۸۷٬۸۴۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'گونه ای' به 'گونهای') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'بین الملل' به 'بینالملل') |
||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
مناقشات و درگیریهای مرزی میان ایران و عراق پس از فروپاشی [[امپراتوری عثمانی]] و تشکیل کشور [[عراق]] پایان نیافت. اردیبهشت سال 1348ش روابط [[ایران]] و [[عراق]] بهشدت تیره شد و دو طرف شروع به جنگ تبلیغاتی علیه یکدیگر کردند. در همین سال بود که دولت [[عراق ]] اعلام کرد کشتیهای ایران حق تردد و عبور و مرور از اروندرود یا شطالعرب را ندارند و از [[ایران]] به صورت رسمی درخواست کرد که کشتیهایش وارد آب این رودخانه نشوند. در نتیجه [[ایران]] به ارتش اعلام آمادهباش داد. شرایط به گونهای بحرانی شد که نیروهای نظامی در اطراف این رودخانه مستقر شدند. | مناقشات و درگیریهای مرزی میان ایران و عراق پس از فروپاشی [[امپراتوری عثمانی]] و تشکیل کشور [[عراق]] پایان نیافت. اردیبهشت سال 1348ش روابط [[ایران]] و [[عراق]] بهشدت تیره شد و دو طرف شروع به جنگ تبلیغاتی علیه یکدیگر کردند. در همین سال بود که دولت [[عراق ]] اعلام کرد کشتیهای ایران حق تردد و عبور و مرور از اروندرود یا شطالعرب را ندارند و از [[ایران]] به صورت رسمی درخواست کرد که کشتیهایش وارد آب این رودخانه نشوند. در نتیجه [[ایران]] به ارتش اعلام آمادهباش داد. شرایط به گونهای بحرانی شد که نیروهای نظامی در اطراف این رودخانه مستقر شدند. | ||
نیروی دریایی ایران برای آنکه حاکمیت خود را بر این رودخانه تثبیت نماید کشتی ابن سینا را که پرچم [[ایران]] بر آن برافراشته شده بود محافظت و مورد حمایت و پشتیبانی خود قرار داد. در مقابل [[عراق]] واکنش نشان داد و بهسرعت نزدیک به بیستهزار ایرانی ساکن [[عراق]] را اخراج کرد. در عین حال، درگیریهای پراکندهای میان دو طرف رخ داد؛ درگیریهایی که در آن ارتش و نیروی دریایی [[ایران]] موضع نسبتا برتری داشت. با این حال، همین درگیریها بود که از هر دو طرف تلفاتی برجای گذاشت و شورای امنیت را بر آن داشت تا با میانجیگری این چالش منطقهای را حل و فصل نماید. سازمان ملل این کار را با واسطه [[الجزایر]] انجام داد و این کشور تلاش کرد دو طرف را به مذاکره، گفتوگو و حل و فصل مسائل فی مابین از طریق دیپلماتیک تشویق نماید.<ref>اصغرجعفری ولدانی، اختلافات مرزی [[ایران]] و [[عراق]]، [[تهران]]، دفتر مطالعات سیاسی و | نیروی دریایی ایران برای آنکه حاکمیت خود را بر این رودخانه تثبیت نماید کشتی ابن سینا را که پرچم [[ایران]] بر آن برافراشته شده بود محافظت و مورد حمایت و پشتیبانی خود قرار داد. در مقابل [[عراق]] واکنش نشان داد و بهسرعت نزدیک به بیستهزار ایرانی ساکن [[عراق]] را اخراج کرد. در عین حال، درگیریهای پراکندهای میان دو طرف رخ داد؛ درگیریهایی که در آن ارتش و نیروی دریایی [[ایران]] موضع نسبتا برتری داشت. با این حال، همین درگیریها بود که از هر دو طرف تلفاتی برجای گذاشت و شورای امنیت را بر آن داشت تا با میانجیگری این چالش منطقهای را حل و فصل نماید. سازمان ملل این کار را با واسطه [[الجزایر]] انجام داد و این کشور تلاش کرد دو طرف را به مذاکره، گفتوگو و حل و فصل مسائل فی مابین از طریق دیپلماتیک تشویق نماید.<ref>اصغرجعفری ولدانی، اختلافات مرزی [[ایران]] و [[عراق]]، [[تهران]]، دفتر مطالعات سیاسی و بینالمللی، 1367، ص 35</ref> | ||
در سال 1353ش بود که در الجزایر گفتوگوهای رسمی میان مذاکرهکنندگان دو طرف به سرانجام رسید و زمینه امضای عهدنامه فراهم گردید. همزمان با مذاکرات دیپلماتیک و آب شدن یخ روابط دو کشور، صدام حسین، نایب رئیسجمهور [[عراق]]، در اردیبهشت سال 1354ش همراه با هیئتی بلندپایه به تهران سفر کرد. | در سال 1353ش بود که در الجزایر گفتوگوهای رسمی میان مذاکرهکنندگان دو طرف به سرانجام رسید و زمینه امضای عهدنامه فراهم گردید. همزمان با مذاکرات دیپلماتیک و آب شدن یخ روابط دو کشور، صدام حسین، نایب رئیسجمهور [[عراق]]، در اردیبهشت سال 1354ش همراه با هیئتی بلندپایه به تهران سفر کرد. |