فدیکیه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''فدیکیه‏''' از گروه‌های مربوط به فرقه [[خوارج]] اند.

در منابع آمده است که فدیکیه در عصر حاضر در [[بحرین]] و یمامه سکونت دارند ولی در مناطقی چون [[بصره]]، [[کوفه]] و جزیره، هیچ فردی از این فرقه دیده نمی‌شود. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 350</ref> <ref>مطلی شافعی محمد،  التنبیه و الرد علی اهل الاهواء و البدع،  ص180</ref> <ref>حمیری ابو سعید نشوان، الحور العین، تحقیق کمال مصطفى، مصر، سال 1948 میلادی،  ص 170</ref> <ref>ملطی ابو الحسین محمد بن احمد،  التنبیه و الرد على اهل الاهواء و البدع، تحقیق محمد زاهد بن الحسن الکوثرى، قاهره،  سال 1949 میلادی، ص 170</ref>

[[عبدالقاهر بغدادى|عبدالقاهر بغدادی]] نیز می‌نویسد: «پس از آن که اعتراضات نسبت به نجدة بن عامر گسترده شد، وی ابوفدیک را به عنوان خلیفه خود انتخاب و خود از این سمت کناره گیری می کند، ولی پس از مدتی ابوفدیک متوجه می‌شود که اصحاب نجده که به جنگ رفته بودند بازگشته و قصد دارند تا دوباره او را به امارت برگردانند، در نتیجه درصدد قتل نجده برمی‌آید. نجده فرار می‌کند و در خانه شخصی از پیروانش مخفی می‌‌شود. ابوفدیک اعلام می‌‌کند که اگر غلامی از او خبری بیاورد، آزاد می‌‌شود و اگر آزاده‌ای چنین کند، ده هزار درهم دریافت خواهد کرد. کنیزی جایگاه نجده را نشان می‌دهد و ابوفدیک یکی از خوارج به نام راشد طویل را همراه با لشگری نزد او می‌فرستد. او نجده را به قتل می‌رساند و سرش را نزد ابوفدیک می‌آورد. پس از این ماجرا برخی از پیروان ابوفدیک از او فاصله گرفتند و همچنین نجده که با یکی دیگر از سران خوارج به نام ابوعطیه همراه شده بودند، از هم جدا شده و در نتیجه ابوفدیک در برابر لشگریان عبدالملک مروان، به فرماندهی معمّر یا عمر بن عبدالله بن معمّر شکست خورده و کشته می‌شود.  

[[ابوالحسن اشعری]] می‌نویسد: رای و نظر خاصی را که ابوفدیک نسبت به آن متفرد باشد نیافتیم. جز آن که می‌دانیم او بر نافع و نجده انکار کرد. <ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین،  ج1، ص182</ref> <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 350</ref>