۲۲٬۱۹۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
=جنگ استقلال= | =جنگ استقلال= | ||
ایشان و تعدادی دیگر از رهبران حزب(از جمله حزب دمکرات پاکستان، حزب ملی عوامی، دانشگاه علمای اسلامی و لیگ ملی پاکستان) در شرق پاکستان در لیگ عوامی در نزدیکی مسیر مبارزات انتخاباتی عمومی در سال 1970 میلادی تظاهرات کردند. پاکستان آنها دولت را به توقف جلسات عمومی، حملات فیزیکی به سیاستمداران مخالف، و غارت و تخریب دفاتر حزب متهم کردند. در سال 1970 میلادی، زمانی که او برترین امیر جماعت اسلامی بود، گروهی مسلح به تعدادی از راهپیماییهای سیاستمداران، از جمله راهپیمایی جماعت اسلامی، حمله کردند و ادعا میشد که این حمله توسط لیگ عوامی را تحریک میکردند. | ایشان و تعدادی دیگر از رهبران حزب(از جمله حزب دمکرات پاکستان، حزب ملی عوامی، دانشگاه علمای اسلامی و لیگ ملی پاکستان) در شرق پاکستان در لیگ عوامی در نزدیکی مسیر مبارزات انتخاباتی عمومی در سال 1970 میلادی تظاهرات کردند. پاکستان آنها دولت را به توقف جلسات عمومی، حملات فیزیکی به سیاستمداران مخالف، و غارت و تخریب دفاتر حزب متهم کردند. در سال 1970 میلادی، زمانی که او برترین امیر جماعت اسلامی بود، گروهی مسلح به تعدادی از راهپیماییهای سیاستمداران، از جمله راهپیمایی جماعت اسلامی، حمله کردند و ادعا میشد که این حمله توسط لیگ عوامی را تحریک میکردند. | ||
= | = نشر سخنان او در روزنامه = | ||
وی در طول جنگ آزادیبخش بنگلادش در حمایت از پاکستان متحد موضع سیاسی گرفت و بارها اتحادیه عوامی و ارتش آزادیبخش جدایی طلب "مکتی بهینی" را محکوم کرد که هدف اعلام شده آن پس از 26 مارس 1971 میلادی ایجاد [[بنگلادش]] مستقل به جای شرق شد. پاکستان پس از 4 اسفند 1350 میلادی گزیدهای از سخنان او را در روزنامه جمال معروف به «روزنامه سنگرم» منتشر شد. | وی در طول جنگ آزادیبخش بنگلادش در حمایت از پاکستان متحد موضع سیاسی گرفت و بارها اتحادیه عوامی و ارتش آزادیبخش جدایی طلب "مکتی بهینی" را محکوم کرد که هدف اعلام شده آن پس از 26 مارس 1971 میلادی ایجاد [[بنگلادش]] مستقل به جای شرق شد. پاکستان پس از 4 اسفند 1350 میلادی گزیدهای از سخنان او را در روزنامه جمال معروف به «روزنامه سنگرم» منتشر شد.<br> | ||
== تشکیل کمیتههای صلح == | |||
گفته میشود ایشان در تشکیل کمیتههای صلح در سال 1971 میلادی نقش داشته است که منجر به توصیف جنبش استقلال به عنوان یک توطئه [[هند]] شد. او همچنین مدعی است که عزام یکی از اعضای موسس این سازمان بوده است، در حالی که عزام خود منکر هرگونه نقش رهبری در ارتباط با آنها است؟ | |||
گفته | |||
در 12 آوریل 1971، عزام و مطیع الرحمن نظامی، یکی از رهبران گروه اسلامی، تظاهراتی را رهبری کردند که جنبش استقلال را به عنوان یک توطئه هند محکوم کرد. اعظم مدعی است که مخالفت خود را به طور علنی با جنایات ارتش ابراز کرده است و تاکید می کند که چنین رفتار وحشتناکی به این معنی است که اتحادیه نمی تواند در پاکستان ادامه یابد، اما اظهار می کند که چنین اظهاراتی در روزنامه های سانسور شده این ایالت در آن زمان منتشر نشده است. | در 12 آوریل 1971، عزام و مطیع الرحمن نظامی، یکی از رهبران گروه اسلامی، تظاهراتی را رهبری کردند که جنبش استقلال را به عنوان یک توطئه هند محکوم کرد. اعظم مدعی است که مخالفت خود را به طور علنی با جنایات ارتش ابراز کرده است و تاکید می کند که چنین رفتار وحشتناکی به این معنی است که اتحادیه نمی تواند در پاکستان ادامه یابد، اما اظهار می کند که چنین اظهاراتی در روزنامه های سانسور شده این ایالت در آن زمان منتشر نشده است. |