confirmed، مدیران
۳۷٬۴۴۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
ام کلثوم از جمله کسانی دانسته شده که بعد از [[شهادت]] [[امام حسین(ع)]]، در کوفه، خطبه خوانده است<ref> ابن طاووس، لهوف، ص۱۷۴.</ref>. | ام کلثوم از جمله کسانی دانسته شده که بعد از [[شهادت]] [[امام حسین(ع)]]، در کوفه، خطبه خوانده است<ref> ابن طاووس، لهوف، ص۱۷۴.</ref>. | ||
به نقل [[سید بن طاووس]] در [[لهوف]]، ام کلثوم درحالیکه صدایش به گریه بلند بود مردم کوفه را به دلیل کشتن امام حسین(ع) و یارانش و به اسارت گرفتن اهل بیت او و همچنین غارت اموالش سرزنش کرد و نفرین کرد و در همان حال اشعاری خواند که صدای گریه و ناله از مردم برخاست، به صورتی که هیچ موقع مردم بیش از آن روز گریه نکرده بودند<ref>مرتضی زبیدی، تاج العروس، ۱۴۱۴ق، ج۱۵، ص۸۱۳.</ref>. | به نقل [[سید بن طاووس]] در [[لهوف]]، ام کلثوم درحالیکه صدایش به گریه بلند بود مردم کوفه را به دلیل کشتن امام حسین(ع) و یارانش و به اسارت گرفتن اهل بیت او و همچنین غارت اموالش سرزنش کرد و نفرین کرد و در همان حال اشعاری خواند که صدای گریه و ناله از مردم برخاست، به صورتی که هیچ موقع مردم بیش از آن روز گریه نکرده بودند<ref>مرتضی زبیدی، تاج العروس، ۱۴۱۴ق، ج۱۵، ص۸۱۳.</ref>. | ||
=راوی احادیث= | |||
از ام کلثوم، روایاتی در منابع شیعی نقل شده است. [[مامقانی]] او را در زمره زنان راوی میشمارد و میگوید: «وی زنی جلیل القدر، فهیم و بلیغ بوده و او را از ثقات میدانم<ref> مامقانی، تنقیح المقال، ۱۳۵۲ق، ج۳، ص۷۳.</ref>». اکثر این احادیث، درباره مصائب واردشده بر اهل بیت است. | |||
=پانویس= | =پانویس= |