۶٬۷۰۰
ویرایش
ذوالفقار علی بوتو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
[[پرونده:منیر احمد خان.jpg|200px|بندانگشتی|چپ|منیر احمد خان پدر بمب اتم پاکستان]] | [[پرونده:منیر احمد خان.jpg|200px|بندانگشتی|چپ|منیر احمد خان پدر بمب اتم پاکستان]] | ||
او بنیانگذار برنامه بمب اتمی پاکستان بود. گفته می‌شود که علاقه او به فن‌آوری هسته‌ای در طول سال‌های دانشگاهش در ایالات متحده آغاز شد، زمانی که بوتو در دوره‌ای در علوم سیاسی شرکت کرد. | او بنیانگذار برنامه بمب اتمی پاکستان بود. گفته می‌شود که علاقه او به فن‌آوری هسته‌ای در طول سال‌های دانشگاهش در ایالات متحده آغاز شد، زمانی که بوتو در دوره‌ای در علوم سیاسی شرکت کرد. | ||
و در مورد تأثیر سیاسی اولین آزمایش هسته‌ای آمریکا بحث کرد. زمانی که وی در برکلی | و در مورد تأثیر سیاسی اولین آزمایش هسته‌ای آمریکا بحث کرد. زمانی که وی در برکلی بود هنگامی که '''اتحاد جماهیر شوروی''' اولین بمب خود 1949م، منفجر کرد. شاهد وحشت عمومی بود که باعث شد دولت آمریکا تحقیقات خود را در مورد آن آغاز کند. مدت‌ها قبل از آن، در سال 1958، او به عنوان وزیر سوخت، نیرو و منابع ملی ، نقشی کلیدی در راه‌اندازی نهادها و مؤسسات تحقیقاتی کمیسیون انرژی اتمی پاکستان داشت. در سال 1958 او یک پست فنی را به '''منیر احمد خان''' در PAEC پیشنهاد داد. | ||
در اکتبر | در اکتبر 1965م، به عنوان وزیر خارجه او از وین بازدید کرد جایی که مهندس هسته‌ای منیر احمد خان در یک پست فنی ارشد در آژانس بین المللی انرژی اتمی کار می‌کرد. منیر خان او را از وضعیت برنامه هسته‌ای هند و گزینه‌هایی که پاکستان برای توسعه توان هسته‌ای خود دارد مطلع کرد. هر دو در مورد نیاز پاکستان به ایجاد یک بازدارنده هسته ای برای مقابله با هند توافق کردند. در حالی که منیرخان نتوانست ایوب خان را متقاعد کند، بوتو به منیرخان گفته بود: '''نگران نباش، نوبت ما می رسد.''' مدت کوتاهی پس از جنگ 1965م، او در یک کنفرانس مطبوعاتی، اعلام کرد که '''حتی اگر مجبور باشیم علف بخوریم، بمب هسته ای خواهیم ساخت. چاره دیگری نداریم.''' | ||
= پانویس = | = پانویس = | ||