حسن قویسنی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حسن بن درویش بن عبدالله بن مطاوع القویسنی برهان الدین''' (درگذشت 1254 ق / 1838 م) عالم دینی از کشور [[مصر]] منسوب به منطقه قوسینا که در آن متولد شده است. وی چهار سال شیخ [[الازهر]] بود (1250 ق - 1254 ق / 1834 م - 1838 م).از جمله آثار وی می توان به رساله ای در ارث و "سند القویسنی" اشاره کرد<ref>[https://www.dar-alifta.org/AR/ViewScientist.aspx?sec=new&ID=35&LangID=1 سایت دارالافتاءمصر]</ref>.

در مورد شیخ حسن القویسنی در کتب تراجم توضیحی برای دوران تحصیل او نیامده است. فقط به این نکته اشاره شده که او نابینا بود و به نام البرهان القویسنی الشافعی مشهور بوده است.  

بسیاری از علمای برجسته از شاگردان او به شمار می آیند. از جمله مشهورترین ایشان: الشیخ إبراهیم الباجوری، السید مصطفى الذهبی و الشیخ محمد البنانی و یکی از درخشان ترین شاگردان وی رفاعة الطهطاوی بود که مباحثی از اصول فقه و علم حدیث را به نزد شیخ القویسنی آموخت. از دیگر شاگردان وی نوه او الشیخ حسن القویسنی و شیخ رواق ابن معمرو بودند.

شیخ حسن القویسنی عالمی وارسته ، دقیق  ، متقی ، زاهد و عارف بود. حاکم مصر هرچه از مواهب دنیوی به او  هدیه می‌کرد او از پذیرش آن خودداری می‌نمود و بسیار به روشی زاهدانه در زندگی خو داشته و به تصوف گرایش فراوانی داشت.