سید محمد مجاهد: تفاوت میان نسخه‌ها

سید محمد مجاهد (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۸ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۲

۸٬۹۷۵ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۸ اوت ۲۰۲۲

بدون خلاصۀ ویرایش

Hoosinrasooli

confirmed، مدیران

۳۷٬۲۱۴

ویرایش

@@ خط ۹۸: / خط ۹۸: @@
 پس از گذشت روزها رفته رفته گذشت زمان بر داغ از دست دادن پدر مرهم می نهاد و نیازها و مسائل زمان که از سوی مردم ابراز می شد وی را به بازگشت به فعالیت و قبول مسوولیتهای جدید وادار می کرد.
 پس از چندی به [[کاظمین]] شهر [[امام کاظم(ع)]] و [[امام جواد(ع)]] مهاجرت کرد و در آن شهر مقدس اقامت کرد. در حالی که مقام مرجعیت جهان تشیع را بر عهده داشت .
+=عزم جهاد=
+در دوران زعامت آیت الله سید محمد طباطبایی دوره دوم [[جنگ]] [[ایران]] و [[روسیه]] آغاز گردید و روحانیت به زعامت آن فقیه گرانقدر در آن نقش موثر به عهده داشت و به همین سبب نیز ایشان به آیت الله مجاهد شهرت یافت .
+دوران سلطنت [[فتحعلی شاه]] که بخشی از آن معاصر با زندگانی آیت الله مجاهد بود یکی از حساس ترین و بحرانی ترین مراحل تاریخ ایران و جهان محسوب می شود. در آن زمان در میان دولت‌های قدرتمند جهان رقابت شدیدی در دست یابی به مناطق [[آسیا]] و [[آفریقا]] شروع شده بود این سیاست از سوی دول قدرتمند (( سیاست مستعمرانی )) نام گرفته بود. نقش ایران در آسیا به موجب رابطه با اهمیتی که با [[هند]] زرخیز داشت از اهمیت خاصی برخوردار بود و از این رو ایران در آغاز عصر سیاست استعماری در میدان رقابت قدرت‌های استعماری قرار
+داشت<ref>تاریخ اجتماعی و سیاسی ایران در دوره معاصر، سعید نفیسی ، ج 1، ص 77، موسسه مطبوعات شرق .</ref>.
+پس از جنگ‌های دوره اول ایران و روسیه و شکست ایران در سال 1228 ق . پیمان متارکه جنگ موسوم به [[عهدنامه گلستان]] بین ایران و روسیه به امضا رسید و به موجب آن ، دربند، [[باکو]]، شیروان ، قراباغ و قسمتی از خاک ایران جدا و به روسیه ملحق شد و دولت ایران از هر گونه ادعایی نسبت به [[گرجستان]] و [[داغستان]] و مینگرلی و آبخازی صرف نظر کرد<ref>تاریخ روابط خارجی ایران ، عبدالرضا هوشنگ ابدوی ، ص 223، انتشارات امیرکبیر.</ref>.
+اما در اثر تعیین نشدن خط مرزی بین دو کشور، بار دیگر از سوی روس‌ها اختلافات بروز کرد و مساعی [[عباس میرزا]] ولیعهد فتحعلی شاه ، که از آغاز جنگ‌های دوره اول در [[آذربایجان]] فرماندهی جنگ را بر عهده داشت ، نیز برای تعیین مرز به جایی نرسید. مذاکرات در این باره بی نتیجه بود و قوای روسیه در اثنای جنگ ایران و [[عثمانی]] (1236 - 1238 ق ) به فرماندهی ژنرال برمولف از فرصت استفاده کرده ، قطعه هایی از خاک ایران را در بالغ لووگوگجای تصرف کردند. اما از آنجا که روسیه به جنگ با [[فرانسه]] مشغول بود تحرکات شدیدی از سوی روس‌ها صورت نمی گرفت و صلح سیزده ساله ای(از عهدنامه گلستان تا آغاز جنگهای دوره دوم ) بین ایران و روسیه به وجود آمد. در طی این سالها فتحعلی شاه بارها سعی کرده بود از طریق مسالمت آمیز مناطق اشغالی ایران را باز پس بگیرد اما دولت مقتدر زورگوی روسیه از این امر خودداری می کرد. در سال 1241 اخبار ناگواری تهران را برآشفت . روس‌ها محصولات زراعت کاران اهالی مناطق اشغال شده را به اجبار از آنان می گرفت. روس‌ها [[مسلمانان]] را مجبور می کردند که کودکان خود را به مدارس مسیحی بفرستند. آنان به [[مساجد]] و [[قرآن]] اهانت می کردند و اهالی مسلمان را از هر جهت در تنگنا قرار داده بودند.
+اهالی مناطق اشغالی با ارسال نامه ای به مرجع دینی زمان آیت الله سید محمد مجاهد وضع خود را تشریح کرده و از او می خواستند که فکری به حال آنها بکند<ref>اعیان الشیعه ، ج 9، ص 443.</ref>.
+از سوی دیگر عباس میرزا توسط برخی از نزدیکان خود آیت الله مجاهد را از وضعیت موجود مطلع کرد و از وی استمداد نمود<ref>ناسخ التواریخ ، سلاطین قاجاریه ، محمد تقی سپهر، ج 1، ص 375. انتشارات کتابفروشی اسلامیه .</ref>. هدف عباس میرزا از این کار جلب نظر مرجعیت شیعه و آنگاه وادار کردن شاه به مقابله با تجاوزات و تعدیات قوای [[روس]] بود. همان گونه که شاه و ولیعهدش در جنگ دوره اول نیز از علما استمداد کردند.
+در آن برهه ، علما از جمله آیت الله سید علی طباطبایی، (پدر آیت الله مجاهد) و شیخ جعفر کاشف الغطاء نیز به دعوت حکومت ایران پاسخ مساعد دادند و با نوشتن رساله های جهادیه و ترغیب مردم به جنگ با نیروهای روسیه ، حیاتی تازه به قوای ایران بخشیدند. در آن حال نیز چشم امید وطن دوستان و دین خواهان به کاظمین دوخته شده بود. در چنین موقعیتی آیت الله مجاهد دیگر علما را از وقایع مطلع کرد و همه در صدور فتوای جهاد علیه روسیه متفق شدند.
+پس از آن وی با ارسال نامه هایی به فتحعلی شاه از او خواست تا جلو ظلم و تعدی قوای روس را بگیرد، که اگر او این کار را نکند خود برای آن قیام خواهد کرد<ref>اعیان الشیعه ، ج 9، ص 443.</ref>.
+شاه به موجب نفوذ شخصیت مذهبی و وجهه مردمی آیت الله مجاهد که حتی تاج و تخت او را تحت الشعاع خود قرار می داد مجبور به پذیرفتن نبرد شد. او دو راه در پیش روی خود می دید، رویارویی با ملت یا جنگ با روسیه<ref>روضه الصفا، رضا قلیخان هدایت ، انتشارات ج 8، ص 642، کتابفروشی مرکزی .</ref>.
+پس از صدور فتوای جهاد آیت الله مجاهد به همراه جمعی از علما و طلاب به ایران مهاجرت کرد و در تهران علما را به پایتخت دعوت نمود. به دنبال این دعوت علما در تهران گرد آمدند و در جنگ با روسیه متفق گردیدند. حضور روحانیت به رهبری آیت الله مجاهد شور و جنبش همگانی و زایدالوصفی را در ایران موجب گشته و نیروهای عظیم مردمی را از سراسر ایران گردآورده بود.
+پس از آمادگی و اعزام نیروها آیت الله مجاهد و جمعی از علما از جمله آیت الله [[محمد جعفر استر آبادی]]، [[ملا محمد تقی برغانی]]، [[میرزا عبدالوهاب قزوینی]]، [[ملا احمد نراقی]]، [[سید نصرالله استر آبادی]]، [[سید محمد قزوینی]]، سید عزیزالله مجتهد طالشی و آخوند ملا [[محمد مامقانی]] به تبریز مهاجرت کردند.
+جنگهای دوره دوم ایران و روسیه بدون اعلان رسمی شروع شد. در عوض نیروهای ایران در سه هفته موفق شدند اغلب نقاطی را که به موجب عهدنامه گلستان به روسیه تسلیم شده بود به کمک اهالی محل باز پس بگیرند.
+اما فتحعلی شاه که در آن هنگام در چمن سلطانیه(مرکز فرماندهی نیروهای ایران در نزدیکی تبریز) اردو زده بود با عجله تصمیم گرفت از فتوحاتی که نصیبش شده بود، استفاده کرده ، هر چه زودتر با روس‌ها صلح کند ولی سفیر ویژه وی حتی موفق به ورود به خاک روسیه از مرز [[قفقاز]] نشد و پس از چند ماه سرگردانی در [[کشور عثمانی]] و [[لهستان]]، و تقاضای میانجیگری از [[اتریش]] و لهستان بدون نتیجه به ایران بازگشت. مشکل اصلی و عمده ای که در این زمان وجود داشت این بود که فتحعلی شاه به دلیل بی کفایتی و دون همتی قصد جنگیدن نداشت .
 =پانویس=
 {{پانویس|2}}
-[[رده:عالمان شیعه]]
+[[رده:عالمان شیعه]]ملا محمد مامقانی
 [[رده:مراجع تقلید]]