معمر قذافی: تفاوت میان نسخه‌ها

=== تلاش برای اتحاد با دیگر کشورها ===

در سال ۱۹۷۱ میلادی قذافی پیشنهاد کرد که با [[سودان]] متحد شود اما <big>جعفر نمیری</big> رئیس‌جمهور وقت سودان این پیشنهاد را رد کرد.[۸۵ با توجه به همسایگان [[لیبی]]، قذافی از ایده‌های پان عربی <big>جمال عبدالناصر</big> پیروی می‌کرد و با شور و شعف خواهان اتحاد تمام ملت‌های عربی در قالب یک ملت بود. او همچنین از اسلام‌گرایی حمایت می‌کرد و طرفدار اسلام بود. بعد از مرگ ناصر در ۲۸ سپتامبر ۱۹۷۰ میلادی قذافی تلاش کرد تا ردای رهبری ایدئولوژیک پان عرب‌ها را به تن کند. او مجمع جمهوری‌های عربی ([[لیبی]]، [[مصر]] و [[سوریه]]) را در سال ۱۹۷۲ میلادی تشکیل داد، با این امید که یک آیات عرب ایجاد کند، لیکن این سه کشور، یکی شدن را نپذیرفتند. در سال ۱۹۷۴ میلادی او یک توافق‌نامه با حبیب بورقیبه<big>متن بزرگ</big> رئیس جمهور وقت [[تونس]]، بین دو کشور برای متحد شدن امضاء نمود، اما این اتحاد نیز در عمل با شکست مواجه شد و تفاوت‌های فراوانی که بین دو کشور وجود داشت مانع از ایجاد یک اتحاد قدرتمند گردید. در سال ۱۹۸۴ میلادی او معاهده وجده را با <big>حسن دوم</big> پادشاه [[مراکش]] باهدف اتحاد دو کشور، امضاء کرد و بر اساس این اتحاد، در زمینه‌های فرهنگی، سیاسی و اقتصادی مشارکت داشته باشند و [[مراکش]] به حمایت خود از جبهه ملی نجات [[لیبی]] پایان دهد، در مقابل لیبی نیز از جبهه پولیساریو حمایت نکند. در سال ۱۹۸۶ میلادی حسن دوم در شهر افران، با شیمون پرز نخست‌وزیر وقت اسرائیل دیدار کرد. این دیدارها از جانب دولت لیبی خیانت و پیمان‌شکنی تلقی شد و موجبات نقض معاهده را فراهم آورد.[http://www.nytimes.com/1986/08/30/world/morocco-canceling-treaty-aimed-at-union-with-libya.html 1]