۸۷٬۱۹۹
ویرایش
زرارة بن اعین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'بزرگ تر' به 'بزرگ‌تر'
جز (جایگزینی متن - 'ویژگی ها' به 'ویژگی‌ها') |
جز (جایگزینی متن - 'بزرگ تر' به 'بزرگ‌تر') |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
=زرارة بن اعین کیست= | =زرارة بن اعین کیست= | ||
زرارة بن اعین سُنسُن،<ref>رجال ابی داوود، ص 156</ref> از | زرارة بن اعین سُنسُن،<ref>رجال ابی داوود، ص 156</ref> از بزرگ‌ترین فقها و متکلمان شیعه و [[صحابه]] خاص امام باقر و امام صادق (ع) و [[اصحاب]] [[اجماع]]<ref>«اصحاب اجماع» در اصطلاح به کسانی گفته می شود که فقها، اجماع و اتفاق به صحیح بودن خبر آنها داشته و به روایتشان عمل می‌کنند.</ref> است. نامش «عبد ربه» است؛ چنان که در روایتی می گوید: امام صادق (ع) به من فرمود: «ای زراره! نام تو در بین نام اهل بهشت بدون الف است». من به حضرت گفتم: فدایت گردم! نام من عبد ربه است و لقبم زراره است. <ref>رجال کشی، ص 133</ref> | ||
ابوالحسن و ابوعلی <ref>.فهرست طوسی، ص 209</ref> نیز کنیه ایشان است. | ابوالحسن و ابوعلی <ref>.فهرست طوسی، ص 209</ref> نیز کنیه ایشان است. | ||
| خط ۹۹: | خط ۹۹: | ||
[[علامه سید بحرالعلوم]] در ترسیم ویژگی‌های آل اعین، این گونه می‌نویسد: | [[علامه سید بحرالعلوم]] در ترسیم ویژگی‌های آل اعین، این گونه می‌نویسد: | ||
«آل اعین | «آل اعین بزرگ‌ترین خاندان شیعی است و عظیم الشأن ترین و والاترین آنها و عالم ترین خاندان است؛ به گونه‌ای که در میانشان [[محدث]]، [[فقیه]]، ادیب و قاری وجود داشته است. آل اعین با سابقه ترین خاندان هاست که نخستین افراد این طایفه دوران [[امام سجاد (ع)]] و آخرینشان اوایل [[غیبت صغرا]] را درک کردند». <ref>رجال سید بحرالعلوم، ج 1، ص 222</ref> | ||
ابوغالب زراری، تسلط آل اعین را بر فقه و حدیث از جمله امتیازات آنها دانسته، می‌نویسد: | ابوغالب زراری، تسلط آل اعین را بر فقه و حدیث از جمله امتیازات آنها دانسته، می‌نویسد: | ||
«آل اعین | «آل اعین بزرگ‌ترین خاندان [[شیعه]] است که بیشتر در حدیث و فقه مشهور و آن قدر دارای فضایل هستند که آنچه درباره آنها گفته شده، بیشتر از آن است که در یک نوشته بیاید و این فضیلت ها در کتب حدیثی موجود است». <ref>رسالة فی آل أعین، ص 6</ref> | ||
غضائری در تکمله اش از ابی العباس بن عقده روایت کرده است: | غضائری در تکمله اش از ابی العباس بن عقده روایت کرده است: | ||
«هر یک از آل اعین، فقیه بود و صلاحیت مفتی شدن برای شهری را داشت، به جز عبدالرحمان بن اعین». <ref>تکملة رسالة ابوغالب، ص 111</ref> | «هر یک از آل اعین، فقیه بود و صلاحیت مفتی شدن برای شهری را داشت، به جز عبدالرحمان بن اعین». <ref>تکملة رسالة ابوغالب، ص 111</ref> | ||