۲۲٬۷۳۹
ویرایش
سعد مهداوی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''سعد محمد محمود المهدوی''' ابومعمر | '''سعد محمد محمود المهدوی''' ابومعمر در سال 1953 م، در [[شهر مقدادیه]] [[استان دیالی]] [[عراق]] در خانواده‌ای متدین و متعهد به دنیا آمد و از ویژگی‌های ایشان سادگی و مهربانی بود. او که یک [[مسلمان]] و کارگر است، در بازارها [[خدا]] را با حکمت و پند و اندرز نیکو تبلیغ می‌کند، مردم را دعوت به خدا می‌کند، با هدف نصیحت، راهنمایی و هدایت. از دهه هشتاد قرن گذشته، دعوت [[اخوان‌المسلمین]] را اعلام می‌کند. بدون ترس و واهمه علناً نامه‌های شهید امام [[حسن البناء]] و خطبه‌ها را پخش می‌کرد. | ||
در زمان اشغال [[عراق]]، شهر مقدادیه نیز مانند دیگر عراق در وضعیت آشفتگی و ناامنی بود، به همین دلیل با دو برادر به بیرون رفت و تپانچه شخصی خود را بیرون آورد و گلوله های هوایی شلیک کرد، در واقع جوانان اخوان برای حفاظت از مراکز حیاتی مانند بازار مقدادیه، بیمارستان عمومی، بانک، شهرداری ها، اداره املاک، ساختمان برق و پروژه آب توزیع شد و این کمیته یک ماه به کار خود ادامه داده بود. | در زمان اشغال [[عراق]]، شهر مقدادیه نیز مانند دیگر مناطق عراق در وضعیت آشفتگی و ناامنی بود، به همین دلیل با دو برادر به بیرون رفت و تپانچه شخصی خود را بیرون آورد و گلوله های هوایی شلیک کرد، در واقع جوانان اخوان برای حفاظت از مراکز حیاتی مانند بازار مقدادیه، بیمارستان عمومی، بانک، شهرداری ها، اداره املاک، ساختمان برق و پروژه آب توزیع شد و این کمیته یک ماه به کار خود ادامه داده بود. | ||
حاج سعد رحمه الله تقریباً دائماً به ادارات امنیتی سر می زد و یک بار مأمور امنیتی با او تماس می گرفت که تعهد نامه ای بنویسد که از دعوت [[اخوان‌المسلمین]] صرف نظر کند. نتیجه گفتن حقیقت در چهره ظالمان. | حاج سعد رحمه الله تقریباً دائماً به ادارات امنیتی سر می زد و یک بار مأمور امنیتی با او تماس می گرفت که تعهد نامه ای بنویسد که از دعوت [[اخوان‌المسلمین]] صرف نظر کند. نتیجه گفتن حقیقت در چهره ظالمان. | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
شاید حاج سعد با آن ویژگی ایمانی در او جلوه می کرد که در همه چیز دیگران را بر خود و خانواده و وابستگانش ترجیح می داد و نخبگان و عوام و نخبگان و او. آنها را بدون تبعیض و اختلاف به یک سفره دعوت می کند تا برادری اسلام را در آنها احساس کند و هیچ فرقی جز با تقوای دلها نباشد. | شاید حاج سعد با آن ویژگی ایمانی در او جلوه می کرد که در همه چیز دیگران را بر خود و خانواده و وابستگانش ترجیح می داد و نخبگان و عوام و نخبگان و او. آنها را بدون تبعیض و اختلاف به یک سفره دعوت می کند تا برادری اسلام را در آنها احساس کند و هیچ فرقی جز با تقوای دلها نباشد. | ||
=امتحان خیریه= | =امتحان خیریه= | ||