confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۴
ویرایش
حرم حسین بن علی (سیدالشهدا): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۲۶: | خط ۱۲۶: | ||
از آن پس اصلاحات و تغییراتی به وسیله‌ی پادشاهان [[شیعه]] و دیگران در ساختمان حرم شریف امام به عمل آمد. در سال 767 قمری به امر سلطان اویس ایلخانی، و در سال 786 قمری به دستور فرزندش احمد بن اویس تغییراتی در حرم صورت گرفت. در سال 930 [[شاه اسماعیل صفوی]] صندوق پرارزشی که به طرزی نو و زیبا ساخته شده بود برای گذاشتن روی قبر شریف هدیه کرد. بازسازی و تعمیر گنبد توسط [[سلطان مراد]]، چهارمین [[پادشاه عثمانی]] در سال 1048 قمری صورت گرفت. در سال 1135 همسر [[نادر شاه]] مبالغ بسیاری برای تعمیر بارگاه حسینی ارسال داشت. بعد از تخریب بارگاه امام توسط [[وهابیون]]، تعمیر و طلاکاری گنبد شریف در سال 1232 به دستور [[فتحعلی شاه]] انجام شد<ref> همان.</ref>. | از آن پس اصلاحات و تغییراتی به وسیله‌ی پادشاهان [[شیعه]] و دیگران در ساختمان حرم شریف امام به عمل آمد. در سال 767 قمری به امر سلطان اویس ایلخانی، و در سال 786 قمری به دستور فرزندش احمد بن اویس تغییراتی در حرم صورت گرفت. در سال 930 [[شاه اسماعیل صفوی]] صندوق پرارزشی که به طرزی نو و زیبا ساخته شده بود برای گذاشتن روی قبر شریف هدیه کرد. بازسازی و تعمیر گنبد توسط [[سلطان مراد]]، چهارمین [[پادشاه عثمانی]] در سال 1048 قمری صورت گرفت. در سال 1135 همسر [[نادر شاه]] مبالغ بسیاری برای تعمیر بارگاه حسینی ارسال داشت. بعد از تخریب بارگاه امام توسط [[وهابیون]]، تعمیر و طلاکاری گنبد شریف در سال 1232 به دستور [[فتحعلی شاه]] انجام شد<ref> همان.</ref>. | ||
=تخریب توسط وهابی‌ها= | |||
در سال 1216 [[سعود بن عبدالعزیز بن محمد بن سعود وهابی نجدی]]، لشکری از اعراب نجد را گردآورد و برای تخریب حرم امام حسین مجهّز ساخت. به نوشته‌ی برخی از مورخان اروپایی سپاهی بیش از چهارصد سوار آماده کرد و به منظور نبرد رهسپار عراق نمود و کربلا را به محاصره درآورد. در روز هجدهم [[ذی الحجه]] و [[عید غدیر]] که اکثر مردم جهت زیارت امیرالمؤمنین به [[نجف اشرف]] رفته بودند، سپاهیان [[سعودی]] از فرصت استفاده کرده به تاختوتاز پرداخته و بر روی مردم شمشیر کشیدند. تا آن‌جا که گویند تعداد بسیاری از اهالی شهر(حدود چهار پنج هزار نفر) را به قتل رساندند که در میان آنها پیرمردان و کودکان و زنان نیز دیده می‌شد. تنها تعداد اندکی که یا از چنگ آنان گریختند و یا در گوشهای خود را پنهان کرده بودند، توانستند از این معرکه به جان سالم به در برند. آنان به قتل و کشتار مردم پرداختند و حرم مطهر امام را مورد چپاول قرار دادند و آنچه را که از فرش و قندیل و دیگر وسائل و اشیای گران‌قیمتی که در آن‌جا یافتند به غارت بردند. و ضریح امام را از جا کندند، و اسبان خود را در صحن مطهر امام آوردند و از چوب درهای حرم آتش برپا کردند و به بلاد خود بازگشتند<ref>همان، ص 629.</ref>. | |||
به دنبال آن و تخریب ساختمان حرم، در سال 1812 میلادی مردم به [[فتحعلی شاه قاجار]] نامه نوشتند. وی نیز دستور داد تا ساختمان حرم را نوسازی نمایند<ref> آل طمعه، سلمان هادی، کربلا و حرم‌های مطهر، ترجمه، صابری، حسین، ص 111، مشعر، بی‌تا.</ref>. | |||
=منابع= | =منابع= | ||
| خط ۱۳۳: | خط ۱۳۹: | ||
=پانویس= | =پانویس= | ||
{{پانویس رنگی}} | {{پانویس رنگی}} | ||
[[رده:زیارت‌گاه‌های شیعه]] | [[رده:زیارت‌گاه‌های شیعه]] | ||
[[رده:عتبات عالیات]] | [[رده:عتبات عالیات]] | ||