۸۷٬۷۷۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'می شناخت' به 'میشناخت') |
جز (جایگزینی متن - 'شده اند' به 'شدهاند') |
||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
این افراد قائل به [[تناسخ]] <ref> المقالات و الفرق، ص۵۸؛ الفرق بین الفرق، ص۲۲۱</ref> و [[حلول]] <ref>فرق الشیعه، ص۴۴؛ مقالات الاسلامیین، ج۱، ص۸۳</ref> بودند یعنی معتقد به انتقال [[ارواح]] از بدنی به بدن دیگر در این دنیا و حلول و تجلی [[روح خدا]] در بدن ائمه (ع) گشتند. همچنین اینان مسکل اباحی گری را در پیش گرفتند و به ارتکاب [[محرمات]] مثل ترک [[نماز]] و [[شرب خمر]] پرداخته و تنها شناخت [[امام]] را برای رستگاری کافی می دانستند. <ref>اختیار معرفه الرجال، ص۵۲۱؛ فرق الشیعه، ص۴۳؛ مقالات الاسلامیین، ج۱، ص۷۵و۷۸</ref> | این افراد قائل به [[تناسخ]] <ref> المقالات و الفرق، ص۵۸؛ الفرق بین الفرق، ص۲۲۱</ref> و [[حلول]] <ref>فرق الشیعه، ص۴۴؛ مقالات الاسلامیین، ج۱، ص۸۳</ref> بودند یعنی معتقد به انتقال [[ارواح]] از بدنی به بدن دیگر در این دنیا و حلول و تجلی [[روح خدا]] در بدن ائمه (ع) گشتند. همچنین اینان مسکل اباحی گری را در پیش گرفتند و به ارتکاب [[محرمات]] مثل ترک [[نماز]] و [[شرب خمر]] پرداخته و تنها شناخت [[امام]] را برای رستگاری کافی می دانستند. <ref>اختیار معرفه الرجال، ص۵۲۱؛ فرق الشیعه، ص۴۳؛ مقالات الاسلامیین، ج۱، ص۷۵و۷۸</ref> | ||
این گروه از غالیان افراطی در دوران خود گاهی به عنوان [[طیاره]] (پرواز کننده) خوانده می شدند. <ref>اختیار معرفه الرجال، صص۳۲۴و۳۲۶و۴۰۷؛ رجال طوسی، ص۴۹۹</ref> به این معنی که اینان خیلی از راه حق منحرف شده و به مسیر گمراهی و ضلالت پریده اند. در کتب رجالی نیز این افراد با عباراتی نظیر غالی المذهب <ref>رجال ابن غضائری، ص۵۶و۸۹</ref> و فاسدالروایه[11] یا فاسدالروایه و الدین[12] معرفی و | این گروه از غالیان افراطی در دوران خود گاهی به عنوان [[طیاره]] (پرواز کننده) خوانده می شدند. <ref>اختیار معرفه الرجال، صص۳۲۴و۳۲۶و۴۰۷؛ رجال طوسی، ص۴۹۹</ref> به این معنی که اینان خیلی از راه حق منحرف شده و به مسیر گمراهی و ضلالت پریده اند. در کتب رجالی نیز این افراد با عباراتی نظیر غالی المذهب <ref>رجال ابن غضائری، ص۵۶و۸۹</ref> و فاسدالروایه[11] یا فاسدالروایه و الدین[12] معرفی و شدهاند. | ||
=فعالیت ها و اقدامات غلاة (غالیان)= | =فعالیت ها و اقدامات غلاة (غالیان)= | ||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
[[مرجئه]] فرقه ای بودند و یا بهتر بگوییم اندیشه ای بود که توسط [[بنی امیه]] ایجاد شد و باعث تقویت نظامشان می شد. این اندیشه در میان [[اهل سنت]] رواج یافت. اینان معتقد بودند که معصیت به ایمان ضربه نمی زند و [[عصمت]] از لوازم ضروری [[امامت]] نیست. <ref>تاریخ شیعه و فرقه های اسلام، ص۴۲و۴۳</ref> غالیان با نسبت دادن اندیشه های مرجئه به تشییع کنندگان جنازه ابن ابی یعفور در حقیقت در صدد ضربه زدن به شخص او و اندیشه های معتدلش بودند که در آن زمان طرفداران فراوانی داشت. | [[مرجئه]] فرقه ای بودند و یا بهتر بگوییم اندیشه ای بود که توسط [[بنی امیه]] ایجاد شد و باعث تقویت نظامشان می شد. این اندیشه در میان [[اهل سنت]] رواج یافت. اینان معتقد بودند که معصیت به ایمان ضربه نمی زند و [[عصمت]] از لوازم ضروری [[امامت]] نیست. <ref>تاریخ شیعه و فرقه های اسلام، ص۴۲و۴۳</ref> غالیان با نسبت دادن اندیشه های مرجئه به تشییع کنندگان جنازه ابن ابی یعفور در حقیقت در صدد ضربه زدن به شخص او و اندیشه های معتدلش بودند که در آن زمان طرفداران فراوانی داشت. | ||
به طور کلی غالیان مخالفین خود، شیعیان و کسانی که صفات فوق بشری برای ائمه (ع) قائل نمی شدند را مقصره <ref>المقالات و الفرق، ص۵۸و۶۱</ref> می خواندند یعنی این که اینان در شناخت حقیقت امام(ع) و فضایل او دچار تقصیر | به طور کلی غالیان مخالفین خود، شیعیان و کسانی که صفات فوق بشری برای ائمه (ع) قائل نمی شدند را مقصره <ref>المقالات و الفرق، ص۵۸و۶۱</ref> می خواندند یعنی این که اینان در شناخت حقیقت امام(ع) و فضایل او دچار تقصیر شدهاند و از درک کنه آن عاجز مانده اند که توهینی به خیل عظیم شیعیان محسوب می شد. و این گونه خود و پیروان نظرات شان را در راه صحیح و واقعی معرفی میکردند. | ||
=نتایج فعالیت غلاة (غالیان) و عکس العمل جامعه اسلامی= | =نتایج فعالیت غلاة (غالیان) و عکس العمل جامعه اسلامی= | ||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
از غلات معاصر، می توان از [[اهل حق]] نام برد که در [[ایران]]، [[ترکیه]]، [[هندوستان]]، [[پاکستان]]<ref>ر.ک:مقاله پاکستان</ref> و [[افغانستان]]<ref>ر.ک:مقاله افغانستان</ref> به سر می برند و تعدادشان تا بیش از سه میلیون نفر تخمین زده شده است. | از غلات معاصر، می توان از [[اهل حق]] نام برد که در [[ایران]]، [[ترکیه]]، [[هندوستان]]، [[پاکستان]]<ref>ر.ک:مقاله پاکستان</ref> و [[افغانستان]]<ref>ر.ک:مقاله افغانستان</ref> به سر می برند و تعدادشان تا بیش از سه میلیون نفر تخمین زده شده است. | ||
اهل حق خود به دو فرقه ی [[چهل تنان]] و [[هفت تنان]] تقسیم می شوند. به عقیده ی آنان چهل تنان و هفت تنان از جمله موجودان پاک و نورانی و از یاران [[خدا]] میباشند که قبل از خلقت حضرت [[آدم]]<ref>ر.ک:مقاله آدم</ref> (ع) و سایر موجودات آفریده | اهل حق خود به دو فرقه ی [[چهل تنان]] و [[هفت تنان]] تقسیم می شوند. به عقیده ی آنان چهل تنان و هفت تنان از جمله موجودان پاک و نورانی و از یاران [[خدا]] میباشند که قبل از خلقت حضرت [[آدم]]<ref>ر.ک:مقاله آدم</ref> (ع) و سایر موجودات آفریده شدهاند و پس از آن که با خدا عهد و پیمان بسته اند که بشر در دنیا از راه حق منحرف نشود بنا به خواهش آنان خداوند [[آدم (ع)]] را آفرید. <ref>سرسپردگان، تاریخ و شرح عقاید دینی و آداب و رسوم اهل حق (یارسان)، سید محمد علی خواجه الدین، ص3-7، نشر کتابخانه ی منوچهری، چنانچه در مقدمه ی کتاب مزبور آمده مؤلف آن را از منابع معتبر اهل حق جمع آوری کرده است.</ref> | ||
=پانویس= | =پانویس= |