۸۷٬۶۵۹
ویرایش
مراغیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده: کلام رده: فرق و مذاهب ' به 'رده: فرق و مذاهب ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
''' | '''مراغیه''' از «مراغیان» آمده که در الموت میزیستند و از «[[باطنیه|باطنیان]]» بودند و به [[مزدكيان|مزدکیان]] نسبت می‌دادند. | ||
==وجه تسمیه== | ==وجه تسمیه== | ||
چون نام | چون نام این فرقه «مراغیه» است، به نظر می‌رسد که اصل آنان از شهر مراغه بوده و در زمان‌های قدیم از آن جا به الموت مهاجرت کرده باشند. | ||
==محل زندگی== | ==محل زندگی== | ||
مراغیه اکنون در | مراغیه اکنون در برخی از دهکده‌های کرانه چپ و راست شاهرود و به ویژه در قریه گورهدر و دیگین در هشت کیلومتری الموت زندگی می‌کنند و مذهب خویش را از بیگانگان پنهان می‌دارند و خاطره [[حسن صباح]] و بزرگ امید را که از جانشینان او بود، بزرگ می‌دارند و وابستگی فراوانی به آنان دارند. | ||
==آداب و رسوم== | ==آداب و رسوم== | ||
مراغیان از خوردن گوشت حیواناتی که کمترین علامت بیماری در آن وجود داشته باشد پرهیز می‌کنند. | |||
آنان به محض بروز | آنان به محض بروز نشانههای بارداری زن، از مباشرت با وی تا بعد از حمل خودداری می‌کنند. همچنین طلاق در میان این طایفه متداول نیست و نیز در قدیم خریدن برده را حرام می‌دانستند. برخی از رسوم ایشان مانند حرمت تعدد زوجات، منع طلاق زن و خرید برده، در کتاب «جامع التواریخ» خواجه رشیدالدین فضل‌اللّه نقل شده است. | ||
==اسامی دیگر== | ==اسامی دیگر== | ||
رشیدالدین فضل‌اللّه و مورخان آن عصر، مراغیان را «ملاعین» می‌خواندند و می‌گفتند که آنان تمام محرمات را حلال می‌دانستند. خواجه رشیدالدین فضل‌اللّه لقب دیگری نیز به ایشان می‌دهد و آنان را [[مانوى|مانوی]] می‌خواند. حمداللّه مستوفی آنان را از مزدکیان می‌شمارد. | |||
==گویش== | ==گویش== | ||
«مراغیان» گویش ویژه‌ای دارند که یکی از شاخه‌های لهجه دره الموت و شاهرود است. مرکز ایشان اکنون در قریه دیگین الموت است و پیروان این مذهب در رودبار الموت و خرقان قزوین زندگی می‌کنند. | |||
==مذهب== | ==مذهب== | ||
آنان | آنان دارای مذهبی اسرارآمیزند و راز خود را به کسی بروز نمیدهند و از خوردن ذبایح دیگران پرهیز می‌کنند، صابون به جامه خود نمیزنند بلکه البسه خود را با گل می‌شویند. زنان در هنگام قاعدگی از مداخله در امر خانه ممنوع‌اند و مانند زنان زردشتی منزوی زندگی می‌کنند همچنین از ازدواج با غیر مذهب خود میپرهیزند. | ||
<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 400 با ویرایش و اصلاح جمله</ref> <ref>حنفی عبد المنعم، موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، ص586</ref> | <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 400 با ویرایش و اصلاح جمله</ref> <ref>حنفی عبد المنعم، موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، ص586</ref> | ||