۸۷٬۷۷۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'بخش ها' به 'بخشها') |
جز (جایگزینی متن - 'می کرد' به 'میکرد') |
||
خط ۱۳۱: | خط ۱۳۱: | ||
==حزب اسلامگرای مطالبهی آزاد (HUDAPAR) به رهبری زکریا یاپیجی اوغلو== | ==حزب اسلامگرای مطالبهی آزاد (HUDAPAR) به رهبری زکریا یاپیجی اوغلو== | ||
با وقوع انقلاب اسلامی ایران جریان اسلامگرای کردی در مناطق کردنشین ظهور پیدا کرد و توانست در میان اقشار مذهبی جایگاه مناسبی کسب کند و خط فکری اوجالان و حزبش را بطور جدی تهدید کند. ریشهی شکلگیری گروههای اسلامگرای کردی در ترکیه به سال 1979 میلادی؛ زمانی که «حسین ولیاوغلو» دفتر علم را تأسیس کرد، باز میگردد. این دفتر، محلی شد. تا جوانان اسلامگرای کرد در آن جمع شده و جنبشی موسوم به «علمجی» یعنی اهل علم را در شهر باتمان ترکیه سازماندهی کنند. دفتر دیگری به نام منزل نیز با همین خصوصیات توسط فیدان گونگور تاسیس شده بود. این دو دفتر بعدها با هم ادغام و یک جریان | با وقوع انقلاب اسلامی ایران جریان اسلامگرای کردی در مناطق کردنشین ظهور پیدا کرد و توانست در میان اقشار مذهبی جایگاه مناسبی کسب کند و خط فکری اوجالان و حزبش را بطور جدی تهدید کند. ریشهی شکلگیری گروههای اسلامگرای کردی در ترکیه به سال 1979 میلادی؛ زمانی که «حسین ولیاوغلو» دفتر علم را تأسیس کرد، باز میگردد. این دفتر، محلی شد. تا جوانان اسلامگرای کرد در آن جمع شده و جنبشی موسوم به «علمجی» یعنی اهل علم را در شهر باتمان ترکیه سازماندهی کنند. دفتر دیگری به نام منزل نیز با همین خصوصیات توسط فیدان گونگور تاسیس شده بود. این دو دفتر بعدها با هم ادغام و یک جریان اسلامیکرد به مسئولیت 4 عضو ارشد این دو دفتر به نامهای «منصور گوزل»، «فیدانگونگور»، «حسین ولیاوغلو» و «عبدالله دالار» به وجود آمد. | ||
پس از مدت کوتاهی نفوذ این گروه در شهرهای مناطق جنوب و جنوبشرقی ترکیه افزایش چشمگیری یافت و متعاقب این شهرت، این گروه جریانهای سیاسی، عقیدتی به نامهای «الفجر، التوحید، جیشالله، جنبش مردمی اسلامی و اتحادیهی متدینین ملی کردستان» را نیز تاسیس و و به افکار عمومی معرفی کرد. با نقل مکان حسین ولیاوغلو به شهر دیاربکر در اواخر دههی 1980 میلادی این گروه به حزبالله ترکیه شهرت یافت و به یک جنبش تودهای کرد تبدیل گردید. این گروه با افکار راست افراطی به سرعت توانست در میان برخی از نیروهای مقابل جریانهای چپ کردستان ترکیه جای خود را باز کند | پس از مدت کوتاهی نفوذ این گروه در شهرهای مناطق جنوب و جنوبشرقی ترکیه افزایش چشمگیری یافت و متعاقب این شهرت، این گروه جریانهای سیاسی، عقیدتی به نامهای «الفجر، التوحید، جیشالله، جنبش مردمی اسلامی و اتحادیهی متدینین ملی کردستان» را نیز تاسیس و و به افکار عمومی معرفی کرد. با نقل مکان حسین ولیاوغلو به شهر دیاربکر در اواخر دههی 1980 میلادی این گروه به حزبالله ترکیه شهرت یافت و به یک جنبش تودهای کرد تبدیل گردید. این گروه با افکار راست افراطی به سرعت توانست در میان برخی از نیروهای مقابل جریانهای چپ کردستان ترکیه جای خود را باز کند |