confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
برخی پژوهشگران معاصر، شهادت [[امام صادق(ع)]] و انشعاب شیعیان را سبب تضعیف موقعیت امام کاظم(ع) و در نتیجه، وادار شدن وی به برگزیدن [[تقیه]] دانستهاند<ref>حسین، تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم(عج)، ۱۳۸۳ش، ص۶۵.</ref>. بر همین اساس، [[حکومت عباسی]] اقدامی علیه امام کاظم(ع) و پیروانش انجام نداد<ref>حسین، تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم(عج)، ۱۳۸۳ش، ص۶۵.</ref>. با این حال، به تدریج پیروان دیگر فرقههای [[شیعه]] به یاران امام کاظم ملحق شدند و امامیه از دیگر فرقههای شیعه مقتدرتر شد و به همین دلیل، مهدی عباسی، شیعیان را محدود ساخت و امام کاظم را زندانی کرد<ref>حسین، تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم(عج)، ۱۳۸۳ش، ص۶۵.</ref>. | برخی پژوهشگران معاصر، شهادت [[امام صادق(ع)]] و انشعاب شیعیان را سبب تضعیف موقعیت امام کاظم(ع) و در نتیجه، وادار شدن وی به برگزیدن [[تقیه]] دانستهاند<ref>حسین، تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم(عج)، ۱۳۸۳ش، ص۶۵.</ref>. بر همین اساس، [[حکومت عباسی]] اقدامی علیه امام کاظم(ع) و پیروانش انجام نداد<ref>حسین، تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم(عج)، ۱۳۸۳ش، ص۶۵.</ref>. با این حال، به تدریج پیروان دیگر فرقههای [[شیعه]] به یاران امام کاظم ملحق شدند و امامیه از دیگر فرقههای شیعه مقتدرتر شد و به همین دلیل، مهدی عباسی، شیعیان را محدود ساخت و امام کاظم را زندانی کرد<ref>حسین، تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم(عج)، ۱۳۸۳ش، ص۶۵.</ref>. | ||
=برخورد با شیعیان= | |||
مهدی عباسی ابتدا تلاش کرد رضایت مردم را جلب کند<ref>طقوش، دولت عباسیان، ۱۳۸۳ش، ص۷۳.</ref>. او بیشتر اموال به جای مانده از حکومت پدرش را که با سختگیری و مصادره اموال مردم، به خصوص شیعیان، به دست آمده بود، به صاحبانش برگرداند و سبب خشنودی آنها را فراهم نمود<ref> یعقوبی، تاریخ یعقوبی، بیروت، ج۲، ص۳۹۴.</ref>. وی در ابتدا از قتل و آزار شیعیان جلوگیری کرد و آنان را از زندان آزاد<ref>طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۸، ص۱۱۸.</ref> و برایشان مقرری تعیین کرد<ref>یعقوبی، تاریخ یعقوبی، بیروت، ج۲، ص۳۹۴.</ref>. اما سرانجام سومین خلیفه عباسی، به تدریج شیعیان را محدود ساخت و سیاست ترساندن و آزار و اذیت آنان را دنبال کرد<ref> حسین، تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم(عج)، ۱۳۷۶ش، ص۶۵.</ref>. | |||
مهدی عباسی پس از کسب قدرت، اقداماتی را در زمینههای سیاست داخلی انجام داد که سبب آرامش و امنیت نسبی جامعه در زمان حکومت او شد<ref>خضری، تاریخ خلافت عباسی، ۱۳۸۳ش، ص۴۵.</ref>. از همین رو، برخی معتقدند که حکومت او، دوره انتقال از خشونت و سرکوبِ خلفای اول عباسی، به دوره اعتدال و نرمخویی خلفای بعدی بوده است<ref>طقوش، دولت عباسیان، ۱۳۸۳ش، ص۷۲.</ref>. | |||
=درگذشت= | =درگذشت= |