۸۷٬۷۷۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'تاثیر گذار' به ' تاثیرگذار') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
''' احزاب و گروههای سیاسی افغانستان''' عنوان مدخلی است که به معرفی برخی از احزاب و | ''' احزاب و گروههای سیاسی افغانستان''' عنوان مدخلی است که به معرفی برخی از احزاب و گروههای فعال و تاثیرگذار سیاسی در کشور افغانستان پرداخته و موسس و خط مشی فکری آنها را معرفی میکند. | ||
==حزب وحدت اسلامی== | ==حزب وحدت اسلامی== | ||
این حزب در تابستان ۱۳۶۸ش، از ترکیب اکثر گروههای جهادی شیعه افغانستان در هزارستان بوجود آمد. [[عبدالعلی مزاری]] مشهورترین دبیرکل این حزب، پس از سرنگونی دولت [[نجیبالله]] در ۱۳۷۱ش، توانست با ورود به کابل و استقرار در مناطق شیعه نشین، موقعیت این حزب را به عنوان قویترین حزب شیعی استحکام بخشد. | این حزب در تابستان ۱۳۶۸ش، از ترکیب اکثر گروههای جهادی شیعه افغانستان در هزارستان بوجود آمد. [[عبدالعلی مزاری]] مشهورترین دبیرکل این حزب، پس از سرنگونی دولت [[نجیبالله]] در ۱۳۷۱ش، توانست با ورود به کابل و استقرار در مناطق شیعه نشین، موقعیت این حزب را به عنوان قویترین حزب شیعی استحکام بخشد. | ||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
حزب حرکت اسلامی از احزاب شیعی مجاهدین افغانستان میباشد. این حزب در فروردین سال ۱۳۵۷ش توسط جمعی از روحانیان شیعه افغانستان مقیم حوزه علمیه قم به رهبری مرحوم آیتالله آصف محسنی برای مبارزه با حکومت وقت افغانستان تشکیل شد. حرکت اسلامی تنها جریان مهم شیعه مجاهدین افغانستان بود که حاضر نشد به حزب وحدت اسلامی افغانستان هزارهها بپیوندد. | حزب حرکت اسلامی از احزاب شیعی مجاهدین افغانستان میباشد. این حزب در فروردین سال ۱۳۵۷ش توسط جمعی از روحانیان شیعه افغانستان مقیم حوزه علمیه قم به رهبری مرحوم آیتالله آصف محسنی برای مبارزه با حکومت وقت افغانستان تشکیل شد. حرکت اسلامی تنها جریان مهم شیعه مجاهدین افغانستان بود که حاضر نشد به حزب وحدت اسلامی افغانستان هزارهها بپیوندد. | ||
حزب حرکت اسلامی مجموعهای از گروههای کوچکی چون: دفاع از محراب، ملت، تشیع، و قرآن و عترت و روحانیت مبارز، سازمان آزادی، ندای عدالت و… بود. رهبری آن در ابتدا با آیتالله [[آصف محسنی]] و سپس سید محمد علی جاوید رئیس شورای مرکزی و شهید غلامحسن کاشفی مسئول نظامی سید حسین انوری و سید اسدالله مسرور از | حزب حرکت اسلامی مجموعهای از گروههای کوچکی چون: دفاع از محراب، ملت، تشیع، و قرآن و عترت و روحانیت مبارز، سازمان آزادی، ندای عدالت و… بود. رهبری آن در ابتدا با آیتالله [[آصف محسنی]] و سپس سید محمد علی جاوید رئیس شورای مرکزی و شهید غلامحسن کاشفی مسئول نظامی سید حسین انوری و سید اسدالله مسرور از فرماندههای قدر و بزرگ این حزب بود. | ||
با وجودی ماهیت شیعی حزب حرکت اسلامی این حزب ابتدای دهه هفتاد، فعالیت این حزب به کویته پاکستان منتقل شد. این حزب در دوران حکومت طالبان به ائتلاف شمال پیوست. | با وجودی ماهیت شیعی حزب حرکت اسلامی این حزب ابتدای دهه هفتاد، فعالیت این حزب به کویته پاکستان منتقل شد. این حزب در دوران حکومت طالبان به ائتلاف شمال پیوست. | ||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
حزب اسلامی یک سازمان سیاسی - نظامی از قوم پشتون در افغانستان است که در سال ۱۹۷۷ به رهبری [[گلبدین حکمتیار]] تأسیس شد و دو سال بعد با انشعاب برخی از اعضای حزب به رهبری یونس خالص، به دو شاخه اصلی تقسیم شد. حزب اصلی به نام حزب اسلامی گلبدین حکمتیار معروف شده و جریان تحت رهبری یونس خالص نیز به حزب اسلامی خالص معروف شد. | حزب اسلامی یک سازمان سیاسی - نظامی از قوم پشتون در افغانستان است که در سال ۱۹۷۷ به رهبری [[گلبدین حکمتیار]] تأسیس شد و دو سال بعد با انشعاب برخی از اعضای حزب به رهبری یونس خالص، به دو شاخه اصلی تقسیم شد. حزب اصلی به نام حزب اسلامی گلبدین حکمتیار معروف شده و جریان تحت رهبری یونس خالص نیز به حزب اسلامی خالص معروف شد. | ||
حزب اسلامی افغانستان از زمان تأسیس خود با تمام حکومتهایی که در افغانستان به قدرت رسیدهاند؛ یعنی حکومت [[محمد داوودخان]] نخستین رئیسجمهور افغانستان، حکومت سوسیالیستی [[حزب دموکراتیک خلق]]، دولت مجاهدین به رهبری [[برهانالدین ربانی]]، حکومت طالبان و دولت [[حامد کرزی]]، جنگیده است. البته آنها در اکثر سالهای جنگ مذاکراتی را با | حزب اسلامی افغانستان از زمان تأسیس خود با تمام حکومتهایی که در افغانستان به قدرت رسیدهاند؛ یعنی حکومت [[محمد داوودخان]] نخستین رئیسجمهور افغانستان، حکومت سوسیالیستی [[حزب دموکراتیک خلق]]، دولت مجاهدین به رهبری [[برهانالدین ربانی]]، حکومت طالبان و دولت [[حامد کرزی]]، جنگیده است. البته آنها در اکثر سالهای جنگ مذاکراتی را با دولتهایی که علیه آنها میجنگیدهاند داشتهاند اما هیچیک از این مذاکرات در نهایت به پایان جنگ منجر نشده است. | ||
حزب اسلامی [[گلبدین حکمتیار]] از قدرتمندترین سازمانهای مجاهدین افغان در طول جنگ شوروی در افغانستان بود و کمکهای زیادی را از طریق پاکستان از آمریکا و عربستان و دیگر کشورهای مخالف شوروی دریافت میکرد. با پیروزی مجاهدین و سقوط حکومت کمونیستی افغانستان در بهار سال ۱۳۷۱، نیروهای این حزب بخشهایی از شهر کابل را اشغال کردند. شش گروه از هفت گروه اصلی مجاهدین معروف هفت گروه پیشاور برای تشکیل دولت آینده افغانستان با نام دولت اسلامی افغانستان به توافق رسیدند و پست نخستوزیری را نیز به گلبدین حکمتیار اختصاص دادند اما حزب اسلامی حکمتیار این توافق را قبول نداشت و کمی بعد پس از به توافق نرسیدن حکمتیار با دیگر گروههای افغانی در مورد تقسیم قدرت، جنگ داخلی افغانستان آغاز شد. | حزب اسلامی [[گلبدین حکمتیار]] از قدرتمندترین سازمانهای مجاهدین افغان در طول جنگ شوروی در افغانستان بود و کمکهای زیادی را از طریق پاکستان از آمریکا و عربستان و دیگر کشورهای مخالف شوروی دریافت میکرد. با پیروزی مجاهدین و سقوط حکومت کمونیستی افغانستان در بهار سال ۱۳۷۱، نیروهای این حزب بخشهایی از شهر کابل را اشغال کردند. شش گروه از هفت گروه اصلی مجاهدین معروف هفت گروه پیشاور برای تشکیل دولت آینده افغانستان با نام دولت اسلامی افغانستان به توافق رسیدند و پست نخستوزیری را نیز به گلبدین حکمتیار اختصاص دادند اما حزب اسلامی حکمتیار این توافق را قبول نداشت و کمی بعد پس از به توافق نرسیدن حکمتیار با دیگر گروههای افغانی در مورد تقسیم قدرت، جنگ داخلی افغانستان آغاز شد. | ||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
حزب اسلامی حکمتیار پس از سقوط حکومت طالبان، دولت کرزی را به رسمیت نشناخته و نیروهای آن به نبرد با ارتش افغانستان و نیروهای خارجی مستقر در افغانستان پرداختهاند. حزب اسلامی در سال ۱۳۹۳ به طرز غیرمنتظرهای تصمیم گرفت در انتخابات ریاستجمهوری و شوراهای ولایتی شرکت کند و از قطبالدین هلال حمایت کرد که در گذشته معاون حزب اسلامی و معاون حکمتیار در زمان نخستوزیری بوده است. هلال در این انتخابات تنها ۲٫۷٪ آراء را به دست آورد و پس از [[عبدالله عبدالله]]، [[اشرف غنی]]، زلمی رسول و رسول سیاف در رتبه پنجم قرار گرفت. | حزب اسلامی حکمتیار پس از سقوط حکومت طالبان، دولت کرزی را به رسمیت نشناخته و نیروهای آن به نبرد با ارتش افغانستان و نیروهای خارجی مستقر در افغانستان پرداختهاند. حزب اسلامی در سال ۱۳۹۳ به طرز غیرمنتظرهای تصمیم گرفت در انتخابات ریاستجمهوری و شوراهای ولایتی شرکت کند و از قطبالدین هلال حمایت کرد که در گذشته معاون حزب اسلامی و معاون حکمتیار در زمان نخستوزیری بوده است. هلال در این انتخابات تنها ۲٫۷٪ آراء را به دست آورد و پس از [[عبدالله عبدالله]]، [[اشرف غنی]]، زلمی رسول و رسول سیاف در رتبه پنجم قرار گرفت. | ||
[[رده: افغانستان]] | [[رده: افغانستان]] | ||
[[رده: احزاب ]] | [[رده: احزاب ]] |