۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'می رود' به 'میرود') |
جز (جایگزینی متن - 'می دانست' به 'مىدانست') |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
==احمد بن حنبل== | ==احمد بن حنبل== | ||
اباعبدالله احمد بن محمد بن حنبل ابن هلال شیبانی مروزی از خاندان عرب شیبان بن ذهل یا بنی ذهل بن شیبان پیشوای حنبلیان و چهارمین امام [[اهل سنت]] و جماعت است. او در سال 164 ق/ 780 م ولادت یافت. زندگی ابن حنبل با فقر و تنگدستی همراه بود ایشان برای امرار معاش بافندگی می کرد. او ابتدا قرآن را آموخت و سپس به فراگیری علم فقه پرداخت و بعد هم به فراگیری فن نوشتن و نگارش مشغول شد. او مدتی به خواندن کتاب های اهل رای مشغول بود. احمد حنبل از راه های مختلف برای به ثبوت رسانیدن حدیث استفاده می کرد. زیرا او حدیث را پایه و اساس دین | اباعبدالله احمد بن محمد بن حنبل ابن هلال شیبانی مروزی از خاندان عرب شیبان بن ذهل یا بنی ذهل بن شیبان پیشوای حنبلیان و چهارمین امام [[اهل سنت]] و جماعت است. او در سال 164 ق/ 780 م ولادت یافت. زندگی ابن حنبل با فقر و تنگدستی همراه بود ایشان برای امرار معاش بافندگی می کرد. او ابتدا قرآن را آموخت و سپس به فراگیری علم فقه پرداخت و بعد هم به فراگیری فن نوشتن و نگارش مشغول شد. او مدتی به خواندن کتاب های اهل رای مشغول بود. احمد حنبل از راه های مختلف برای به ثبوت رسانیدن حدیث استفاده می کرد. زیرا او حدیث را پایه و اساس دین مىدانست. او از تاریخ 86 ق/802 م در جستجوی علم حدیث به بصره، کوفه، حجاز، یمن و شام سفر کرد. | ||
امام احمد حنبل از محضر کسانی چون وکیع، یحی بن آدم، یحی بن سعید قحطان و یحیی بن معین، احادیث بسیاری را دریافت کرد. از شاگردی ابو یوسف که خودش شاگرد ابو حنیفه بود و همچنین از میثم بهرهها برد. شافعی نیز از اساتید او به شمار میرود. | امام احمد حنبل از محضر کسانی چون وکیع، یحی بن آدم، یحی بن سعید قحطان و یحیی بن معین، احادیث بسیاری را دریافت کرد. از شاگردی ابو یوسف که خودش شاگرد ابو حنیفه بود و همچنین از میثم بهرهها برد. شافعی نیز از اساتید او به شمار میرود. | ||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
==عقاید دینی و کلامی== | ==عقاید دینی و کلامی== | ||
به علت اینکه امام احمد حنبل و طرفدارانش از طرفداران مسلک حدیثی هستند لذا نمیتوان آنها را بنیانگذار نظریه ای | به علت اینکه امام احمد حنبل و طرفدارانش از طرفداران مسلک حدیثی هستند لذا نمیتوان آنها را بنیانگذار نظریه ای کلامىدانست و یا اینکه آنها را از مشاهیر کلامی به شمار آورد، لذا هر آنچه در حوزه عقاید به آنها منسوب است حاصل آموزه هایی است که از کتاب وسنت پیدا است. | ||
به طور عمومی حنبلیان معتقد به مسلک ارجاء هستند. مثلا آنها در مساله تکفیر دیدگاهی مانند مرجئه را اظهار میکنند. در مباحث خدا شناسی در شمار صفاتیه میباشند و در این زمینه جهمیه، قدریه، معتزله و طرفداران آنها را مورد سرزنش قرار میدادند. آنها کلام خدا یعنی قرآن را غیر مخلوق میدانند. در باب ایمان قول و عمل را شرط میدانند. مساله رویت، برای آنان حق است زیرا در حدیث صحیح از مساله رویت خداوند سخن به میان آمده است. | به طور عمومی حنبلیان معتقد به مسلک ارجاء هستند. مثلا آنها در مساله تکفیر دیدگاهی مانند مرجئه را اظهار میکنند. در مباحث خدا شناسی در شمار صفاتیه میباشند و در این زمینه جهمیه، قدریه، معتزله و طرفداران آنها را مورد سرزنش قرار میدادند. آنها کلام خدا یعنی قرآن را غیر مخلوق میدانند. در باب ایمان قول و عمل را شرط میدانند. مساله رویت، برای آنان حق است زیرا در حدیث صحیح از مساله رویت خداوند سخن به میان آمده است. | ||
حنبلیه امروز کمترین پیرو را در میان مذاهب اربعه دارد، البته علمای این فرقه زمینه را به گونهای فراهم کردند که بستر مناسبی برای رشد افکار سلفی و وهابی شد و فرقه هایی مانند وهابیت خود را در ریشه به حنابله منتسب میکنند. | حنبلیه امروز کمترین پیرو را در میان مذاهب اربعه دارد، البته علمای این فرقه زمینه را به گونهای فراهم کردند که بستر مناسبی برای رشد افکار سلفی و وهابی شد و فرقه هایی مانند وهابیت خود را در ریشه به حنابله منتسب میکنند. |