آتاتورک: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مصطفی کمال آتاتورک'''، گازی مصطفی کمال پاشا (تور. مصطفی کمال آتاتورک ؛ 1881 - 10 نوامبر 1938) - اصلاح طلب، سیاستمدار، دولتمرد و رهبر نظامی عثمانی و ترک؛ بنیانگذار و رهبر اول حزب جمهوری خواه خلق [[ترکیه]]؛ اولین رئیس جمهور جمهوری ترکیه، بنیانگذار دولت مدرن ترکیه.

پس از شکست (اکتبر 1918) از [[امپراتوری عثمانی]] در [[جنگ جهانی اول]]، او رهبری جنبش انقلابی ملی و جنگ برای استقلال در آناتولی را به دست آورد، به انحلال دولت بزرگ سلطان و رژیم اشغالگر دست یافت، یک دولت جمهوری جدید مبتنی بر ملی گرایی ("حاکمیت ملت") ایجاد کرد، تعدادی از اصلاحات جدی سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، از جمله: انحلال سلطنت (اول نوامبر 1922)، اعلام جمهوری (29 اکتبر 1923)، لغو خلافت (3 مارس 1924)، مقدمه آموزش سکولار، تعطیل دستورات [[دراویش]]، اصلاح لباس (1925)، تصویب کد جدید کیفری و مدنی بر اساس مدل اروپایی (1926)، [[رومانی]] شدن الفبا، پاکسازی زبان ترکی از قرض های عربی و فارسی، جدا شدن [[دین]] از دولت (1928)، اعطای حق رأی به زنان، لغو عناوین و اشکال فئودالی رفتار، معرفی نام خانوادگی (1934)، ایجاد بانک های ملی و صنایع ملی. وی به عنوان رئیس مجمع ملی بزرگ (1920-1923) و سپس (از 29 اکتبر 1923) به عنوان رئیس جمهور جمهوری، که هر چهار سال دوباره به این سمت انتخاب می شد و همچنین به عنوان رئیس بی بدیل حزب جمهوری خواه خلق که ایجاد کرد، اقتدار مسلم و قدرت های دیکتاتوری را در ترکیه بدست آورد.

او در ۱۹ می ۱۸۸۱ در شهر تسالونیکی، در شمال یونان فعلی، که در آن زمان جزئی از امپراتوری عثمانی بود، به‌دنیا آمد. در ابتدا وارد ارتش عثمانی شد و در [[طرابلس]] [[لیبی]] با ایتالیایی‌ها جنگید. آتاترک در دههٔ اول قرن بیستم به‌همراه گروهی از افسران ترک، که ترکان جوان نامیده شدند، پایه‌های اصلاحات در ارتش و دولت را به‌نفع ملی‌گراییِ ترک‌ها تثبیت کرد. در جنگ‌های بالکان به سِمَت فرماندهی رسید و در سال ۱۹۱۶ در تنگهٔ داردانل و شبه‌جزیرهٔ گالیپولی در برابر انگلیسی‌ها مقاومت کرد و مانع اشغال [[استانبول]] توسط نیروهای [[بریتانیا]] و [[متفقین]] در [[جنگ جهانی اول]] شد. او سپس در جبههٔ روس نبرد کرد.

مبارزه در برابر روحانیون مبارز، [[کشف حجاب]]، و اجباری کردن پوشاک اروپایی از کارهای دیکتاتور مآبانه وی بود. او همچنین به سرکوب عشایر دست زد؛ ولی دیری نپایید که باور قلبیِ آتاترک به لزوم مدرنیزاسیون، سبب خشم [[روحانیون]] ترکیه شد و خشم روحانیون باعث بروز اعتراضاتی در برخی نقاط ترکیه شد (ازجملهٔ آنها می‌توان به قیام شیخ سعید در سال ۱۹۲۵ اشاره کرد که به‌دلیل لغو خلافت و مغایرت آن با [[اسلام]] به دیاربکر حمله کرده‌بود).همچنین، از دیگر اقدامات وی می‌توان به ترویج ملی‌گرایی ترک، جدا کردن دین از سیاست، قانونی کردن حق رأی زنان و تغییر خط عربی زبان ترکی به خط لاتین اشاره کرد.

یکی از اقدامات مهم و مؤثر آتاتورک، پایان دادن به دعوای [[مسلمانان]] و [[مسیحیان]] بوده و [[مسجد ایاصوفیه]] در آن روزها و پس از دستور آتاتورک برای همیشه به موزه تبدیل شد. [[نلسون ماندل]]ا، قهرمان مبارزه با نژادپرستی، در سال ۱۹۹۲ به‌دلیل ظلم و ستم بر کردها در ترکیه، از پذیرش «جایزهٔ صلح آتاتورک» سر باز زد.

عصمت اینونو در زمان جنگ جهانی اول مقام سرگردی را در ارتش عثمانی دارا بود؛ پس از پیروزی‌های پیاپی، به درجهٔ ژنرالی ارتقاء یافت و با بنیان‌گذاری جمهوری ترکیه، مقام نخست‌وزیری را به‌دست‌آورد. وی سیاست‌مدار زیرکی بود و مغز اندیشمند آتاتورک به‌شمار می‌آمد و در زمان آتاتورک، بارها نخست‌وزیر شد و تا مرگ آتاتورک، ریاست دولت را برعهده داشت و کشور را به نام او اداره می‌کرد. اینونو، در زمان [[جنگ جهانی دوم]]، با توجه به وضع اقتصادیِ ترکیه، کشورش را از جنگ به‌دور نگاه داشت. بسیاری از ناظران می‌نویسند که وی به‌تنهایی در برابر سیاست‌مدارانی که طرف‌دار ورود به جنگ بودند می‌ایستاد و می‌گفت «باید صبر کرد تا نتیجهٔ جنگ مشخص شود. اگر پیروزی [[متحدین]] حتمی‌باشد، آن‌گاه وارد جنگ می‌شویم».

[https://www.bartarinha.ir/fa/news/205854/%D9%85%D8%B5%D8%B7%D9%81%DB%8C-%DA%A9%D9%85%D8%A7%D9%84-%D9%BE%D8%A7%D8%B4%D8%A7-%DA%A9%D9%87-%D8%A8%D9%88%D8%AF برگرفته از سایت مصطفی کمال پاشاکه بود-سایت برترین ها]

[[رده:تاریخ ترکیه]]

[[رده:رئیس‌جمهورهای ترکیه]]

[[رده:منتقدان ادیان]]