۸۷٬۸۰۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی') |
جز (جایگزینی متن - 'آنها' به 'آنها') |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
'''بازگشت به خویشتن و ساخت دوباره آن (العودة الی الذات وبناؤها من جدید)''' عنوان کتابی است با موضوع انسان شناسی و بررسی راههای رسیدن به کمال، این کتاب به اهتمام [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] منتشر شده است.</div> | '''بازگشت به خویشتن و ساخت دوباره آن (العودة الی الذات وبناؤها من جدید)''' عنوان کتابی است با موضوع انسان شناسی و بررسی راههای رسیدن به کمال، این کتاب به اهتمام [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] منتشر شده است.</div> | ||
=اهمیت موضوع= | =اهمیت موضوع= | ||
برای موجودی که فطرتاً دارای حب ذات است، کاملا طبیعی است که به خود پردازد و در صدد شناختن کمالات خویش و راه رسیدن به | برای موجودی که فطرتاً دارای حب ذات است، کاملا طبیعی است که به خود پردازد و در صدد شناختن کمالات خویش و راه رسیدن به آنها برآید. پس درک ضرورت خودشناسی، نیازی به دلیلهای پیچیده عقلی یا تعبدی ندارد. از این رو، غفلت از این حقیقت و سرگرم شدن به چیزهایی که به هیچ وجه در کمال و سعادت آدمی مؤثر نیست، امری است غیر طبیعی و انحرافآمیز و این امر است که باید علتش را جستجو کرد و راه سلامت و نجات از آن را شناخت.<br> | ||
همه تلاشهای انسانی، اعم از علمی و عملی، برای تأمین لذایذ و منافع و مصالح «انسان» انجام میگیرد. پس شناختن خود انسان و آغاز و انجام او و همچنین کمالاتی که ممکن است به | همه تلاشهای انسانی، اعم از علمی و عملی، برای تأمین لذایذ و منافع و مصالح «انسان» انجام میگیرد. پس شناختن خود انسان و آغاز و انجام او و همچنین کمالاتی که ممکن است به آنها نایل گردد، مقدم بر همه مسائل، بلکه بدون شناختن حقیقت انسان و ارزش واقعی او، دیگر بحثها و تلاشها بیهوده و بیپایه است.<br> | ||
اصراری که ادیان آسمانی و پیشوایان دینی و علمای اخلاق، بر خودشناسی و به خودپردازی دارند، همگی ارشادی است به همین حقیقت فطری و عقلی. [[قرآن کریم|قرآن شریف]] فراموشکردن نفس را لازمه فراموشکردن خدا و به منزله عقوبت این گناه معرفی میفرماید: «وَلا تَکونُوا کالَّذِینَ نَسُوا اللّهَ فَاَنْساهُمْ اَنْفُسَهُمْ.» مانند کسانی نباشید که خدا را فراموش کردند؛ خدا هم خودشان را از یادشان برد.<br> | اصراری که ادیان آسمانی و پیشوایان دینی و علمای اخلاق، بر خودشناسی و به خودپردازی دارند، همگی ارشادی است به همین حقیقت فطری و عقلی. [[قرآن کریم|قرآن شریف]] فراموشکردن نفس را لازمه فراموشکردن خدا و به منزله عقوبت این گناه معرفی میفرماید: «وَلا تَکونُوا کالَّذِینَ نَسُوا اللّهَ فَاَنْساهُمْ اَنْفُسَهُمْ.» مانند کسانی نباشید که خدا را فراموش کردند؛ خدا هم خودشان را از یادشان برد.<br> | ||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
انسان از جهات مختلف، موضوع علوم گوناگون قرار میگیرد: روانشناسی، جامعهشناسی، تاریخ، اخلاق، طب و حتی فیزیولوژی و بیولوژی، علومی هستند که هر یک، وجود انسان را از نظر خاصی مورد بحث قرار میدهد.<br> | انسان از جهات مختلف، موضوع علوم گوناگون قرار میگیرد: روانشناسی، جامعهشناسی، تاریخ، اخلاق، طب و حتی فیزیولوژی و بیولوژی، علومی هستند که هر یک، وجود انسان را از نظر خاصی مورد بحث قرار میدهد.<br> | ||
در این کتاب، انسان از این نظر که موجودی است کمالپذیر، درباره کمال نهایی و راه رسیدن به آن بحث میشود. هدف و فایده این کار عبارت است از «شناختن کمال حقیقی و راه رسیدن به آن». و اسلوب آن عبارت است از «بررسی بینشهای درونی خویش برای باز شناختن خواستها و کششهایی که در وجود ما برای کمال نهاده شده، و عواملی که ما را در راه رسیدن به آن کمک میکند، و بررسی شرایطی که میتوان از | در این کتاب، انسان از این نظر که موجودی است کمالپذیر، درباره کمال نهایی و راه رسیدن به آن بحث میشود. هدف و فایده این کار عبارت است از «شناختن کمال حقیقی و راه رسیدن به آن». و اسلوب آن عبارت است از «بررسی بینشهای درونی خویش برای باز شناختن خواستها و کششهایی که در وجود ما برای کمال نهاده شده، و عواملی که ما را در راه رسیدن به آن کمک میکند، و بررسی شرایطی که میتوان از آنها برای این منظور بهرهبرداری کرد.» <br> | ||
نویسنده برای اثبات مطالب میکوشد به دریافتهای وجدانی و براهین ساده عقلی اکتفا کند و با استفاده از روشنترین و قطعیترین معلومات، به کشف مجهولات نایل آید و در صورت لزوم، به دلیلهای پیچیده عقلی و نقلی اشاره کند.<br> | نویسنده برای اثبات مطالب میکوشد به دریافتهای وجدانی و براهین ساده عقلی اکتفا کند و با استفاده از روشنترین و قطعیترین معلومات، به کشف مجهولات نایل آید و در صورت لزوم، به دلیلهای پیچیده عقلی و نقلی اشاره کند.<br> |