۸۷٬۷۷۸
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'می کنند' به 'میکنند') |
جز (جایگزینی متن - 'می فرماید' به 'میفرماید') |
||
خط ۱۸۵: | خط ۱۸۵: | ||
بر اساس آیه مذکور و نظائر ان یهودیان بجهت نسبت دروغینی که به خداوند متعال میدادند - نَحْنُ أَبْنَاءُ اللَّهِ وَأَحِبَّاؤُهُ- خود را ممتاز از دیگران دانسته و معتقد بودند که موجودات دیگر جهت خدمتگزاری به آنان خلق شدهاند از اینرو خود را قوم برگزیده خداوند میدانند. | بر اساس آیه مذکور و نظائر ان یهودیان بجهت نسبت دروغینی که به خداوند متعال میدادند - نَحْنُ أَبْنَاءُ اللَّهِ وَأَحِبَّاؤُهُ- خود را ممتاز از دیگران دانسته و معتقد بودند که موجودات دیگر جهت خدمتگزاری به آنان خلق شدهاند از اینرو خود را قوم برگزیده خداوند میدانند. | ||
مولف تفسیر الکاشف در نقد این دیدگاه مینویسد: علاوه بر محال بودن ادعاءمذکور و بطلان عقلی ان، این ادعا نوعی افتراء به خداوند می باشد چون اینگونه امور از مسائل غیب بوده و فقط از طریق وحی می توان بدان اگاهی یافت از اینرو در آیه بعد در رد ادعای اینان | مولف تفسیر الکاشف در نقد این دیدگاه مینویسد: علاوه بر محال بودن ادعاءمذکور و بطلان عقلی ان، این ادعا نوعی افتراء به خداوند می باشد چون اینگونه امور از مسائل غیب بوده و فقط از طریق وحی می توان بدان اگاهی یافت از اینرو در آیه بعد در رد ادعای اینان میفرماید: (فَکَیْفَ إِذا جَمَعْناهُمْ لِیَوْمٍ لا رَیْبَ فِیهِ وَ وُفِّیَتْ کُلُّ نَفْسٍ ما کَسَبَتْ وَ هُمْ لا یُظْلَمُونَ). | ||