confirmed، مدیران
۳۶٬۹۸۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
ابراهيم بن خالد مقري كسايي، (000 – حدود 305ق) از راويان شيعه در نيمه نخست قرن چهارم هجري. وي احتمالاً در كوفه ديده به جهان گشود و زندگي را در همانجا به سر آورده است. سال تولد و وفات او در دست نيست. شيخ صدوق(م381ق) در أمالي با دو واسطه از او نقل حديث ميكند و اين مطلب گوياي آن استكه وي با شيخ صدوق، فاصله زماني زيادي داشته است، بنابراين ميتوان او را از راويان حديث در اوايل سده چهارم دانست. وي ساكن كوفه بود و در آنجا پرورش يافت. در قرائت قرآن دستي داشت و لقب او به عنوان «قاري قرآن» مشهور بود. در منابع رجالي اشارهاي به شرح حال او نشده است. وي از «عبدالله بن داهر رازي» روايتي در فضيلت كوفه دارد كه اين روايت را «محمدبن جعفر» معروف به «ابن تبان» از او نقل كرده است. از او هيچ كتابي معرفي نشده است. | ابراهيم بن خالد مقري كسايي، (000 – حدود 305ق) از راويان شيعه در نيمه نخست قرن چهارم هجري. وي احتمالاً در كوفه ديده به جهان گشود و زندگي را در همانجا به سر آورده است. سال تولد و وفات او در دست نيست. شيخ صدوق(م381ق) در أمالي با دو واسطه از او نقل حديث ميكند و اين مطلب گوياي آن استكه وي با شيخ صدوق، فاصله زماني زيادي داشته است، بنابراين ميتوان او را از راويان حديث در اوايل سده چهارم دانست. وي ساكن كوفه بود و در آنجا پرورش يافت. در قرائت قرآن دستي داشت و لقب او به عنوان «قاري قرآن» مشهور بود. در منابع رجالي اشارهاي به شرح حال او نشده است. وي از «عبدالله بن داهر رازي» روايتي در فضيلت كوفه دارد كه اين روايت را «محمدبن جعفر» معروف به «ابن تبان» از او نقل كرده است. از او هيچ كتابي معرفي نشده است. | ||
[[رده:]] | [[رده:عالمان مسلمان]] | ||
[[رده:]] | [[رده:روایان شیعه]] |