خورشید احمد: تفاوت میان نسخه‌ها

این یک نعمت بزرگ خداوند برای من بوده است که خانواده ای که چشمانم را به روی آنها باز کردم خانواده خوبی بودند هم از نظر دینی و هم از نظر فکری. پدرم فارغ التحصیل علیگره بود. او در زندگی سیاسی خود در مبارزه برای مسلمین خلافت و تأسیس پاکستان شرکت فعال داشت. پدر من با شخصیت های مذهبی، سیاسی و ادبی ارتباط عمیقی داشت و این گونه  بود که شخصیت های مهم به دیدار ما می آمدند. از این رو در کودکی فرصتی یافتم که از زندگی ادبی و فرهنگی دهلی بهره مند شوم. یک انجمن کودکان در دهلی وجود داشت که من جوانترین رئیس منتخب آن بودم.<br>

در فضای خانه این فرصت را داشتم که سخنان [[اقبال لاهوری]] ، حلی، غالب را بخوانم. من این فرصت را داشتم که صدها شعر را حفظ کنم. از این منظر فضایی وجود داشت که من از همان دوران کودکی با ذائقه علمی و ادبی رشد کردم.در دوران دانشگاه به طور منظم شروع به خواندن کتاب کردم، اما در ابتدایی و متوسطه به نوشتن و صحبت کردن به زبان انگلیسی و اردو علاقه مند شدم <ref>[http://alsharia.org/2014/jul/prof-khursheed-ahmad-interview-irfan-ahmad برگرفته از سایت اردو زبان الشریعه]</ref>.<br>  

وی همچنین درباره تاثیرپذیری خود از شخصیت‌های سیاسی و مذهبی چنین می گوید: از اولین کسانی که تحت تأثیر قرار گرفتم [[ابوالکلام آزاد]]، [[محمدعلی جوهر]]، [[جواهر لعل نهرو]]، '''مولانا حسرت مهانی''' بودند و اتفاقاً دو کتاب نهرو را در سن فارغ التحصیلی خوانده بودم. '''تاریخ و دیگر نامه های پدر به دختر''' این‌ها در واقع نامه هایی هستند که نهرو به '''ایندیرا گاندی''' نوشت. او داستان تاریخ را به زیبایی بیان کرد. از زمانی که جواهر لعل نهرو خواندم کمی به کمونیسم گرایش داشتم، اما در عین حال از آنجایی که پدرم در [[جنبش انصاف پاکستان]] ‏فعال بود، من نیز به [[حزب مسلم لیگ]] پیوستم. این موضوع بسیار جالبی بود که تحت آن [[اسلام]] [[پاکستان]]، [[مسلمانان]] به سمت استقلال و هویت ملی گرایش داشتند. از این رو وقتی به پاکستان آمدم، برای اولین بار با مولانا مودودی آشنا شدم و ادبیات او را خواندم.<br>

او درباره تاثیر پذیری از [[سید ابوالاعلی مودودی]] این چنین می‌گوید: مولانا را در کودکی دیده بودم. حدود سال 1938 یا 1939 است، پدرم با او یک مراسم دوستانه داشت و من در آن زمان برایش غزلی انقلابی خواندم. پس از آن، وقتی نوشته های مولانا مودودی را خواندم، دنیای دیگری به رویم باز شد. دو کتابی که بیش از همه مرا تحت تأثیر قرار داد، خطبه ها و نقدهای مولانا بود. نقد کتاب کمی سخت است، اما به دلیل ارتباط ذهنی من با جامعه، این کتاب من را بسیار تحت تاثیر قرار داد. به ویژه دو مقاله '''بردگی ذهنی ما و علل آن'''  و '''انحطاط تمدن اسلامی در هند'''.<br>

در این مدت، نوشته های علامه [[محمد اسد]]  '''نو مسلمان''' را خواندم. در زمان تشکیل  کشور [[پاکستان]]، تا سال 1947، 6 یا 7 شماره از مجله عرفات او منتشر شده بود که پس از جستجوی زیاد به آنها دست یافتم. یک دنیای دیگر به روی من باز شد.<br>

در دورانی که در جمعیت اسلامی طلاب بودم، هفته نامه دانشجویان انگلیسی راه اندازی شد که اولین مجله دانشجویی در پاکستان بود. اینکار فرصت های بزرگی به من داد. شرکت در مناظره، ارائه پیام اسلام و سپس شناخت حرکت های غیراسلامی آن زمان و تلاش برای ارائه برتری اسلام در این مناظرات. در این مدت به اقتصاد هم علاقه مند شدم. من یک معیار داشتم، تفکر اسلامی دینی من که بر اساس آن فلسفه غرب را بررسی می‌کردم، بنابراین هرگز مرعوب اندیشه های فیلسوفان غربی نشدم. مولانا مودودی رابطه من با قرآن کریم را برقرار کرد. نقش مهمی در تربیت دینی خودم را مرحوم استاد '''محمد اکرم''' که حافظ قرآن بود ایفا می کند. او برای ما مربی بود. '''محمد اکرم صاحب''' و سپس درک مولانا مودودی از قرآن نقش اساسی در خواندن و فهم قرآن برای من داشتند  <ref>همان</ref>.