صلاح عبدالحافظ: تفاوت میان نسخه‌ها

صلاح عبدالحافظ (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۱

۵۰۷ بایت حذف‌شده ، ‏۱ مهٔ ۲۰۲۲

بدون خلاصۀ ویرایش

Javadi

confirmed، مدیران رابط کاربری، مدیران اشتراک فشاری، steward، پنهانگران، مدیران

۲۱٬۸۹۵

ویرایش

@@ خط ۳۲: / خط ۳۲: @@
 =زندگی‌نامه=
-وی از دوران کودکی از طریق حوزه طلاب با امام [[حسن البناء]] آشنا شد که در آن درخشش ممتاز بود و از فعالان حوزه طلاب بود به طوری که هیئتی برای طلاب سال تحصیلی تشکیل شد. 1358 هجری قمری - 1359 هجری قمری منطبق با 1939 - 1940 میلادی تشکیل شد که در آن علاوه بر حمید شرت، استاد «دارالعلوم»، تمیمی حمزه، دامپزشکی، محمد عزت حسن «دانشکده فنی» انتخاب شد. ، حسن صدوق «دانشکده بازرگانی»، صلاح الدین عبدالحافظ «دانشکده حقوق» و دیگران. هنگامی که او از دانشگاه فارغ التحصیل شد، وظایفی در گروه به او محول شد که اخوان او را در آن می شناختند، که او را واجد شرایط انتخاب اداره ارشاد به عنوان مسئول بخش دانشجویان در سال 1944 میلادی کرد و این بخش شامل دانشجویان بود. از دانشگاه مصر، موسسات و مدارس دولتی. در ماه مه 1945 به عنوان بخشی از اداره جدید ارشاد انتخاب شد و در 27 نوامبر 1947 برای دومین بار به عضویت این دفتر انتخاب شد و همچنین در هیئت مؤسس اخوان المسلمین انتخاب شد.
+وی از دوران کودکی از طریق [[حوزه علمیه|حوزه]] و [[طلاب]] با امام [[حسن البناء]] آشنا شد که از فعالان در حوزه و شاگردان ممتاز بود به طوری که هیئتی برای طلاب تشکیل شد. هنگامی که او از دانشگاه فارغ التحصیل شد، وظایفی از طرف [[اخوان المسلمین|اخوان]] به او محول شد.<br>
+اداره ارشاد او را به‌عنوان مسئول بخش دانشجویان در سال 1944 میلادی انتخاب کرد. از دانشگاه [[مصر]]، موسسات و مدارس دولتی. در ماه مه 1945 به‌عنوان بخشی از اداره جدید ارشاد انتخاب شد و در 27 نوامبر 1947 برای دومین بار به عضویت این دفتر انتخاب شد و همچنین در هیئت مؤسس [[اخوان‌المسلمین]] انتخاب شد.<br>
 =همکاری با اخوان=
-در سال 1945 پس از میلاد، اخوان المسلمین اقدام به فعال کردن تصمیمات کنفرانس خود کرد و کمیته ای را برای سازماندهی کنفرانس هایی تشکیل داد که در مراکز استان ها، بخش ها و شهرستان ها به ریاست پروفسور احمد السکری، نماینده اخوان و دبیرخانه استاد امین اسماعیل و عضویت هر یک از اساتید ارجمند محمد خدری، حسین کمال الدین، صلاح عبدالحافظ، عبدالحفیظ الصیفی، سعد الولی و فرید عبدالخالق و شکری عبدالمجید. در ژوئن 1948، این گروه اولین کمیته سیاسی را تشکیل داد که در آن صلاح عبدالحافظ، علاوه بر پروفسور صالح عشماوی، معاون «رئیس» دفتر، و پروفسور محمد طاهر الخشاب، یکی از اعضای دفتر، به عنوان عضو انتخاب شد. «به عنوان یک کارگزار» و پروفسور صالح ابورقاق، معاون بخش ارتباطات «یک منشی» و استاد محمد عبدالرحمن. نصیر به عنوان «عضو» از اعضای دفتر است و آقای عمر تلمیسانی، یکی از اعضای دفتر، یک "عضو" است. اخوان همچنین استادان صلاح عبدالحافظ و جمال الدین السنهوری را بین سالهای 1944 پس از میلاد تا 1945 میلادی به سودان فرستاد تا دعوت اخوان المسلمین را پخش کنند و در آنجا به باشگاه فارغ التحصیلان خطاب کردند و خواستار ایده مسلمانان شدند.<br>
+در سال 1945 میلادی، [[اخوان‌المسلمین]] اقدام به فعال کردن تصمیمات کنفرانس خود کرد و کمیته‌ای را برای سازماندهی کنفرانس‌ها تشکیل داد که در مراکز استان‌ها، بخش‌ها و شهرستان‌ها به ریاست ''احمد السکری''، نماینده اخوان و دبیرخانه استاد ''امین اسماعیل'' و عضویت هر یک از استادان ارجمند ''محمد خدری''، ''حسین کمال الدین''، ''صلاح عبدالحافظ،'' ''عبدالحفیظ الصیفی''، ''سعد الولی''، ''فرید عبدالخالق'' و ''شکری عبدالمجید'' را به‌ دنبال داشت. در ژوئن 1948 میلادی این گروه اولین کمیته سیاسی را تشکیل داد که در آن ''صلاح عبدالحافظ''، علاوه بر ''صالح عشماوی''، معاون «رئیس» دفتر، و ''محمد طاهر الخشاب''، یکی از اعضای دفتر، به عنوان عضو انتخاب شد. «به عنوان یک کارگزار» و ''صالح ابورقاق''، معاون بخش ارتباطات «یک منشی» و استاد ''محمد عبدالرحمن نصیر'' به عنوان «عضو» از اعضای دفتر است و آقای [[عمر تلمسانی]]، یکی از اعضای دفتر، یک "عضو" است. اخوان همچنین استادان ''صلاح عبدالحافظ'' و ''جمال‌الدین السنهوری'' را بین سال‌های 1944 میلادی تا 1945 میلادی به [[سودان]] فرستاد تا دعوت [[اخوان‌المسلمین]] را پخش کنند و در آنجا به باشگاه فارغ التحصیلان خطاب کردند و خواستار ایده مسلمانان شدند.<br>
 =دستگیری=
-مصیبت او هنگامی که مصیبت انحلال گروه به دست نقرشی در سال 1948 رخ داد، همه رهبران اخوان دستگیر شدند، از جمله پروفسور صلاح عبدالحافظ، که 6 ماه قبل از آزادی در زندان ماند. ما از تاریخ آزادی او اطلاعی نداریم
+هنگامی که در سال 1948 میلادی همه رهبران [[اخوان المسلمین|اخوان]] دستگیر شدند، از جمله ''صلاح عبدالحافظ''، که به زندان رفتند. تا کنون از تاریخ آزادی او اطلاعاتی منتشر نشده است.
 =منبع=