۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مقاله ای' به 'مقالهای') |
جز (جایگزینی متن - 'می دانست' به 'مىدانست') |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
===وضعیت شیعیان مصر قبل از انقلاب مصر=== | ===وضعیت شیعیان مصر قبل از انقلاب مصر=== | ||
در نظام مبارک شیعیان تحت فشار شدید نظام حاکم و نیروهای امنیتی قرار داشتند. دولت مصر ادعای مدارای مذهبی داشت اما شیعیان را تحت فشار شدید قرار میداد. شیعیان مصری باید در طول زندگی احتیاط میکردند و هیچگاه به عضو احزاب سیاسی در نمیآمدند یا عقایدشان را مطرح نمیکردند. مبارک، شیعیان را کافر، خیانتکار و مزدور ایران و حزب الله | در نظام مبارک شیعیان تحت فشار شدید نظام حاکم و نیروهای امنیتی قرار داشتند. دولت مصر ادعای مدارای مذهبی داشت اما شیعیان را تحت فشار شدید قرار میداد. شیعیان مصری باید در طول زندگی احتیاط میکردند و هیچگاه به عضو احزاب سیاسی در نمیآمدند یا عقایدشان را مطرح نمیکردند. مبارک، شیعیان را کافر، خیانتکار و مزدور ایران و حزب الله مىدانست و معتقد بود که شیعیان پیرو ایران و نه کشورهای خود هستند و به همین دلیل نسبت به آنان همواره تبعیضاتی قائل می شد. در زمان مبارک، شیعیان در مصر از انجام مراسمهای خود منع شده و مدام به اتهامات واهی از جمله تلاش برای بر هم زدن امنیت ملی، همکاری با گروههای فلسطینی و تلاشبرای تشکیل سازمانها و تشکلات شیعی در مصر بازداشت و زندانی میشدند. | ||
قبل از انقلاب مصر مشکل بین دولت و شیعیان این کشور عمدتاً سیاسی بود اما بعضاً رنگ و بوی دینی هم به خود میگرفت. به گونهای که مبارک با همکاری نظام سعودی برای مقابله با موج تشیع زمینه را برای انتشار گسترده سلفیه همواره نمود. در این دوره برپایی هرگونه مجلس عزای حسینی در مصر و توزیع و چاپ کتابهای شیعی در مصر ممنوع بود. نظام حاکم هیچگاه آمار دقیقی از شمار شیعیان ارائه نمیداد. اما بر اساس گزارش آزادیهای دینی که وزارت امور خارجه آمریکا در سال 2006 منتشر کرد، شیعیان یک درصد از 74 میلیون نفر جمعیت این کشور را تشکیل میدهند. محمد الدرینی رئیس مجلس اعلی اهل بیت میگوید که تعداد شیعیان مصر بالغ بر دو میلیون نفر هستند. وی میگوید: «در حکومت مبارک و در بازجویی ها به این نتیجه رسیدم که دستگاه امنیتی مبارک معتقد است شمار شیعیان مصر، میلیونی است ولی در گروه های صوفی خود را پنهان کردهاند». اکثر شیعیان مصر را شخصیتهای علمی و فرهنگی تشکیل میدهند که بویژه پس از پیروزی حزب الله لبنان در جنگ 33 روزه بر ارتش رژیم صهیونیستی روز به روز بر آمار آنان در مصر افزوده شده است اما بسیاری از آنها با توجه به جو پلیسی حاکم ترجیح دادند که تقیه کرده و آیین خود را بروز ندهند. | قبل از انقلاب مصر مشکل بین دولت و شیعیان این کشور عمدتاً سیاسی بود اما بعضاً رنگ و بوی دینی هم به خود میگرفت. به گونهای که مبارک با همکاری نظام سعودی برای مقابله با موج تشیع زمینه را برای انتشار گسترده سلفیه همواره نمود. در این دوره برپایی هرگونه مجلس عزای حسینی در مصر و توزیع و چاپ کتابهای شیعی در مصر ممنوع بود. نظام حاکم هیچگاه آمار دقیقی از شمار شیعیان ارائه نمیداد. اما بر اساس گزارش آزادیهای دینی که وزارت امور خارجه آمریکا در سال 2006 منتشر کرد، شیعیان یک درصد از 74 میلیون نفر جمعیت این کشور را تشکیل میدهند. محمد الدرینی رئیس مجلس اعلی اهل بیت میگوید که تعداد شیعیان مصر بالغ بر دو میلیون نفر هستند. وی میگوید: «در حکومت مبارک و در بازجویی ها به این نتیجه رسیدم که دستگاه امنیتی مبارک معتقد است شمار شیعیان مصر، میلیونی است ولی در گروه های صوفی خود را پنهان کردهاند». اکثر شیعیان مصر را شخصیتهای علمی و فرهنگی تشکیل میدهند که بویژه پس از پیروزی حزب الله لبنان در جنگ 33 روزه بر ارتش رژیم صهیونیستی روز به روز بر آمار آنان در مصر افزوده شده است اما بسیاری از آنها با توجه به جو پلیسی حاکم ترجیح دادند که تقیه کرده و آیین خود را بروز ندهند. | ||