confirmed، مدیران
۳۷٬۴۰۴
ویرایش
سوره فرقان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
# تقويت روحى [[پيامبر اسلام(ص)]] در برابر فشارها و سخت گيرى هاى [[مشركين]] [[مكه]]؛ | # تقويت روحى [[پيامبر اسلام(ص)]] در برابر فشارها و سخت گيرى هاى [[مشركين]] [[مكه]]؛ | ||
# بيان صفات بندگان خاص خدا و انسان هاى كمال يافته<ref>تفسير قرآن مهر، ج 14، ص 229.</ref>. | # بيان صفات بندگان خاص خدا و انسان هاى كمال يافته<ref>تفسير قرآن مهر، ج 14، ص 229.</ref>. | ||
=محتوا و موضوعات= | |||
سوره فرقان به حكم آنكه از [[سوره هاى مكى]] است<ref>]بعضى از مفسران، اصرار بر اين دارند كه سه آيه از اين سوره( 68 و 69 و 70) در مدينه نازل شده است، شايد به خاطر اينكه در اين چند آيه سخن از احكامى مانند حرمت قتل نفس و زنا مطرح شده، در حالى كه دقت در آيات قبل و بعد از آن به خوبى نشان مى دهد كه يك رشته كاملا متصل و منسجم پيرامون بندگان خاص خدا( عباد الرحمن) و اوصاف آنها را بيان مى كند، لذا ظاهر اين است كه همه سوره در مكه نازل شده است.</ref> بيشترين تكيه اش بر مسائل مربوط به مبدء و معاد، و بيان [[نبوت]] پيامبر(ص)، و مبارزه با [[شرك]] و مشركان و انذار از عواقب شوم [[كفر]] و [[بت پرستى]] و [[گناه]] است. | |||
اين سوره در حقيقت از سه بخش تشكيل مى شود: | |||
بخش اول كه آغاز اين سوره را تشكيل مى دهد منطق مشركان را شديدا در هم مى كوبد، و بهانه جوئي‌هاى آنها را مطرح كرده و پاسخ مى گويد، و آنها را از عذاب خدا و حساب قيامت و مجازاتهاى دردناك دوزخ بيم مى دهد، و به دنبال آن قسمت‌هايى از سرگذشت اقوام پيشين را كه بر اثر مخالفت با دعوت پيامبران گرفتار سخت ترين بلاها و كيفرها شدند، به عنوان درس عبرت، براى اين مشركان لجوج و حق ستيز بازگو مى كند. | |||
در بخش دوم براى تكميل اين بحث قسمتى از دلائل توحيد و نشانه هاى عظمت خدا را در جهان آفرينش، از روشنايى آفتاب گرفته، تا ظلمت و تاريكى شب، و وزش بادها، و نزول باران، و زنده شدن زمينهاى مرده، و آفرينش آسمان‌ها و زمينها در شش دوران و آفرينش خورشيد و ماه و سير منظم آنها در بروج آسمانى و مانند آن سخن مى گويد. در حقيقت بخش اول مفهوم «لا اله» را مشخص مى كند و بخش دوم «الا اللَّه» را. | |||
بخش سوم فشرده بسيار جامع و جالبى از صفات مؤمنان راستين (عباد الرحمن) و بندگان خالص خدا است كه در مقايسه با كفار متعصب و بهانه گير و آلوده اى كه در بخش اول مطرح بودند، موضع هر دو گروه كاملا مشخص مى شود و اين صفات مجموعه اى است از اعتقادات، عمل صالح، مبارزه با شهوات، داشتن آگاهى كافى، و تعهد و احساس مسئوليت اجتماعى<ref>تفسير نمونه، ج 15، ص 4-3.</ref>. | |||
=پانویس= | =پانویس= | ||