confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱
ویرایش
هشام بن حکم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
'''هشام‌بن حَکَم'''، ابومحمد، از [[اصحاب]] [[امام صادق]] و [[امام موسی کاظم]] علیهما السلام است. وی دارای آراء و و اندیشه های کلامی منحصر به فرد و از [[متکلمین]] برجستۀ شیعه در قرن دوم می باشد. روایاتی از [[امامان شیعه]] در مدح هشام نقل شده و بسیاری از دانشمندان [[شیعه]] او را ستایش کرده‌اند. علاوه بر این برخی از [[اهل سنت]] نیز او را به لحاظ علمی ستوده‌اند که وجود و حضور هشام در جلسات علمی [[یحیی بن خالد برمکی]] به عنوان رئیس انجمن یا ناظر و داور و دریافت هدیه از جانب [[هارون الرشید]] گواه بر آن است. | '''هشام‌بن حَکَم'''، ابومحمد، از [[اصحاب]] [[امام صادق]] و [[امام موسی کاظم]] علیهما السلام است. وی دارای آراء و و اندیشه های کلامی منحصر به فرد و از [[متکلمین]] برجستۀ شیعه در قرن دوم می باشد. روایاتی از [[امامان شیعه]] در مدح هشام نقل شده و بسیاری از دانشمندان [[شیعه]] او را ستایش کرده‌اند. علاوه بر این برخی از [[اهل سنت]] نیز او را به لحاظ علمی ستوده‌اند که وجود و حضور هشام در جلسات علمی [[یحیی بن خالد برمکی]] به عنوان رئیس انجمن یا ناظر و داور و دریافت هدیه از جانب [[هارون الرشید]] گواه بر آن است. | ||
=هشام بنحکم کیست= | |||
هشام در اوایل قرن دوم هجرى در [[کوفه]] دیده به جهان گشود و در شهر واسط رشد کرد و به عرصه اجتماع گام نهاد. او بعدها براى تجارت به [[بغداد]] آمد و در محله کرخ به بزازى مشغول شد. دانشمندان [[علم رجال]] می‌نویسند: هشام دو فرزند دختر و پسر داشت. فرزند پسرش، حکم، [[متکلم]] بود و در [[بصره]] می‌زیست. دخترش، فاطمه، یکى از زنان با [[ایمان]] روزگار بود. هشام همچنین برادرى به نام محمد بنحکم داشت که از راویان حدیث بود و محمدبن ابی‌عمیر، راوى معروف [[شیعه]]، از او روایت نقل میکند<ref>معجم رجال الحدیث، ج 10، ص273. </ref>. | |||
هشام از همان آغاز جوانى سرى پرشور داشت و شیفته علم و معرفت بود. او، براى رسیدن به این هدف، علوم عصر خویش را آموخت، کتب فلسفى دانشمندان [[یونان]] را فرا گرفت و کتابى در رد یکى از [[فلاسفه]] یونان نگاشت<ref>هشام بنحکم، صفایى، ص 14. </ref>. | |||
هشام، در مسیر تکامل اندیشهاش، به مکتب‌هاى گوناگون علمى عصر خویش پیوست; ولى هیچ مکتبى عطش حقیقت جویی‌اش را فرو ننشاند. او سرانجام به وسیله عمویش، عمیر بن یزید کوفى، با [[امام صادق(ع)]] آشنا شد و در شمار پیروان آن حضرت قرار گرفت<ref>رجال نجاشى، ص433. </ref>. سیر تکاملى اندیشه هشام نشان میدهد که آگاهانه و بر اساس برهان عقلى [[تشیع]] را پذیرفته است. او به منظور کسب علم، تامین معاش، مناظره، تبلیغ معارف [[اهل بیت(ع)]] و انجام [[مناسک حج]]، به شهرهاى بغداد، بصره، [[مدائن]]، [[حجاز]] و کوفه سفر کرد و با برهان‌‌هاى دقیق و منطقی‌اش در گسترش فرهنگ اهل بیت(ع) کوشید. | |||
=پانویس= | =پانویس= | ||