۲۱٬۸۸۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
من کنارش نشسته بودم، رو به من کرد و پرسید: آیا تو از برادران هستی، جوابش را مثبت دادم و به من گفت: این سخنرانی را ضبط کن چون اگر ضبط نکنی پشیمان می شوی. از چیزهایی که جامعه در عرصه مکتب خود فراموش نمی کند، یاری انسان نیکوکار مرحوم محمد حسن الاشموی است. او وزیر آموزش و پرورش در سال 1946 میلادی برای مدارس محلی بود، به خواست خدا تشکر و کمک کرد. آن زمان بود که اخوان برنامه درسی مخصوص به خود را در مدارس خود ایجاد کرد، بنابراین آنها با آن یک مدل کاربردی برای آنچه خواستند ارائه کردند. (5) | من کنارش نشسته بودم، رو به من کرد و پرسید: آیا تو از برادران هستی، جوابش را مثبت دادم و به من گفت: این سخنرانی را ضبط کن چون اگر ضبط نکنی پشیمان می شوی. از چیزهایی که جامعه در عرصه مکتب خود فراموش نمی کند، یاری انسان نیکوکار مرحوم محمد حسن الاشموی است. او وزیر آموزش و پرورش در سال 1946 میلادی برای مدارس محلی بود، به خواست خدا تشکر و کمک کرد. آن زمان بود که اخوان برنامه درسی مخصوص به خود را در مدارس خود ایجاد کرد، بنابراین آنها با آن یک مدل کاربردی برای آنچه خواستند ارائه کردند. (5) | ||
در سال 1946 به همراه امام به پورت سعید رفت تا در آنجا سخنرانی کند و در منزل برادر حاج محمد العیساوی میزبان ایشان بود، سپس برای سخنرانی در مسجد رفتند و رژه ایشان در خیابان های پورت سعید؛ و این به دستور یکی از افراد ارشد وفد در پورت سعید بود، بنابراین گردشگران اخوان با آنها روبرو شدند. هنگامی که اخوان برای شروع جشن خود وارد مسجد شدند، هواداران حزب وفد شروع به آزار و اذیت اخوان کردند. امام شهيد دستور خروج اخوان را داد و همه رفتند و فقط شهيد محمد فرغالي و حاج عبدالله الصولي باقي ماندند. هواداران هیأت از فرصت استفاده کردند و آنها را محاصره کردند و مدام سنگ پرتاب کردند و گلوله های آتش سوزی کردند و این در حضور پلیسی بود که با آنها تبانی کردند و تا قبل از سحر این وضعیت ادامه داشت تا اینکه استاد علی رضا و عده ای برادرانش با ترفندی امام شهید و همراهانش را از پورت سعید بیرون کردند. | در سال 1946 به همراه امام به پورت سعید رفت تا در آنجا سخنرانی کند و در منزل برادر حاج محمد العیساوی میزبان ایشان بود، سپس برای سخنرانی در مسجد رفتند و رژه ایشان در خیابان های پورت سعید؛ و این به دستور یکی از افراد ارشد وفد در پورت سعید بود، بنابراین گردشگران اخوان با آنها روبرو شدند. هنگامی که اخوان برای شروع جشن خود وارد مسجد شدند، هواداران حزب وفد شروع به آزار و اذیت اخوان کردند. امام شهيد دستور خروج اخوان را داد و همه رفتند و فقط شهيد محمد فرغالي و حاج عبدالله الصولي باقي ماندند. هواداران هیأت از فرصت استفاده کردند و آنها را محاصره کردند و مدام سنگ پرتاب کردند و گلوله های آتش سوزی کردند و این در حضور پلیسی بود که با آنها تبانی کردند و تا قبل از سحر این وضعیت ادامه داشت تا اینکه استاد علی رضا و عده ای برادرانش با ترفندی امام شهید و همراهانش را از پورت سعید بیرون کردند. | ||
= دستگیری = | |||
عبدالله الصولی نیز مانند هر کس که راه دعوت الی الله را می پیماید، به دست ظالمان و سربازانشان بسیار مورد دستگیری و تبعید و شکنجه قرار گرفت، اما به فضل خداوند متعال. بر عهد خود ثابت قدم بود و صبور بود و اجر خود را نزد پروردگارش طلب می کرد و همیشه در زندان و دستگیری و این همه شکنجه تجدید ایمان برادر مسلمان و تأیید اوست و الحمدلله. ای پروردگار جهانیان. | |||
او ابتدا به همراه برادرانش در اردوگاه جبل التور در صحرای سینا در شرق کانال سوئز دستگیر شد. اردوگاه التور مکانی بود که زائران کشتی پس از بازگشت از حج برای بازرسی آنها توقف می کردند. به این ترتیب این مکان به بازداشتگاه اخوان تبدیل شد و 9 ماه در آنجا ماند و در آنجا مسئولیت خزانه اخوان را بر عهده داشت. | |||
پس از آن به همراه برادرانش به زندان عیون موسی که محل قرنطینه اما برای خارجی ها بود رفت و در این زندان سخنانی تأثیرگذار و شنیدنی برای برادران داشت و این ماجرا این بود: | |||
شیخ عبداللطیف الشعشعی خطبه نماز جمعه را ایراد کرد و در مورد کمونیسم و بدخواهی و فساد فی الارض آن صحبت کرد و بعد از نماز، هیئتی از کمونیست ها آمدند و خواستار مناظره با اخوان شدند و پرسیدند که چه کسی می تواند بر آن تأثیر بگذارد تا اینکه اخوان حاج عبدالله الصولی را انتخاب کرد. | |||
مناظره بین اخوان و کمونیست ها صورت گرفت و تقریباً به جنگ ختم شد، در این هنگام حاج عبدالله الصولی از جای برخاست و گفت: ما برای جنگ نیامده بودیم و اجتماع را تمام کرد و این دلیل بر درایت و دغدغه ایشان است. برای برادرانش، یکی در کنار هم بین آنها جنگ ایجاد می کند و سپس هر یک از گروه ها به دست گروهی دیگر کشته می شوند، بدون اینکه این کار به قیمت تمام شدن زحمت و زحمت دولت برای از بین بردن اخوان المسلمین تمام شود. | |||
پس از این واقعه، سرپرست جدید به سراغ بازداشتی آمد و اولین دستورات خود را صادر کرد: بیرون رفتن اخوان از حصار ممنوع است. از او پرسیدند: چرا؟ پاسخ داد: بنابراین حرام است از بیرون رفتن و فقط. جمعی از برادران منتظر او شدند و از پشت حصار به گردن او اشاره کردند تا ذبح کند، پس ترسیده و وحشت زده به سمت دفتر خود دوید و سربازانش را صدا زد تا از او بپرسند: چاره چیست؟ سرباز پاسخ داد: اشتباه می کنی، بگذار هر طور می خواهند بیرون بروند، وقتی ذبح می شوی و خودت را از دست می دهی و بچه هایت بی خانمان می شوند، هیچ کس به درد تو نمی خورد. برگشت و دوباره با ترس بیشتر از او پرسید: و راه حل؟ عسگری پاسخ داد: با آنها به تفاهم رسید، حاج عبدالله الصولی است، تقریباً همه سخنان او را می شنوند. | |||
عسگری آمد و از حاج عبدالله الصولی پرسید که در این حال می گوید: | |||
نزد نگهبان رفتم و در شلوارش آثار خیسی یافتم یعنی از شدت ترس به خود ادرار کرد، کلانتری به من گفت: حاج عبدالله من مشکل نمی خواهم، پاسخ داد: تو هستی. اونی که مشکلات رو آورد و گفتم هیچکس بیرون از حصار بیرون نمیاد.. با ترس گفت: و راه حل؟! جواب دادم: آنها را به راحتی رها کن.. او بلافاصله موافقت کرد. | |||
چند هفته پس از مرگ البنا، همه بازداشت شدگان آزاد شدند. استاد عبدالله یک بار در جریان محاکمات اخوان در سال 54 شمسی دستگیر شد و بار سوم در سال 65 دستگیر شد. | |||
= منبع = | = منبع = |