام حكومت وي نيز پس از 23 سال دیکتاتوری، خودکامگی و اختناق در شرایطی مشابه، در 14 ژانویه 2011 (24 دی 1389) بواسطه قیام مردمی سرنگون شد و خود او به عربستان سعودی گریخت. با خروج بن علی، جایگاه رئیس جمهور تضعیف و نخست وزیر به عنوان رئیس حکومت، نقش اصلی را در اداره امور کشور به عهده گرفت. پس از پیروزی انقلاب تونس، محمد الغنوشی آخرین نخست وزیر دولت بن علی، تلاش نمود با کنترل اوضاع، خود را در رأس دولت حفظ نماید؛ ولی پافشاری مردم و تحصن آنها در مقابل ساختمان نخست وزیری، منجر به خروج تمامی چهره های دولت بن علی از قدرت گردید. آقایان باجی قائد السبسی، حمادی الجبالی و علی العریض نخست وزیران دولت انقلابی بودند که هر کدام بدلایلی ناچار به ترک عنوان خود شدند. <ref>https://fa.alkawthartv.com/news/103989</ref> | ||
==[[انقلاب یاسمین]]== | |||
انقلاب تونس که به انقلاب یاسمین معروف شد، همچون سایر انقلابهای مردمی نشان دهنده به حداقل رسیدن مشروعیت نظام حاکم بود؛ نظامی که آزادیهای سیاسی و مدنی را با شعار دولت رفاه مصادره کرد و در نهایت هیچ یک از این دو را محقق نساخت. | |||
قیام از حادثهای به ظاهر کوچک آغاز شد. در 17 دسامبر 2010، جوانی به نام "محمد البو عزیزی" در شهر دور افتادهاي، در اعتراض به مصادره گاری و سبزیجاتی که تنها منبع درآمدش بود، در ملاعام دست به خودسوزی زد. خودسوزی وی جرقهای بود تا آتشي به بنیان دیکتاتوری بنعلی افتد. از همان روز تظاهرات در این شهر حاشیهای آغاز شد و به تدریج به سایر شهرها و در نهایت به پایتخت رسید. | |||
رژیم بنعلی ابتدا مانند گذشته از نیروهای امنیتی برای سرکوب تظاهرات رو به گسترش استفاده کرد و بیش از 70 تن در این رویاروییها کشته شدند. با این حال، اعتراضات مردمی نه تنها متوقف نشد بلکه گستره و بر شدت آن افزوده شد. | |||
پس از آنکه ناتوانی نیروهای امنیتی در پیشگیری از گسترش شورشها هویدا شد و رژیم بنعلی به خوبی متوجه شد که دیگر سرکوب همچون گذشته نمیتواند ملت خشمگین را به خانههایشان باز گرداند، بنعلی از ارتش خواست برای حمایت از مؤسسات، مبانی دولتی و نیز مقابله با شورشها به خیابان بیاید. | |||
ارتش به خیابانها آمد اما نه تنها دست به سرکوب و مقابله با مردم نزد بلکه در موارد بسیاری نقش حائل بین نیروهای امنیتی و تظاهرکنندگان را بازی کرد. | |||
"زینالعابدین بنعلی" که آخرین برگ برنده خود را رو کرده بود، در 13 ژانویه 2011، در یک سخنرانی خطاب به مردم تونس سعی کرد با دادن وعدههایی خشم ملت را فرو بنشاند. وی در این سخنرانی قول ایجاد 300 هزار شغل جدید، آزادی بازداشت شدگان هفتههای اخیر، عدم نامزدی برای دورههای بعدی ریاست جمهوری و بازخواست مسئولان مفاسد اقتصادی را داد و دستور توقف شلیک به تظاهرکنندگان را صادر کرد. | |||
اما این سیاست جدید که آشکارا از ضعف و ناتوانی نظام بنعلی ناشی میشد، نه تنها مردم تونس را آرام نکرد بلکه نشانهای مبنی بر ناتوانی رژیم و پیروزی قریبالوقوع اعتراضات را میداد. در نتیجه، در 14 ژانویه 2011، اعتراضات با شدت بیشتری ادامه یافت و بنعلی مجبور شد پس از 23 سال حکمرانی، از تونس بگریزد. | |||
حوادث این کشور آن چنان سریع و شگفتانگیز اتفاق افتاد که سرویسهای امنیتی غرب را نیز شگفت زده کرد. چرا که دو روز مانده به فرار بنعلی، دولت فرانسه به تونس پیشنهاد همکاری امنیتی بیشتر را داد تا امکان مهار خیزش مردمی حاصل شود. | |||
انقلاب تونس، رهبری نداشت. هیچ حزب یا گروهی آن را هدایت نمیکرد چرا که با قلع و قمع شدید دولت بنعلی، احزاب داخل این کشور ضعیفتر از آن بودند که قادر به کشیدن مردم به خیابانها، رهبری انقلاب و سرمنشا موج اعتراضات باشند؛ حتی در انتخاباتهای سالهای قبل نیز از معرفی فردی قوی که یارای رقابت با بنعلی را داشته باشد، بازماندند. در چنین شرایطی، مردم جریان اعتراضات را مدیریت و سازماندهی کردند. | |||
در زمانی که صدا و سیمای تونس، سالها اجازه پخش اذان و نماز نداشت و دولت بنعلی برخلاف دیکتاتورهای منطقه، حتی حفظ ظاهر هم نمی کرد اما برجسته ترین شعار انقلابیون تونس "الله اکبر" بود. | |||
انقلاب تونس در شرایطی رخ داد که وضعیت بغرنج اقتصادی و فقدان آزادیهای سیاسی و مدنی وقوع آن را قابل پیشبینی میکرد چرا که قیمت مواد غذایی روز به روز بیشتر، فساد اقتصادی فراگیر و درصد بیکاری به شکل سرسام آوری بالا رفته بود.<ref>https://fa.alkawthartv.com/news/116780</ref> | |||
=جغرافیا= | =جغرافیا= |