احمد بن ابراهیم بن بكیر نیشابوری: تفاوت میان نسخه‌ها

احمد بن ابراهیم بن بكیر نیشابوری، (000 – بعد 352ق) ابومنصور خوزی یا جوری. محدث شیعی در اواسط سده چهارم هجری. در اینكه وی كی و كجا به دنیا آمده و در چه خانواده‏ای پرورش یافته چیزی نمی‏دانیم. وفات او بعد از 352هجری و احتمالاً در نیشابور اتفاق افتاده است، زیرا وی در اواخر عمر در نیشابور اقامت داشته است. شیخ صدوق در یكی از سفرهایش یعنی در ماه شعبان سال 352هجری كه به نیشابور رفت، در مدت اقامت خود در آنجا، از او و چند تن از معاصرانش مانند «ابوعلی عطار نیشابوری» و «ابوسعید محمد بن فضل نیشابوری» معروف به «معلم» حدیث گرفت. این گزارش نشان می‏دهد كه وی تا سال 352هجری حیات داشته و محل اقامتش نیشابور بوده است. از لقب «نیشابوری» نیز بر می‏‌آید كه وی در این شهر اقامت طولانی داشته و احتمالاً زاییده همان‌جاست زیرا از لقب «خوزی» یا «جوری» نیز كه یكی از آبادی‏‌های نیشابور است، این مطلب استفاده می‌‏شود. از شاگردان او جز شیخ صدوق كسی دیگر را نمی‏شناسیم. از اساتید او می‏توان «ابواسحاق احمد بن ابراهیم بن بكیر نیشابوری» را نام برد كه در نیشابور از او نقل حدیث نموده است. از او كتاب یا رساله‏‌ای معرفی نشده است.