۸۷٬۸۱۰
ویرایش
نقش شرق‌شناسان در تأسیس دولت اسرائیل (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها
نقش شرق‌شناسان در تأسیس دولت اسرائیل (مقاله) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۷ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۴:۴۷
، ۷ مهٔ ۲۰۲۲جایگزینی متن - '¬' به ''
جز (جایگزینی متن - 'ملتها' به 'ملتها') |
جز (جایگزینی متن - '¬' به '') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
شرق‌شناسی از لحاظ تاریخی و انگیزشی و مفهومی دارای چهار رویکرد یا مکتب است: | شرق‌شناسی از لحاظ تاریخی و انگیزشی و مفهومی دارای چهار رویکرد یا مکتب است: | ||
===رویکرد اول=== | ===رویکرد اول=== | ||
شرق‌شناسی دینی- تبشیری <ref>(زمانی، 1385، ص152)</ref>: بیشتر مستشرقان غربی که پس از ظهور اسلام به شناسایی اسلام و شرق اسلامی پرداخته‌اند، کشیشان و اصحاب کلیسا بوده‌اند و در واقع استشراق دینی و تبشیری همزاد هم‌اند. هدف این گروه از مستشرقان شناخت جوامع شرقی برای حضور نظام سلطه و استعمارگران بود و به گفتة مرحوم جلال آل‌احمد، این‌ها پیش‌قراولان استعمار بودند <ref>(آل‌احمد، | شرق‌شناسی دینی- تبشیری <ref>(زمانی، 1385، ص152)</ref>: بیشتر مستشرقان غربی که پس از ظهور اسلام به شناسایی اسلام و شرق اسلامی پرداخته‌اند، کشیشان و اصحاب کلیسا بوده‌اند و در واقع استشراق دینی و تبشیری همزاد هم‌اند. هدف این گروه از مستشرقان شناخت جوامع شرقی برای حضور نظام سلطه و استعمارگران بود و به گفتة مرحوم جلال آل‌احمد، این‌ها پیش‌قراولان استعمار بودند <ref>(آل‌احمد، بی‌تا، ص31)</ref>. | ||
===رویکرد دوم=== | ===رویکرد دوم=== | ||
شرق‌شناسی سیاسی- استعماری <ref>(زمانی، 1385، ص187)</ref>: استشراق سیاسی با جنگهای صلیبی شروع شد که در این مرحله، تبشیر نیز نقش اساسی داشت. در واقع در این مرحله همکاری همهجانبة نیروهای نظامی با گروه‌های تبشیری نقش ویژهای در تسلط‌یافتن تدریجی استعمار غربی بر بلاد اسلامی آفریقا و گسترش اسلامستیزی داشت. پس از قتلعام‌های مسلمانان در اندلس و جنگهای صلیبی، استشراق سیاسی وارد مرحلة دیگری شد. در این دوران مستشرقان و مبشران منابع اصیل و معتبری در اختیار داشتند و با ترجمة آنها ضمن پیشبرد هدف‌های علمی خود، به تأسیس جمعیت‌ها و سازمان‌های وسیع سیاسی و جاسوسی در اروپا پرداختند. | شرق‌شناسی سیاسی- استعماری <ref>(زمانی، 1385، ص187)</ref>: استشراق سیاسی با جنگهای صلیبی شروع شد که در این مرحله، تبشیر نیز نقش اساسی داشت. در واقع در این مرحله همکاری همهجانبة نیروهای نظامی با گروه‌های تبشیری نقش ویژهای در تسلط‌یافتن تدریجی استعمار غربی بر بلاد اسلامی آفریقا و گسترش اسلامستیزی داشت. پس از قتلعام‌های مسلمانان در اندلس و جنگهای صلیبی، استشراق سیاسی وارد مرحلة دیگری شد. در این دوران مستشرقان و مبشران منابع اصیل و معتبری در اختیار داشتند و با ترجمة آنها ضمن پیشبرد هدف‌های علمی خود، به تأسیس جمعیت‌ها و سازمان‌های وسیع سیاسی و جاسوسی در اروپا پرداختند. | ||