۸۸٬۱۷۱
ویرایش
پاول فقیریه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده: کلام ' به ' ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''پاول فقیریه''' | '''پاول فقیریه''' فرقه‌ای است که در ایالت بنگاله [[هند|هندوستان]] ظهور کرده است. پیروان این فرقه خود را مسلمان دانسته و فرقه شان را [[فرقه ناجیه]] می‌شمارند. از ظهور این فرقه مدت زمان زیادی نمی‌گذرد. | ||
==خاستگاه== | ==خاستگاه== | ||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
==جمعیت== | ==جمعیت== | ||
پیروان پاول فقیریه در حدود نیم میلیون نفر | پیروان پاول فقیریه در حدود نیم میلیون نفر می‌باشد که خود را از مسلمانان و [[فرقه ناجیه]] می‌شمرند.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 115 با ویرایش</ref> | ||
==اعتقادات عجیب== | ==اعتقادات عجیب== | ||
معتقدند [[قرآن]] در | معتقدند [[قرآن]] در زمانی که به اتمام رسیده است چهل جزء بوده که ده جزء آن که حاوی دستورات عالی درباره سیر و سلوک و امامت [[حضرت على (ع)|حضرت علی (ع)]] بوده و از بین رفته است. این ده جزء را حضرت علی (ع) در سینه خود محفوظ میداشت و سینه به سینه به ائمه و علمای جانشین ایشان منتقل شده و اکنون آن قرآن چهل جزئی پیش بزرگان این فرقه است. هم چنین معتقدند که مندرجات قرآن فعلی بیشتر برای عوام است و خواص باید به ده جزء دیگر که در سینه بزرگان این طایفه محفوظ است، توسل جویند! آنها راه رسیدن به حقیقت را پیروی از طبیعت می‌دانند و می‌گویند که هر کسی بر خلاف آن قدمی بردارد، کافر است. | ||
پاول فقیریه معتقدند که مواهب طبیعت که به انسان داده شده است، چهار چیز است: | پاول فقیریه معتقدند که مواهب طبیعت که به انسان داده شده است، چهار چیز است: | ||
بول ( | بول (نوری)- غایط (جوری)- خون حیض (جبوری)- منی (ستوری). ایشان از این نجاسات استفاده کرده و پرستش می‌کنند و آن را از بزرگ‌ترین عبادت‌ها می‌شمارند. هر یک از افراد این طایفه ظرف چوبی مخصوص دارد که نجاسات خود را در آن ضبط کرده در موقع لزوم از آن استفاده می‌کند. | ||
بر هر شخصی که معتقد به این مذهب باشد واجب است که هر صبح پس از | بر هر شخصی که معتقد به این مذهب باشد واجب است که هر صبح پس از بیداری در آن ظرف چوبی بول کند و خدای را برای این نعمت بزرگ سپاس گزارد. ایشان در هر ماه یک روز را عید میگیرند و آن هنگامی است که ماه به صورت بدر طالع میشود. این شب را «یهود شب» می‌خوانند. در شب مذکور زنان و مردان در جایی جمع میشوند و مقداری آرد بر روی زمین میریزند و روی آن مینشینند و به باده‌گساری و نواختن ساز مشغول میشوند، و در تاریکی شب زن و مرد با هم در میآمیزند و صبحگاهان آردهایی را که به نجاست آلوده شد جمع می‌کنند، در میان خود تقسیم می‌کنند و از آن نان میپزند و آن نان را مانند طعام مقدسی میخورند.در میان این طایفه عفت و عصمت در زنان وجود ندارد و زنان جوان در معاشرت آزادند و همین که زن پیر شود، او را از جرگه خود بیرون می‌کنند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 116 با ویرایش و اصلاح مختصر در عبارات.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
[[رده: فرق و مذاهب]] | [[رده: فرق و مذاهب]] | ||
<references /> | <references /> | ||