احمد بن ابراهیم بن بكیر نیشابوری: تفاوت میان نسخه‌ها

احمد بن ابراهيم بن بكير نيشابوري، (000 – بعد 352ق) ابومنصور خوزي يا جوري. محدث شيعي در اواسط سده چهارم هجري. در اينكه وي كي و كجا به دنيا آمده و در چه خانواده‏اي پرورش يافته چيزي نمي‏دانيم. وفات او بعد از 352هجري و احتمالاً در نيشابور اتفاق افتاده است، زيرا وي در اواخر عمر در نيشابور اقامت داشته است. شيخ صدوق در يكي از سفرهايش يعني در ماه شعبان سال 352هجري كه به نيشابور رفت، در مدت اقامت خود در آنجا، از او و چند تن از معاصرانش مانند «ابوعلي عطار نيشابوري» و «ابوسعيد محمد بن فضل نيشابوري» معروف به «معلم» حديث گرفت. اين گزارش نشان مي‏دهد كه وي تا سال 352هجري حيات داشته و محل اقامتش نيشابور بوده است. از لقب «نيشابوري» نيز بر مي‏آيد كه وي در اين شهر اقامت طولاني داشته و احتمالاً زاييده همانجاست زيرا از لقب «خوزي» يا «جوري» نيز كه يكي از آبادي‏هاي نيشابور است، اين مطلب استفاده مي‏شود. از شاگردان او جز شيخ صدوق كسي ديگر را نمي‏شناسيم. از اساتيد او مي‏توان «ابواسحاق احمد بن ابراهيم بن بكير نيشابوري» را نام برد كه در نيشابور از او نقل حديث نموده است. از او كتاب يا رساله‏اي معرفي نشده است.